حجت‌الاسلام محمدتقی سبحانی امروز، ۳۱ مرداد ماه، در مراسم نکوداشت نخستین سالگرد رحلت علامه محمدرضا حکیمی که در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، به تبیین اندیشه علامه حکیمی پرداخت و اظهار کرد: استاد حکیمی فریاد روزها را شنید؛ الهیات را خردمندانه آموخت؛ از عدالت گفت و با آن زیست. 

وی با تاکید بر اینکه علامه حکیمی شخصیتی ژرف‌اندیش بود، افزود: بررسی شخصیت‌ها را می‌توان از 2 زاویه یعنی نگاه به تولیدات و دانشی که پدید آورده‌اند و محصولاتی که در اختیار نسل‌ها گذاشتند و نیز تجربیات آن‌ها در اندیشیدن و گشودن راه‌ها و افق‌ها مورد بررسی قرار داد. استاد حکیمی صداقت، ایمان و صفا را به صورت یک حقیقت عینی مجسم کرد و رفت؛ او با رفتنش ما را با مساله‌های بزرگ و بزرگتر از روزگار خود باقی گذاشت. 

رئیس بنیاد بین‌المللی امامت آثار مرحوم علامه حکیمی را بسیار پربار توصیف کرد و عنوان کرد: ممکن است کتابخانه فکر و اندیشه حکیمی را در منزل داشته باشیم اما باید ارزش علامه حکیمی را در تجربه‌های زیست فکری او دنبال کنیم‌.

سبحانی تصریح کرد: حکیمی بزرگ از دنیای کوچک ما گذشت و زیورهای دنیا را بر پای دین‌فهمی گذاشت تا دِین خود را به دین و مردمان دنیا ادا کند. استاد حکیمی بزرگ دین را در معارف ناب آن می‌خواست و خطاهای دین‌فهمی را می‌شناخت و می‌پذیرفت اما خطرات دین‌شناسی‌های بیگانه از خط انبیایی و اوصیایی را گوشزد می‌کرد. او دین را برای انسان می‌خواست و درد انسان را در کانون دین‌شناسی خود نهاده بود. بر این اساس به ما هشدار می‌داد که 2 مفهوم انسان و انسانیت در کوچه‌ها و کتاب‌ها سرگردان است. 

رئیس بنیاد بین‌المللی امامت اضافه کرد: علامه‌ مرحوم حکیمی با ابعاد مختلف دین‌داری آشنا بود و در عین حال با روشن‌فکرترین صاحبان اندیشه نه‌تنها نشست و برخواست داشت بلکه با آنان گفت‌وگو می‌کرد و از آن‌ها می‌آموخت.

وی خاطرنشان کرد: استاد حکیمی خط سرخ و سبز تشیع را تنها راه رستگاری می‌دانست و رهروان اصیل آن را در هر زمان بهترین اسوه‌ها و الگوهای زیستن می‌شناخت. همچنین امامت برای حکیمی همه چیز بود. او امام را حقیقتی جاوید در حیات هستی می‌شمرد. بر این اساس با ولایت زیست، با ولی زمان خود سر و سری همیشگی داشت و زبان او ابزاری برای شناختن و شناساندن امام و ولایت به جامعه بود. 

رئیس بنیاد بین‌المللی امامت با اشاره به جایگاه عقل در اندیشه علامه حکیمی اضافه کرد: کمتر آثاری از حکیمی سراغ داریم که نشانی از عقل‌گرایی ندارد. نکته مهم دیگر در آثار او گسترده‌سازی دامنه عقل و عقل‌ورزی است. همه دانشمندان از حوزه عقل یاد کردند و عنصر اندیشه دینی در همه آثار به فراوان یافت می‌شود اما از دیدگاه علامه حکیمی عقل همه قالب‌های بشری را فرو می‌شکند و خود را به عنوان حاکم نشان می‌دهد. این گستره خردورزی در اندیشه او ساحت‌های مختلف را ساخته است. 

انتهای پیام