آیت‌الله سید جعفر سیدان امروز، ۳۱ مرداد، که در همایش نکوداشت نخستین سالگرد رحلت علامه محمدرضا حکیمی در بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی برگزار شد، اظهار کرد: شخصیت مرحوم حکیمی دارای ابعاد مختلفی است که تشریح هر بعد آن نیازمند ساعت‌ها وقت است تا به شکلی شایسته مطالبی درباره‌اش مطرح شود. مطالب مربوط به خاندان امامت به صورت‌های مختلف در نوشته‌های حکیمی آمده که یک نمونه از آن‌ کتاب بسیار جامع «خورشید مغرب» است. مطالب این کتاب به صورت دسته‌بندی شده و مستند بیان شده است.  

وی ادامه داد: علامه مرحوم محمدرضا حکیمی در دوران زندگی‌اش که دارای مقاطع‌ مختلف و فراز و فرودهای گوناگون بود، اصولی ثابت داشت و بر آن اصرار جدی می‌کرد. بین این اصول مهم‌ترین اصل برای او ترویج تشیع و تثبیت ولایت خاندان رسالت بود.

سیدان با اشاره به اینکه اصل دیگر زندگی علامه حکیمی عدالت‌طلبی و توجه به محرومان بود، افزود: اسلام در این زمینه بسیار حساسیت دارد و بیانات وحیانی در این مورد فوق تصور است. علامه حکیمی به گونه‌های مختلف به این مساله فوق‌العاده پرداخته و به نوعی در این باره حریص بود. وی همچنین تلاش داشت به محرومان شبیه باشد. زندگی علامه حکیمی در جهت قطع علایق دنیوی بود. او در زندگی ساده بود و به آنچه در قرآن و حدیث آمده عمل می‌کرد.  

سیدان با اشاره به یکی دیگر از اصول زندگی علمی مرحوم علامه حکیمی درباره اصل تفکیک، با بیان اینکه آن دسته از افراد که منظور علامه از موضوع تفکیک را دریافت نکردند، به دیدگاه‌های او معترض شدند، خاطرنشان کرد: تفکیک به معنای جدا کردن بین حقایق وحیانی و افکار بشری سازگار با وحی است زیرا افکار بسیاری از مشاهیر جهان غیر از حقایق وحیانی است. در این مورد علامه حکیمی مسائل متعددی را طرح و به صورت‌های مختلف این حقیقت را بیان کرد. حکیمی در مواردی با تاثر فراوان از این مساله سخن می‌گفت که مکتب وحی نیاز به غیر ندارد و همه آنچه انسان‌ها به آن نیازمندند در آن آمده است اما متاسفانه این دیدگاه علامه مورد توجه کامل قرار نگرفت و خیلی‌ها به سمت تفکراتی که مناسبتی با وحی ندارد، رفتند.  

وی تصریح کرد: تالیفات علامه حکیمی نشانه مطالعات بی‌نظیر او است. کتاب الهیات بشری و الهیات الهی بیشتر از همه دارای این ویژگی است. او دستی قدرتمند در ادبیات و شعر فارسی و عربی نیز داشت که مهارتش در این وادی هم مشخص است.  

استاد حوزه علمیه خراسان با بیان اینکه قرآن حکیم آورنده حکمت و دانش است، عنوان کرد: حکیمی بسیار احساس تاسف می‌کرد که چرا این حقیقت مهجور مانده و در جایی از آثارش در همین رابطه گفته هنوز افتخار علمی و رشد عقلی خویش را در عرصه‌های مختلف دانش و معرفت و تعقل و تامل به گذراندن عمر عزیز در راه یاد گرفتن و یاد دادن پندارهای یونان باستان و مبناهای فروریخته‌ آنان می‌دانم. برخی خشکیده‌های اندیشگی ۳۰۰۰ تا ۴۰۰۰ سال پیش این عصر را می‌خیسانند و می‌بویند و مقبولات کسانی دور از درخشش‌های فروغ وحی در کنار وحی منزل و حکمت قرآنی می‌دانند و شگفت‌تر اینکه با آن مفاهیمی که بویی از آنچه در قرآن کریم است و برهان است، می‌خواهند مطالب قرآن را بهتر بفهمند.  

انتهای پیام