به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌اکسپلور، یک استارت‌آپ هندی مستقر در دهلی نو به نام "Shellios Technolabs" که این کلاه ایمنی را توسعه داده است، می‌گوید فیلترهای استفاده شده در آن می‌توانند ذرات معلق کوچک‌تر از ۲.۵ میکرومتر و سایر آلودگی‌های سمی منتشر شده از وسایل نقلیه را که میلیون‌ها موتورسوار در جاده‌های هند مستقیماً در معرض آن قرار دارند، تصفیه کند.

آمیت پاتاک(Amit Pathak)، ‌ یکی از موسسین این شرکت می‌گوید: از آنجا که کل سیستم تصفیه از جمله باتری‌های قابل شارژ، دمنده‌ و برد مدار الکتریکی در پشت این کلاه ساخته شده از فایبرگلاس(فیبر شیشه) قرار دارند، ‌بنابراین در دید و حرکات موتورسوار تداخلی ایجاد نمی‌کنند و در عین حال هوای تمیزی را برای فرد فراهم می‌کنند.

موتورسیکلت‌ها، اسکوترها و سایر وسایل نقلیه دو چرخ، بخش مهمی از حمل و نقل شخصی در هندوستان را تشکیل می‌دهند و تا سال ۲۰۱۹ بیش از ۲۲۱ میلیون مورد از آنها در این کشور مورد استفاده افراد بود و در طول سال مالی ۲۰۲۱-۲۰۲۲، بیش از ۱۳ میلیون وسیله نقلیه دوچرخ فروخته شد.

استارتاپ Shellios Technolabs بودجه اولیه خود را از وزارت علوم و فناوری هند دریافت کرد و مورد حمایت پارک کارآفرین علم و فناوری(STEP) قرار گرفت تا این کلاه ایمنی را توسعه دهد. قیمت آن اکنون که به صورت تجاری به فروش می‌رسد به ۵۶ دلار آمریکا می‌رسد.

به گفته‌ی این شرکت، این محافظ سر ۱.۵ کیلوگرمی با استانداردهای ایمنی و ارگونومیک دولتی مطابقت دارد و در محیط‌های آزمایشی نشان داده که می‌تواند ذرات کوچک‌تر از ۲.۵ میکرومتر و سایر آلاینده‌های فضاهای باز را تا ۸۰ درصد تصفیه کند.

دیپتی شانموگام(Deepthi Shanmugam) مدیر اجرایی آکادمی آموزش فنی مستقر در بنگلور که با پارک کارآفرین علم و فناوری کار می‌کند می‌گوید: کلاه ضد آلودگی یکی از محصولات امیدوارکننده‌ای بود که این پارک علم و فناوری آن را مورد حمایت قرار داد زیرا این نوآوری مزایایی واقعی برای مردمی داشت که برای مقابله با سطوح بسیار بالای آلودگی در شهرهای بزرگ هند تلاش می‌کنند.

در گزارشی که در روز ۱۷ اوت منتشر شد، دهلی نو و کلکته توسط موسسه سنجش و ارزیابی سلامت، ماساچوست به عنوان اولین و دومین شهرهای آلوده جهان رتبه بندی شدند.

گزارشی که شهرها را بر اساس دو آلاینده اصلی هوا یعنی ذرات ریز(کمتر از ۲.۵ میکرومتر) و دی‌اکسید نیتروژن(NO۲) رتبه‌بندی می‌کند، نشان داد که بالاترین میانگین سالانه قرار گرفتن در معرض ذرات ریز با مقادیر ۱۱۰ میکروگرم در هر متر مکعب در سال ۲۰۱۹ متعلق به دهلی بوده است و پس از آن کلکته با ۸۴ میکروگرم در متر مکعب قرار گرفت.

سازمان بهداشت جهانی که ذرات ریز آلاینده را بزرگترین تهدید زیست محیطی برای سلامت انسان می‌داند توصیه می‌کند که میانگین سالانه غلظت آن نباید از پنج میکروگرم در متر مکعب تجاوز کند.

پاتاک می‌گوید: کلاه ما دارای یک فن دمنده بی‌صدا است که هوا را از طریق غشای یک فیلتر هوا با بازدهی بالا(هپا) به داخل می‌کشد و با باتری‌های قابل شارژ تغذیه می‌شود.

فیلترهای هپا(HEPA) در حال حاضر به طور گسترده در تصفیه کننده‌های هوای موجود در خانه‌ها، ادارات و رستوران‌ها در دهلی نو استفاده می‌شوند.

پاتاک می‌گوید که نسخه‌های آینده این کلاه از تهویه مطبوع و قابلیت هندزفری تلفن‌های همراه از طریق اتصال بی‌سیم بهره خواهند برد. این کلاه از طریق بلوتوث به تلفن همراه متصل می‌شود تا زمان تعویض فیلتر را به کاربر هشدار دهد. پاتاک افزود: در حال حاضر تمرکز ما بر اطمینان حاصل کردن از دسترسی به هوای قابل تنفس برای موتورسواران در هند و دیگر شهرهای به شدت آلوده جنوب آسیا مانند کاتماندو و داکا است.

بوپندرا داس(Bhupendra Das)، متخصص کیفیت هوا و رئیس بخش خدمات توسعه انرژی و محیط زیست نپال، می‌گوید که از ۳.۲ میلیون وسیله نقلیه ثبت شده در نپال طی دو دهه گذشته ۸۰ درصد آنها دو چرخ بوده است. وی افزود: با توجه به افزایش شدید آلودگی هوای ذرات ریز، داشتن کلاه ایمنی تصفیه کننده هوا برای راکبان وسایل نقلیه دو چرخ مفید خواهد بود.

داس می‌گوید فیلتر هپا در کلاه ایمنی می‌تواند قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های مرتبط با بیماری‌های تنفسی، قلبی عروقی و حساسیت بیش از حد آلرژیک را که در نپال در حال افزایش است، کاهش دهد. وی گفت: دولت‌های جنوب آسیا باید معرفی چنین دستگاه‌های نوآورانه‌ای را به عنوان بخشی از ابزار سیاستی در حال اجرا برای مقابله با سطوح بالای آلودگی در کنار سایر اقدامات مدنظر قرار دهند.

انتهای پیام