حجتالاسلام تاتلاری - کارشناس مسائل دینی و مذهبی- در گفتوگو با ایسنا در مورد اهمیت واقعه عاشورا و زمینهسازی آن برای ظهور گفت: یاران سیدالشهداء علیه السلام برتر از اصحاب انبیاء بودند، حبیب بن مظاهر، این پیر غلام امام حسین علیه السلام، وقتی به میدان آمد این رجز را خواند «انتم اعد عدة و اکثروا ... و نحن اوفی منکم و اصبروا» آی لشکر کوفه، می دانید فرق ما با شما چیست؟ شما هم تعدادتان چند برابر ما هست و هم سلاح و تجهیزات بیشتری نسبت به ما دارید، اما تفاوت ما با شما در تعداد و سلاح نیست، بلکه ما صبر و وفاداریمان از شما بیشتر است.
وی ادامه داد: این ادعایی نیست که صرفاً برای رجز خواندن و ایجاد دلهره در بین دشمن به کار برود، بلکه حرفی است که در میدان عمل به اثبات رسیده است.
این کارشناس مسائل دینی خاطرنشان کرد: وقتی خداوند به موسی بن عمران دستور داد تا به همراه بنی اسرائیل به جنگ با عمالقه بروند، بنیاسرائیل به محض این که از احوالات و قدرت عمالقه با خبر شدند، سرباز زدند. گفتند: موسی تو با پروردگار خودت برو و با آنان بجنگید اگر پیروز شدید، آن وقت ما میآییم. در جنگ«احد» تا وقتی مشرکین از پشت کوه حملهی مجدد کردند و شیطان فریاد زد: الا ان محمداً قد قتل؛ مسلمانان پا به فرار گذاشتند و میدان جنگ را به دشمن واگذار کردند.
وفاداری نسبت به امام زمان خود تا پای جان
حجتالاسلام تاتلاری خاطرنشان کرد: در مقابل، یاران سیدالشهدا علیه السلام با آن که میدانستند، همگی کشته میشوند و به شهادت می رسند، اما یک لحظه دست از اسلام و امام خود برنداشتند و پای عهد و پیمان خود ایستادند.
وی افزود: امام حسین علیه السلام شب عاشورا، شک و تردید را از میان برد و خیال همه را راحت کرد، حضرت فرمود «یا قوم انی غداً اقتل و تقتلون کلکم معی و لا یبقی منکم واحد» ای مردم من و همهی افرادی که با من هستید، کشته میشوید و هیچ یک از شما باقی نمیماند و حتی این کلام امام در وفاداری آنان ایجاد تردید و تزلزل نکرد، لذا در کربلا و روز عاشورا آخرین کسی که به شهادت میرسد حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام است. یعنی تا اصحاب امام بودند، اجازه ندادند گزندی به امام زمانشان برسد و جان خود را در راه خدا و امامشان فدا کردند.
شستم از اشک و بخون رنگ و جلایش دادم
صورت عشق نبد ورنه باین زیبایی
چگونه در راه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف وفادار باشیم؟
این کارشناس مذهبی بیان کرد: حالا که متوجه شدیم یکی از مهمترین ویژگیهای هفتاد و دو تن حماسهسازان کربلا وفاداری و پایبندی به عهد است. چه کنیم تا ما هم مانند کربلائیان، نسبت به وجود مقدس حجه بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف وفادار باشیم و عهدشکن نباشیم؟ صفتی که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف عدم وجود آن در میان منتظرانش را دلیل غیبت خود معرفی می کند.
حجتالاسلام تاتلاری خاطرنشان کرد: حضرت در نامه مفصلی به شیخ مفید میفرماید «و لو أن أشیاعنا وفقهم الله لطاعته علی اجتماع من القلوب فی الوفاء بالعهد علیهم لما تأخر عنهم الیمن بلقائنا» اگر شیعیان ما که خداوند به اطاعت خود موفقشان بدارد، با اجتماع دلها به عهد خود وفادار بودند برکت دیدار ما از آنان به تأخیر نمیافتاد.
وی با طرح این پرسش که چگونه از مکتب سیدالشهداء علیه السلام درس وفاداری در رکاب صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را یاد بگیرم؟ گفت: باید یاد بگیریم مانند کوفیان عهدشکن نباشیم قرآن که کتاب هدایت است راه درست را به همه تشنگان حقیقت به وضوح نشان میدهد. هر انسان مسلمانی با سه دسته و گروه عهد و پیمان بسته است و اگر بخواهد خصلت وفای به عهد را دارا باشد و به سعادتمندی دنیا و آخرت برسد، باید به این سه قولی که داده است پایبند باشد.
این کارشناس مسائل مذهبی ابراز کرد: قول اول پای بندی به عهد با پروردگار است، قرآن کریم میفرماید «و اوفوا بعهد الله إذا عاهدْتم» و به عهد خداوند، وقتی که پیمان بستید، وفا کنید. اولین قولی که دادیم و باید به آن عمل کنیم، عهدی است که با پروردگار عالم بستیم. ما با خدا پیمان بستیم؟ چه قولی به خداوند دادیم؟ به چه عهدی باید وفا کنیم؟ خداوند در سوره یس می فرماید «الم اعهد الیکم یا بنی آدم انْ لا تعبدوا الشیطان» آیا با شما عهد نکردم، ای فرزندان آدم که شیطان را نپرستید. قول ندادیم که سراغ شیطان نرویم، عهد نبستیم که فقط در چارچوب اطاعت خدا قدم برداریم و مطیع شیطان و هوای نفس نباشیم، من و شما روزی ده مرتبه حداقل در نمازهای واجب می گوییم «ایاکَ نعبدُ و ایاکَ نستعینُ» فقط تو را می پرستیم و تنها از تو یاری می جوییم.
حجتالاسلام تاتلاری یادآور شد: بعضی از مردم میگویند ما با خدا قهر هستیم. حاج آقا ما دیگر با خدا کاری نداریم. چرا؟ مگر چی شده که اینطور برای خداوند خط و نشان میکشید؟ میگویند چون خدا به حرف ما گوش نمیدهد! دعا میکنم مستجاب نمیشود. حاجتی طلب میکنم برآورده نمیشود. این یعنی خدا ما را نمیخواهد، فراموشمان کرده است. نه عزیزان من، اشتباه میکنیم؛ خدا هیچ وقت بندگان خودش را فراموش نمیکند. علت عدم استجابت دعا و برآورده نشدن حاجات و یا هر مسئله دیگری به خود ما برمیگردد نه خداوند.
وی اظهار کرد: در دعای کمیل میخوانیم «اللهم اغفر لی الذنوب التی تنزل النقم : بار الها بیامرز بر من گناهانی را که بدبختیها و سختی را نازل میکند «اللهم اغفر لی الذنوب التی تغیرالنعم : بارالها بیامرز بر من گناهانی را که نعمتها را تغییر میدهد، اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعاء : بارالها بیامرز بر من گناهانی را که مانع اجابت دعا میشوند».
این کارشناس مسائل مذهبی تصریح کرد: این گناهان ما، نافرمانی های ما، عهدشکنی های ما هست که باعث این امور میشود. شاید زیاد برای شما اتفاق میافتد فرزندانتان را در موردی امر یا نهی میکنید، اگر توجه نکنند چند بار دیگر سفارش و تأکید میکنید، وقتی میبینید اثری ندارد رهایش میکنید. زمان میگذرد تا بالاخره به شما نیازی پیدا میکنند، حالا که سراغتان آمدند برای این که متوجه خطا و اشتباهشان کنید، معطلشان می کنید، به این زودیها جوابشان را نمیدهید و زمانی که علت این بی محلیها را جویا میشوند، میگویید مگر تو به حرف ما گوش کردی، مگر به خواسته ما توجه کردی که ما هم الآن به خواستهی تو اهمیت بدهیم خداوند هم جواب سؤال ما را به خوبی می دهد.
حجتالاسلام تاتلاری خاطرنشان کرد: خداوند در قرآن کریم میفرماید «اوفوا بعهدی اوفِ بعهدکم» به عهد من وفا کنید تا من هم به عهد و پیمان شما وفا کنم.شهر کوفه اگر پیمان شکن و بیوفا در تاریخ معرفی می شود، چون قبل از هر چیز عهد و پیمان خود با خدا را فراموش کردند و زیر پا گذاشتند. امام حسین علیه السلام در روز عاشورا یکی از دلایل انحراف کوفیان را این گونه معرفی میکند «لقد استحوذ علیکم الشیطان فانساکم ذکرالله العظیم» شیطان بر شما مسلط شده و خدای بزرگ را از یاد شما برده است.
وی وفای به مردم را قول دوم ذکر کرد و گفت: دومین پیمانی که قرآن کریم معرفی میکند قولی است که به مردم میدهیم. «و أوفوا بالعهدِ إنّ العهد کانَ مسؤولاً» و به عهد خود وفا کنید زیرا از عهد و پیمان سؤال خواهد شد. یکی از حقوقی که فردای قیامت از همه بندگان پرسیده میشود و همگی موظف به پاسخگویی هستند، حق الناس است. حقی که مردم به گردن شخص دارند و یکی از انواع حق الناسها، وفای به عهدی است که با مردم بسته شده است.
این کارشناس مسائل دینی تصریح کرد: اگر به دیگران قولی دادی، وعدهای کردید، حرفی زدید، نزنید زیر همه چیز و بگوئید من مربوط نیست. فردای محشر جلوی تک تک ما را میگیرند و از همین قول و وعدهها سوال می کنند. یکی از دغدغههای طول عمر و رسالت پیغمبر خدا، متعهد شدن مردم به وعده ها و عهدهایی که میبستند بود. لذا در حدیثی فرمود، شش چیز را به من قول انجامش را بدهید من هم در مقابل بهشت را برای شما تضمین میکنم. که یکی از آن شش عملی که پاداش انجامش بهشت هست، حضرت فرمود «اذا وعدتم فلا تخلفوا» زمانی که وعدهای دادید، قول و قراری گذاشتید، تخلف نکنید و به عهد و وعده ی خودتان با دیگران عمل کنید.
حجتالاسلام تاتلاری ابراز کرد: سومین و مهمترین عهد و پیمانی که به گردن ما هست و باید به آن پایبند باشیم، عهدی است که با امام زمان خود بستیم. قول و قراری که یاران سیدالشهداء علیه السلام به او در کربلا دادند و تا آخرین قطرهی خون خود به پای این پیمان ایستادگی و وفاداری کردند. عهدی که خداوند در قرآن کریم به این گونه از آن یاد میکند «من المؤمنینَ رجالٌ صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدّلوا تبدیلاً» از مؤمنان مردانی هستند که در عهدی که با خدا بستند صادقانه وفا کردند، برخی از آنان پیمانشان را به انجام رساندند و برخی از آنان انتظار می برند و هیچ تغییر و تبدیلی در پیمانشان ندادهاند.
وی خاطرنشان کرد: اباعبدالله الحسین علیه السلام بالای سر اکثر یاران باوفای خود این آیه قرآن را تلاوت میکرد و وفاداری و عهدنامهی آنان را مهر تأیید میزد. اگر ما میخواهیم پیرو حماسه سازان عاشورا باشیم و از آنان در راه یاری صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف درس بگیریم باید بدانیم یکی از عهدهایی که باید به آن وفادار باشیم، عهد و پیمان با یوسف زهرا، حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است.
این کارشناس مسائل دینی افزود: این اشکها و یابن الحسن گفتنها، این جمکران رفتنها، این ندبه خواندنها و این بقیه الله و این المنتظر گفتن ها همگی دلیل بر علاقه و چشم انتظاری ما برای ظهور حضرتش هست. این کارها یعنی اینکه آقا جان بیا، بیا تا تو را یاری کنیم و در رکابت قرار بگیریم و این حرف ها و فریادها زمانی ارزشمند است که ما به آن چه می گوییم و معتقدیم وفادار باشیم و در اعمالمان اثبات کنیم.
حجتالاسلام تاتلاری خاطرنشان کرد: مگر هر روز صبح در دعای عهد نمی خوانیم «اللهم انی اجدد له فی صبیحه یومی هذا و ما عشت من ایامی عهداً و عقداً و بیعة له فی عنقی، لا احول عنها و لا ازول ابداً» پروردگارا من در صبح همین روزم و تمام ایامی که در آن زندگی می کنم با امام زمانم عهد خود و بیعت او را بر گردنم هست را تجدید می کنم که هرگز از این عهد و بیعت برنگردم و تا ابد بر آن ثابت قدم باشم.
به گفته وی من و شما با امام خود عهد و پیمان بستیم و بیایید فکر کنیم تا امروز و تا این ساعت چند بار عهد شکستیم و زیر قول و قرارمان زدیم و چند بار در راه آن حضرت بر سر حرف ها و وعده هایمان ایستادیم و وفادار بودیم.
این کارشناس مسائل دینی یادآور شد: ما کربلا را مرور نمیکنیم که فقط به یاد آن واقعه عظیم باشیم و عزاداری کنیم، بلکه با بررسی قیام عاشورا می خواهیم درس و عبرت بگیریم تا یاور حجه بن الحسن علیه السلام باشیم.
حجتالاسلام تاتلاری گفت: اگر یکی از خصوصیات مهم و اساسی اصحاب امام حسین علیه السلام صفت وفاداری و پایبندی به عهد و پیمان است به این دلیل که با پروردگار، با عموم مردم و با امام زمانشان بر سر عهد و قول خویش وفاداری کردند. لذا امام این تاج افتخار را بر سرشان گذارد: إنی لا أعلم اصحاباً أوفی و لا خیراً منکم.
مسلم بن عوسجه مظهر وفاداری
وی با اشاره به واقعه عاشورا تصریح کرد: اگر در کربلا، عدهای عهد خود و نامههایی را که به سیدالشهداء علیه السلام نوشته بودند را فراموش کردند و عهدشکن شدند، افرادی هم نظیر مسلم بن عوسجه تا آخرین نفس بر عهد و پیمان خود استوار بودند.
این کارشناس مسائل مذهبی بیان کرد: شب عاشورا وقتی امام فرمود: بیعتم را برداشتم و حقی بر گردن کسی ندارم، هرکس که می خواهد از تاریکی شب استفاده کند و برود، اولین نفری که از میان اصحاب بلند شد، مسلم بن عوسجه بود. عرض کرد: أنخلّی عنک؟ آیا ما دست از تو برداریم؟ و لما نعذر الی الله سبحانه فی اداء حقّک یا اباعبدالله اگر ما امشب برویم و تو را تنها بگذاریم جواب خدا را چه بدهیم؟ چه عذری در تنها گذاشتن تو و بی وفایی خود به درگاه خدا داریم؟ ای عزیز زهرا علیها السلام به خدا مقابل دشمنانت میایستیم و با نیزه و شمشیر با آنان به جنگ می پردازم، ولو لم یکن معی سلاح اقاتلهم به لقذفتهم بالحجاره و اگر سلاح نداشته باشم با سنگ با آنان میجنگم و اگر حتی سنگ هم نبود، بدنم را سپر بلای تو میکنم، اما یا حسین بدان والله لا نخلیک به خدا دست از تو بر نمیدارم.
دست از تو برندارم تا جان ز تن برآید
یا جان رسد به جانان یا جان ز تن برآید
حجتالاسلام تاتلاری بیان کرد: شاید بگویید این طور صحبت کردن و برانگیختن هیجان و عواطف در زمانی که هنوز جنگی رخ نداده از هر فردی برمیآید، اما مسلم بن عوسجه هم در شب عاشورا اظهار وفاداری و جانفشانی میکند و هم در روز عاشورا این سخنان را اثبات می کند.
وی افزود: روز عاشورا در رکاب سیدالشهداء علیه السلام جنگ نمایانی می کرد و از خاندان رسالت با تمام وجود حمایت میکرد و برخی معتقدند اولین شهید راه امام حسین علیه السلام مسلم بن عوسجه بود.
این کارشناس مسائل دینی تصریح کرد: وقتی پیکر غرق به خونش روی زمین افتاد، اباعبدالله به عجله خودش را کنار بدن نیمه جان مسلم رساند و سر این یار باوفا را به دامن گرفت و این آیه را خواند «فمنهمْ من قضی نحبهُ و منهم مّن ینتظرُ و ما بدّلوا تبدیلاً» برخی از آنان عهد و پیمانشان را به انجام رساندند و برخی از آنان انتظار می برند و هیچ تغییر و تبدیلی در عهدشان نداده اند.
حجتالاسلام تاتلاری ادامه داد: حبیب بن مظاهر هم آمد و این دوست قدیمی خود را در آغوش کشید و گفت «لولا اننی اعلم انی فی الاثر لا حببت ان قومی الی بکل ما اهمک». اگر من می دانستم که بعد از تو زنده می مانم و به شهادت نمیرسم دوست داشتم هرچه که می خواهی به من وصیت کنی. مسلم بن عوسجه دست حبیب را گرفت و گفت: رفیق قدیمی، با این که تو بعد از من زنده نمیمانی و بعد از من به سرای آخرت میآیی، اما با این حال باز هم وصیتی دارم که دوست دارم حتماً به آن عمل کنی؛ حبیب بن مظاهر گوشش را آورد نزدیک لبهای خشک و لرزان مسلم تا ببیند چه وصیت مهمی دارد، مسلم بن عوسجه اشاره کرد به سمت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و گفت: فانی اوصیک بهذا فقاتل دونه حتی تموت. من تو را به این بزرگوار وصیت میکنم، پس در رکاب او بجنگ تا کشته شوی، مبادا شما زنده باشید و تار مویی از سر پسر فاطمه علیها السلام کم شود.
شنیدستم که در دریای اعظم
بگردابی در افتادند با هم
چو ملاح آمدش تا دست گیرد
مبادا کاندر آن حالت بمیرد
همی گفت از میان موج و تشویر
مرا بگذار و دست یار من گیر
وی در پایان گفت: یاران سیدالشهداء علیه السلام با وفاداری خود نسبت به عهد و پیمانی که بستهاند این درس را به تمامی انسانهای آزاده و پیروان مکتب عاشورا میدهند که وفاداری و پایبندی به وعدهها، عهدها و پیمانهایی که میدهید، اولین و مهمترین اصل در راه رسیدن به یاری وجود مقدس حجه بن الحسن عجل الله تعالی فرجه الشریف و تشکیل جامعه مهدوی است.
انتهای پیام