به گزارش ایسنا به مایع قابل احتراق که به عنوان سوخت موتورهای دیزلی استفاده می شود، گازوئیل می‌گویند و معمولا از تقطیر جز به جز نفت خام بدست می آید. گازوئیل به عنوان سوخت دیزل شناخته می شود. سوخت دیزلی نسبت به حجم مساوی بنزین انرژی بیشتری طی احتراق آزاد می کند. یکی از موضوعاتی که همواره مطرح بوده میزان گوگرد این سوخت و آلایندگی آن است.
هلنا کعبی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه سوخت گازوئیل به دلیل بالا بودن میزان گوگرد نیاز به بررسی برای بهبود کیفیت دارد، اظهارکرد: سنجش‌های دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست در دو حوزه جایگاه‌های درون‌شهری و بین‌راهی است. با توجه به آلودگی هوای کلانشهرها و به استناد ضوابط و قوانین موجود، وزارت نفت مکلف به تامین سوخت با کیفیت استاندارد برای این جایگاه‌ها است. بر اساس نتایج سنجش‌های انجام شده در فصل اول سال ۱۴۰۱ تنها ۱۶ درصد از نمونه‌ها مطابق استاندارد بود و بقیه حدود مجاز را رعایت نکرده‌اند.
وی ادامه داد: بررسی‌ها نشان‌دهنده این است که در حال حاضر کیفیت بنزین مشکل خاصی ندارد ولی گازوئیل یا نفت‌گاز نیاز به اقدامات اصلاحی بیشتری دارد. یکی از چالش‌های این بخش این است که به استناد قانون هوای پاک باید حدود مجاز گوگرد در گازوییل بازنگری و به‌روز رسانی شود و این وظیفه به سازمان ملی استاندارد واگذار شده است ولی سازمان ملی استاندارد معتقد است بر اساس ماده ۳ قانون تقویت و توسعه نظام استاندارد، این امر باید توسط دستگاه اجرایی تخصصی - که وزارت نفت است - تدوین شود.
به گفته مدیرکل دفتر پایش فراگیر سازمان حفاظت محیط زیست، بر این اساس تدوین حدود مجاز گوگرد موجود در نفت‌گاز برعهده شرکت ملی نفت ایران گذاشته شده است و این شرکت هم به دلیل اینکه کاهش و حذف گوگرد را در شرایط کنونی به دلیل نبود امکان تامین تجهیزات «گوگردزُدا» انجام پذیر نمی‌داند، تدوین این حدود مجاز را به تعویق انداخته است و اصرار دارد که مقدار حدود مجاز ۵۰ پی پی ام موجود را به ۱۰ هزار پی پی ام افزایش دهد تا هیچ بخشی از تولیدات گازوییل کشور، مغایر حدود مجاز نباشد.
کعبی اضافه کرد: بر اساس مستند ارایه شده از سوی شرکت ملی نفت این حدود مجاز مربوط به گازوئیل جایگاه‌های سوخت است و باید حدود مجاز برای گازوئیل مصرفی در سایر بخش‌ها نظیر صنعت افزایش یابد. نکته قابل توجه کیفیت هوای موجود است که با حدود مجاز ۵۰ پی پی ام، شاهد مشکلات عدیده‌ای هستیم و افزایش این عدد به ۱۰ هزار پی پی ام به‌طور قطع می‌تواند اثرات منفی بیشتری بر وضعیت موجود داشته باشد.
وی تاکید کرد: ترکیبات آروماتیک و بنزن موجود در بنزین برای سلامت انسان بسیار مضر هستند و هنگام سوختن همراه بنزین، سبب ایجاد مشکلات تنفسی و ... در مردم می‌شوند. گوگرد نیز هنگام سوختن به سولفوردی‌اکسید تبدیل می‌شود که با افزایش غلظت این گاز در محیط تنگ شدن راه‌های تنفسی، سرفه شدید، سوزش چشم و مجاری تنفسی، کاهش کارآیی تنفسی و تنگی نفس ایجاد می‌شود که می‌تواند موجب ابتلا به عوارض قلبی و عروقی شود. اکسیدهای گوگرد در واکنش به رطوبت هوا به دلیل ایجاد ترکیبات اسیدی، در محیط‌های مختلف ایجاد خوردگی و مشکلات زیادی ایجاد می‌کنند.
کعبی در پایان تصریح کرد: به منظور کاهش آلاینده‌های موجود در هوا ناشی از سوختن گوگرد موجود در گازوییل، منطق حکم می‌کند که در محل تولید، گوگرد از محصول تولیدی حذف شود تا خودروها هوای شهرها را آلوده نکنند ولی به نظر می‌رسد وزارت نفت در حال حاضر امکان تامین تجهیزات سولفورزدایی را ندارد. به همین دلیل هم از تدوین استاندارد طفره می‌رود تا از ترک فعل مترتب بر آن خودداری کند و طبیعتاً این وضعیت تشدیدکننده معضل زیست‌محیطی کنونی خواهد بود.
انتهای پیام