به گزارش ایسنا، آمار تحلیلگران کالای شرکت کپلر نشان می‌دهد چین و هند که بزرگترین و سومین واردکننده بزرگ جهان به شمار می‌روند، در ژوئیه ۱.۸۵ میلیون بشکه در روز از کل ۴.۴۷ میلیون بشکه در روز صادرات روسیه را دریافت کردند. به این ترتیب، این دو کشور ۴۱.۴ درصد از کل صادرات نفت روسیه را در ژوئیه دریافت کردند که در مقایسه با ۲۱.۷ درصد در ژوئیه سال گذشته، تقریبا دو برابر شده است.
با این همه، سهم هند و چین از کل واردات نفت روسیه که در ماه مه به رکورد ۴۵.۴ درصد رسیده بود، در ماه‌های اخیر کاهش پیدا کرده است. این غول‌های آسیایی مقصد ۴۵.۲ درصد از کل صادرات نفت روسیه در ژوئن بودند و کاهشی که در ژوئیه مشاهده شد، بیشتر ناشی از مسائل مربوط به چین بود.
طبق آمار کپلر، چین مقصد ۸۴۳ هزار بشکه در روز نفت روسیه در ژوئیه بود که در مقایسه با ۱.۳۳ میلیون بشکه در روز در هر دو ماه ژوئن و مه کاهش داشت. بررسی تک به تک آمار واردات نشان می‌دهد چین در ژوئیه، ۱.۱۶ میلیون بشکه در روز از طریق دریابرد، نفت از روسیه وارد کرده است. در حالی که رفینیتیو اویل سرچ، مجموع واردات نفت دریابرد و خط لوله‌ای از روسیه به چین را ۱.۶۷ میلیون بشکه در روز برآورد کرده است.
آمار موسسه رفینیتیو حاکی از آن است که مجموع واردات نفت چین از روسیه به پایین‌ترین حد در سه ماه گذشته کاهش پیدا کرده و میزان واردات ژوئن ۱.۷۸ میلیون بشکه در روز و آمار مه، ۱.۹۹ میلیون بشکه در روز بوده است.
این آمار احتمالا نشان می‌دهد تقاضای چین برای نفت روسیه به اوج خود رسیده است؛ هر چند که نفت روسیه نسبت به گریدهای نفتی خاورمیانه‌ای مانند نفت عربستان سعودی همچنان حداقل ۱۰ لار در هر بشکه ارزان‌تر است.
همچنین سیگنال‌هایی وجود دارد که تقاضای هند برای نفت روسیه به اوج خود رسیده است. کپلر برآورد کرده است که واردات نفت از روسیه در ژوئیه، به ۱.۰۵ میلیون بشکه در روز در مقایسه با ۱.۱۲ میلیون بشکه در روز ژوئن رسید. واردات هند از روسیه که در تمامی ماه‌های سال گذشته به بالای ۲۰۰ هزار بشکه در روز افزایش پیدا نکرده بود، همچنان نسبت به زمان پیش از جنگ در اوکراین بالا مانده است.
همچنین جالب است توجه کنیم هند حجم بالایی نفت اورال روسیه را خریداری می‌کند که از بنادر اروپایی صادر می شود و مسافت طولانی‌تری را طی می‌کند. طبق آمار کپلر، هند در ژوئیه ۶۶۶ هزار بشکه در روز نفت اورال وارد کرد که بیشتر از ۱۴۵ هزار بشکه در روز نفت اسپو بود که در بنادر اقیانوس آرام روسیه بارگیری شد و گرید اصلی صادراتی به چین است.
در نقاط دیگر آسیا، نفت روسیه برای یافتن خریدار چالش دارد. صادرات به ژاپن در مقایسه با رکود ۱۱۲ هزار و ۲۰۰ در روز در مارس ۲۰۲۲، در ژوئن و ژوئیه به صفر رسید. صادرات روسیه به کره جنوبی نیز در مقایسه با ۱۳۱ هزار بشکه در روز در ژوئن و ۳۰۷ هزار بشکه در روز در مارس، به ۱۱۵ هزار و ۴۰۰ بشکه در روز در ژوییه کاهش پیدا کرده است.
در حالی که بعضی سیگنال‌ها حاکی از آن است که تقاضای آسیا بر روی نفت خام روسیه ممکن است به اوج خود رسیده باشد این ریسک برای مسکو وجود دارد که خریداران اروپایی طرح‌های خود برای محدود کردن یا حتی توقف واردات نفت از این کشور را جامه عمل بپوشانند.
مطمئنا صادرات روسیه به اروپا کاهش پیدا کرده اما این کاهش چشمگیر نبوده است زیرا کپلر، ترکیه را هم بخشی از آمار اروپا به حساب آورده است. این کشور در ماه‌های اخیر نفت بیشتری از روسیه خریداری کرده و وارداتش از روسیه در ژوییه به حدود ۳۱۲ هزار بشکه در روز در مقایسه با ۲۲۲ هزار و ۵۰۰ بشکه در روز در مدت مشابه سال ۲۰۲۱ رسید.
با در نظرگرفتن ترکیه، صادرات روسیه به اروپا در ژوئیه ۲.۱۵ میلیون بشکه در روز بود که در مقایسه با ۲.۱۹ میلیون بشکه در روز در ژوئن و ۲.۹۹ میلیون بشکه در روز در فوریه - آخرین ماه پیش از آغاز جنگ در اوکراین- کاهش پیدا کرده است.
تصویر کلی که نمایان شده این است که روسیه تا حد زیادی توانسته است صادرات نفت خود را به مشتریان در آسیا به خصوص هند افزایش دهد اما ممکن است سیگنال‌هایی وجود داشته باشد که این تقاضا در حال حاضر به اوج خود رسیده است.
بر اساس گزارش رویترز، این که اروپایی‌ها بتوانند واردات خود از روسیه را در ماه‌های آینده به میزان معناداری کاهش دهند، ممکن است مشخص کند که آیا مسکو واقعا با کاهش صادرات نفت روبه‌رو خواهد شد یا خیر.
انتهای پیام