امیر حسن‌پور در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه فقدان ارزش ذاتی و نوسان قیمت یکی از این معایب است، اظهار کرد: رسالت بانک مرکزی در هر کشوری حفظ ارزش پول ملی است و کشورها برای کنترل ارزش پول خود در جهت بهبود کشور هر چه در توان دارند، انجام می‌دهند و زمان‌هایی هم طلا پشتوانه پول ملی کشورها بود اما ارزهای رمزنگاری شده هیچ ارزشی بر روی دارایی‌های مشهود یا حتی نامشهود ندارند و از هیچ پشتوانهٔ دولتی نیز برخوردار نیستند.
وی با بیان اینکه فقدان امنیت سایبری از دیگر معایب رمز ارزها است، ادامه داد: از زمان شروع این بازار در سال ۲۰۰۹ حملات و سرقت‌های متعددی از صرافی‌ها و کیف پول‌ها گزارش شده است و یکی از نگرانی‌های سرمایه‌گذاران و معامله گران برای ورود به بازار ارزهای دیجیتال امنیت این بازار است.
حسن‌پور اضافه کرد: سرقت‌ها و حملات سایبری به صرافی‌ها، کیف پول‌ها و کلاهبرداری‌هایی که در حول رمزارزها است، اطمینان افراد به امنیت در این بازار را از بین برده و این موضوع بسیاری از سرمایه‌گذاران را از ورود به این بازار منصرف می‌کند.
این مدرس دانشگاه اضافه کرد: کیف پول‌های دیجیتال را مانند سایر موارد مربوط به اینترنت، می‌توان هک کرد و به شخص دیگری منتقل کرد و هیچ راهی هم برای ردیابی مکان آن وجود ندارد.
حسن‌پور با اشاره به اینکه عدم وجود مقررات ناظر بر معاملات از دیگر معایب رمزارزها به شمار می‌آید، بیان کرد: یکی از ویژگی‌های رمز ارزهای دیجیتال خودمختار بودن آنها است که برای بسیاری از دولت‌ها یک مشکل اساسی محسوب می‌شود و هنوز قوانین ملی و بین‌المللی مدونی در این زمینه وجود ندارد که این موضوع کنترل بسیاری از تخلفات در این بازار را عملاً ناممکن می‌سازد.
تهدید حاکمیت پولی و مالی دولت‌ها
به گفته این مدرس دانشگاه، عدم وجود قوانین و مقررات ریسک سرمایه‌گذاری در بازار رمز ارزها را افزایش می‌دهد و می‌تواند موجب متضرر شدن سرمایه‌گذاران این بازار شود.
وی تسریع خروج سرمایه از کشور را از دیگر مضرات رمز ارزها برشمرد و گفت: باتوجه‌به عدم ثبات اقتصادی پیرامون کشورهای درحال‌توسعه و تدوین سیاست‌های پولی و مالی نامناسب توسط دولت‌ها سرمایه‌گذاران در این کشورها بیشتر به دنبال سرمایه‌گذاری در طرح‌های پربازده در کشورهای پیشرفته هستند و به استناد اینکه رمز ارزهای دیجیتال بسیار سریع و آسان قابل نقل‌وانتقال هستند، موجبات تسریع خروج سرمایه از کشورهای درحال‌توسعه را فراهم می‌کنند.
حسن‌پور پنجمین خطر رمز ارزها را تهدید حاکمیت پولی و مالی دولت‌ها برشمرد و تشریح کرد: رمز ارزهای دیجیتال می‌توانند میزان تأثیرگذاری تصمیمات دولت در اقتصاد را دچار دگرگونی کنند چون این ارزها متمرکز نیستند و هیچ مرکزیتی ندارند به همین دلیل کنترل دولت‌ها را از بین برده است.
وی اضافه کرد: این رمزارزها عملاً دولت را از چرخه خارج کرده و می‌تواند نظام مالیاتی دولت را دچار تهدید کرده و تأمین مالی دولت‌ها را با مشکل مواجه کند و اگر چنانچه ارزهای دیجیتال جایگزین پول‌های سنتی در اقتصاد شوند حاکمیت پولی و مالی دولت‌ها را دچار تزلزل کرده و موجبات تغییر در تأثیرگذاری تصمیمات دولت‌ها را فراهم خواهند کرد.
حسن‌پور با اشاره به اینکه افزایش مصرف انرژی در کشور از دیگر معایب فعالیت در حوزه رمز ارزها است، بیان کرد: افزایش بی‌رویه تولید رمز ارزهای دیجیتال و افزایش حجم آن میزان مصرف برق را در کشور افزایش داده و موجب مشکلات زیست محیطی می‌شود و بدون اینکه ارزش‌افزوده اقتصادی در جامعه ایجاد کند یا موجب افزایش سطح عمومی رفاه در جامعه باشد، هزینه‌های گزافی را به دولت‌ها تحمیل می‌کند.
انتهای پیام