به گزارش ایسنا، فریدون وردی نژاد طی سخنانی در سیزدهمین نشست مشترک انجمن های دوستی ایران و چین با عنوان "قدمهای ضروری مناسبات ایران و چین بر اساس سند 25 ساله"، اظهار داشت: باتوجه به اینکه، چین بازار بزرگ مصرف آینده دنیا است و ایران نیز یکی از بزرگترین تولیدکنندگان انرژی درجهان است، بازار چین یک بازار قابل اتکاء برای ایران است و ایران نیز با توجه به ذخایر عظیم نفتی و گازی یک تامین کننده قابل اتکاء برای جمهوری خلق چین محسوب می شود. درحقیقت دو کشور ایران و چین درقالب سند راهبردی 25 ساله دو اقتصاد مکمل به حساب می آیند.
وی تصریح کرد: از این رو، هم زمان با توسعه شتابان اقتصادی چین و روند رو به رشد اقتصاد کشورمان در دهه ها و سال های اخیر، شاهد توسعه روزافزون مناسبات دو جانبه ایران و چین در بخش های مختلف اقتصادی و فرهنگی، در ابعاد دو جانبه و چند جانبه هستیم. فراموش نکنیم که روابط ایران و چین از بعد اقتصادی و فرهنگی هنوز گنجایش توسعه زیادی دارد اما به دلیل فقدان استراتژی و فرازو نشیب های موسمی از ثبات و پویایی لازم برخوردار نیست.
سفیر سابق کشورمان در چین افزود: البته، تحولات اوکراین و تایوان و رفتار غرب با روسیه و چین، تا حد زیادی ضرورت همکاری ایران، روسیه و چین را برای برنامه ریزان سه کشور روشن تر کرده است.
وردی نژاد خاطرنشان کرد: همکاری های ایران و چین نیازمند اقداماتی است که همکاری های اقتصادی را یک گام به پیش ببرد و به مراحل بالاتر برساند. این اقدامات ضروری باید به گونه ای باشد که موجب تبدیل مناسبات اقتصادی از مدل "همکاری های پروژهای" و فاینانس، به "همکاری های مشارکتی" و سرمایه گذاری های مشترک شود. بدیهی است که این اقدامات باید در قالب یک مکانیزم و راهکار موثر قرارگیرد.
وی ادامه داد: این مکانیزم کارآمد می تواند محورهایی چون؛ "فضای اعتماد، باورسازی و اطمینان بخشی
همکاری با شرایط برد - برد، شفاف سازی عرصه ها و ظرفیت های همکاری، تشکیل واحدها و بنگاه های مشترک که وابسته به "ظرفیت های همکاری" دو طرف را در بر بگیرد.
سفیر سابق کشورمان در چین در ادامه اظهار کرد: ظرفیت های ایران به نوبه خود شامل؛ "جمعیت با سواد و کارشناسان نخبه ایران، منابع انرژی گسترده و منابع کانی"، "موقعیت ژئواستراتژیکی جمهوری اسلامی و ثبات داخلی ایران درشرایط ناپایدار خاورمیانه، منافع منطقه ای مشترک با چین و کشورهای مستقل آسیائی"، "مواضع سیاسی نزدیک رهبران و دولت های دو کشور" می شود.
وردی نژاد با اشاره به قدم های ضروری برای اجرای تفاهمنامه راهبردی همکاری های 25 ساله، گفت: مناسب است که تبادل هیاتهای تجاری در دو بخش دولتی وخصوصی افزایش یابد و بیشتر به مشارکت و سرمایه گذاری دو جانبه پرداخته شود و با ایجاد یک مکانیزم موثر به تبادل اطلاعات بروز و فرصتهای موجود در دو کشور همت بگماریم و در اصل قادر شویم اطلاعات، توانایی و تکنولوژی واقعی چین را به شرکتهای ایرانی منتقل کنیم.
وی افزود: ازسوی دیگر، تلاش کنیم تا شرکت های چینی هم نسبت به سطح فناوری، توانایی ها و ظرفیتهای واقعی ایران مطلع ترشوند. تا آنکه توسعه همکاریهای بخشهای خصوصی اقتصادی دو کشور و تقویت روابط درصنایع سنگین و متوسط چین وایران دنبال شود.
سفیر سابق کشورمان در چین ادامه داد: در این راستا می توان با مساعی و همکاری دو کشور، گام های موثر دیگری هم برداشت، از جمله: برقراری تعرفه های حمایتی و ترجیحی بین دو کشور؛ منظور از تعرفه های ترجیحی و حمایتی، برداشتن مشکلات از سر راه صادر کنندگان و وارد کنندگان است که قدرت رقابت را در بازارهای یکدیگر داشته باشند.
وی افزود: تلاش برای ایجاد بانک ایران و چین برای حمایت از همکاریهای دو کشور و ایجاد تسهیلات تجاری، پولی و مالی برای بازرگانان دوطرف؛ تشکیل شرکتهای مشترک حمل و نقل بین ایران و چین، نظیر خطوط هوایی، دریایی و ریلی یک منفعت مشترک است.
وردی نژاد همچنین به تقویت مناسبات بخش های خصوصی دو کشور اشاره کرد و گفت: باتوجه به مزیتهای نسبی در ایران، نظیر ارزان بودن منابع انرژی، وجود منابع مختلف و ارزان بودن نیروی کار، چین می تواند در قالب سند همکاری های 25 ساله، بخشی از تکنولوژی تولید را به ایران منتقل کند و نیازهای ایران و منطقه غرب آسیا با استاندارد مشترک تولید شود تا در بازارهای خاورمیانه و شمال افریقا و قفقاز و آسیای میانه به طور مشترک عرضه شود.
سفیر سابق کشورمان در چین اضافه کرد: باتوجه به ضرورت گسترش شناخت و تبادل اطلاعات نو و بهنگام، باید شرایط رفت و آمد و تسهیلات ویزایی و گردشگری میان دو کشور بیشتر شود زیرا مردم چین گمان می کنند که ایران فقط تولید کننده نفت است، درحالی که ایران با دارا بودن منابع عمده دیگر نظیر نیروی کار ماهر، تولیدات متنوع، کارخانجات تولیدی عظیم، صنایع سبک و سنگین می تواند یک شریک قوی و مطمئن برای چین درغرب آسیا و خاورمیانه باشد.
وردی نژاد در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشت: مشکلات همکاری موثر و همه جانبه دو کشور شامل؛ «مشکلات سیاسی»، «پروپاگاندای غربی و امریکائی»، «مشکلات شناختی در عرصه اجرائی و اداری»، «مشکل گردش اطلاعات شفاف و روان»، «قوانین و مقررات جهانی تحت نفوذ غرب»، «محدودیت های سیاسی وحقوقی»، «ریسک های اقتصادی»، «تحریم های یکجانبه» و... برخی از مشکلات هستند.
وی در پایان پیشنهاد کرد که طرف ایرانی این تفاهمنامه، ضمن تداوم تلاش برای حضور جدی در اتحادیه اوراسیا، با ایجاد زیرساختهای حقوقی، تجاری و حمل و نقل و پویائی تعرفهای، برای تقویت زیربسترهای حقوقی، سیاسی و اقتصادی «یک پهنه - یک راه» و «بریکس»هم اقدام عاجل بنماید و ضمن حضور فعالانه در سازمان همکاریهای شانگهای و گفت و گوهای آسیائی، حضور بخش خصوصی را در این عرصه ها و نیز در "اجلاس اقتصادی بوآئو" تحکیم ببخشد.
انتهای پیام