دکتر حمید سپهردوست در گفت‌وگو با ایسنا، با تأکید براینکه سرمایه یکی از عوامل مهم تولید است، اظهارکرد: در کنار نقدینگی،پول، ماشین و مدیریت که جزو عوامل تولید یک کشور است جریان سرمایه و سرمایه‌گذاری جزو عوامل مهم است.
وی با بیان اینکه اقتصادها برای اینکه به تولید برسند یکی از عوامل آن سرمایه است، تصریح کرد: باید ضمن مراقبت از سرمایه‌هایی که از گذشته داشتیم از خروج سرمایه‌های جدید نیز جلوگیری کنیم.
این اقتصاددان با بیان اینکه با هزینه‌های بالایی دانش‌آموزی را به نقطه‌ای می‌رسانیم که مدال طلای المپیاد را دریافت می‌کند، اظهارکرد: اگر امکانات برای جذب آن توسط دیگران فراهم شود به راحتی این سرمایه را از دست می‌دهیم.
وی افزود: معمولا سرمایه‌گذاری در کشور به بستر و خوش‌بینی نسبت به آینده نیاز دارد و اگر به هر دلیلی این خوش بینی و ثبات از دست برود کشورهای دیگر سرمایه‌گذار را به سمت خود می‌کشند.
این استاد اقتصاد تأکید کرد: براساس آمار بانک مرکزی طی ۱۰ سال گذشته حدود ۱۰ میلیارد دلار سرمایه از ایران خارج شده است که به راحتی می‌شود در کشورهای اطراف مشاهده کرد.
این سرمایه‌گذار است که تصمیم می‌گیرد سرمایه را به کدام سمت هدایت کند
سپهردوست با بیان اینکه ۱۰ میلیارددلار پول کمی نیست، افزود: در برخی سالها این مبلغ می‌توانست جبران کننده درآمد از دست رفته نفت بدلیل تحریم‌ها باشد. برای چرایی این موضوع باید به این نکته توجه داشت که جریان سرمایه همانند جریان آب روان است به‌طوریکه سرمایه‌گذار به اولین سنگ و مانعی که برخورد می‌کند سرمایه و نقدینگی خود را به سمت دیگری می‌برد تا از افت ارزش سرمایه در امان باشد؛ بنابراین امر طبیعی است که سرمایه‌گذار تصمیم بگیرد سرمایه را به کدام سمت هدایت کند.
عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا با تأکید براینکه در دنیای اقتصاد هیچ معامله اقتصادی صورت نمی‌گیرد مگر اینکه عرضه و تقاضایی برای آن وجود داشته باشد، تصریح کرد: اگر کشوری با زمین ارزان، پول و انواع امکانات جانبی برای سرمایه‌گذاری پیشنهاد بدهد، نشان می‌دهد که این گونه عرضه و تقاضا واقعی است و وجود خارجی دارد، به طوری که نتیجه آن رشد و شکوفایی سایر کشورها در امر جذب سرمایه خارجی است.
وی با بیان اینکه باید هشدار را بپذیریم که انگیزه‌هایی برای خروج سرمایه وجود دارد، عنوان کرد: برای خروج سرمایه باید در داخل انگیزه‌هایی را ایجاد کرد.
سپهردوست با تأکید بر اینکه باید به دنبال رفع نابسامانی‌های سیاسی و کنترل نرخ تورم باشیم، ادامه داد: طبق گزارشهای بانک مرکزی طی ۱۰ سال گذشته در زمینه سرمایه‌گذاری از نوع میزان تشکیل سرمایه ناخالص، ۵۱ درصد رشد منفی را تجربه کردیم.
این اقتصاددان با بیان اینکه اقتصاد نمی‌تواند دستوری باشد، گفت: نمی‌توانیم مرزها را ببندیم چرا که جریان سرمایه چیزی نیست که بتوان جلوی موارد قانونی آن را گرفت ، نظیر خروج سرمایه انسانی ماهر که ارزش آن کمتر از خروج نقدینگی و فرار سرمایه از این نوع نیست.
وی با اشاره به تبلیغات کشورهای خارجی در زمینه جذب سرمایه‌گذار، تأکید کرد: هیچ وقت نمی‌توانیم تبلیغات خارجی را منکر شویم یا جلوی آن را بگیریم.ضمن اینکه اقتصاد و مدیریت سرمایه‌گذاری و جذب سرمایه‌گذار به صورت دستوری کنترل نمی‌شود چرا که هرجا سودآوری بیشتر باشد سرمایه به آن سمت می‌رود.
سپهردوست با تأکید براینکه اگر اقتصاد ما دولتی نبود، بازار بورس ما بازاری سالم و رقابتی می‌شد، افزود: بستر فعالیت‌های اقتصادی مثل فعالیت‌های بازار بورس است که نمی‌توان به صورت دستوری برای فعال سهام‌دار تعیین تکلیف کرد و مثلا بگوییم فلان سهم خود را بفروشد یا نفروشد یا فلان سهم را بخرد یا نخرد.
عضو هیئت علمی گروه اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا با بیان اینکه رابطه بین نرخ تورم، ارزش پول ملی و نرخ تبدیل ارز خارجی همواره مدنظر سرمایه‌گذاران بوده است، گفت: در سالهای گذشته در تولید محصولات صنعتی همواره وابسته به واردات قطعات و مواد اولیه بودیم. از آنجایی‌که خرید مواد اولیه برای تولید داخلی با پول خارجی صورت می‌گیرد بنابراین با هرگونه تغییر در نرخ ارز، برای سرمایه گذار مسئله ماندن یا نماندن مطرح می‌شود. تورم داخلی باعث می‌شود فکر و دیدگاه سرمایه‌گذار عوض شده و به دنبال جای باثبات‌تری باشد.
انتهای پیام