به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، فضاپیمای مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا، تصاویر قابل توجهی از دهانه هولدن (Holden crater) که بخشی کلیدی برای جستجوی مداوم حیات در سیاره سرخ است، ثبت کرده است. این تصاویر و بررسی بیشتر این منطقه می‌تواند به مشخص شدن چگونگی جریان آب در سطح سیاره مریخ کمک کند.

این تصویر از دهانه هولدن، در تاریخ ۲۴ آوریل سال ۲۰۲۲ توسط دوربین استریو با وضوح تصویری بالای (HRSC) فضاپیمای مارس اکسپرس ثبت شده است و ویژگی‌های زمین‌شناسی این حوضه آبی سابق را در دهانه تقریباً ۹۵ مایلی (۱۵۰ کیلومتر) هولدن نشان می‌دهد.

این منطقه از آن جهت به یک هدف مهم برای مدارگردهای مریخ مانند مارس اکسپرس تبدیل شده است که دانشمندان فکر می‌کنند زمانی می‌توانسته میزبان ۹ درصد از آب سیاره سرخ بوده باشد.

قبل از اینکه مریخ حدود چهار میلیارد سال قبل آب خود را از دست بدهد، آب از طریق کانال‌هایی به منطقه آرگیر پلانیتیا (Argyre Planitia) می‌ریختند. سپس آب از این دشت ۱۱۰۰ مایلی (۱۷۷۰ کیلومتری) که عمق آن به ۳.۲ مایل (۵.۲ کیلومتر) می‌رسد، از طریق دره‌ای به نام "Uzboi Vallis" از ناحیه‌ای که اکنون توسط دهانه هولدن مشخص شده است جریان می‌یافت. پس از آن، آب در دهانه هولدن جمع‌ می‌شد و سپس از طریق یک سیستم رودخانه باستانی که به حوضه لادون (Ladon) با عرض ۲۷۴ مایل (۴۴۰ کیلومتر) منتهی می‌شد، جریان می‌یافت.

این تصویر جدید یک دهانه مجزا در جنوب حوضه و دیوارهای حوضه را نشان می‌دهد که شیب ملایمی تا عمق حدود ۵۰۰۰ فوت (حدود ۱۵۰۰ متر) زیر سطح مریخ دارند.

هر جا که آب باشد، احتمال کشف حیات وجود دارد

آژانس فضایی اروپا (ESA) در بیانیه‌ای گفت که تجربه ما در سیاره خودمان نشان می‌دهد که آب و حیات به یکدیگر وابسته‌اند. دانشمندان مشتاق هستند بدانند که آیا همین امر می‌تواند برای مریخ در میلیاردها سال قبل صادق باشد یا خیر.

خاک‌های دره‌های لادون و دهانه هولدن، حاوی فیلوسیلیکات (phyllosilicate) هستند که نوعی ماده معدنی شامل رُس است که در اثر برهمکنش سنگ و آب ایجاد می‌شود و با منشأ حیات روی زمین ارتباط دارد. فیلوسیلیکات‌ها در این مناطق در رسوبات لایه‌ای وجود دارند که می‌توانند به عنوان مرکزی برای واکنش مولکول‌های آلی که واحدهای سازنده حیات زمینی هستند، عمل کنند. به همین دلیل است که دانشمندان علاقه زیادی به این منطقه دارند.

دهانه هولدن احتمالاً در پی برخورد یک سیارک باستانی شکل گرفته است. این دهانه به دلیل اهمیت زمین‌شناسی و پتانسیل آن برای ذخیره شواهدی از حیات باستانی، به عنوان محل فرود هر دو مریخ‌نورد کنجکاوی و استقامت در فهرست‌ نهایی قرار گرفت، اما در نهایت به ترتیب دهانه گیل و دهانه جزرو انتخاب شدند.

مدارگرد مریخ اکسپرس از سال ۲۰۰۳ از سطح مریخ و جو این سیاره تصویربرداری می‌کند.

انتهای پیام