به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، قطعاتی که در این تصویر قابل مشاهده هستند، گلدان نیستند، آنها تکه‌هایی از واریزه‌های سخت‌افزاری مریخ‌نورد استقامت (Perseverance) ناسا در هنگام ورود، در حال فرود و فرود (EDL) بر روی مریخ هستند. واریزه به‌طور کلی به خرده‌سنگ، آوار، قطعات باقیمانده و دورریخته از اشیای تخریب‌شده گفته می‌شود.
مریخ‌نورد استقامت که با نام "پرسی" (Percy) نیز شناخته می‌شود، با بسیاری از این باقیمانده‌ها مواجه شده و از آنها تصاویری را ثبت کرده تا مهندسان ناسا بتوانند آنها را مطالعه کنند.
در طول فرود مریخ‌نورد استقامت در ۱۸ فوریه ۲۰۲۱، تعدادی از عناصر سخت‌افزاری این مریخ نورد، سرعت فضاپیما را از ۱۲۵۰۰ مایل در ساعت (۲۰۰۰۰ کیلومتر در ساعت) در زمانی که برای اولین بار وارد اتمسفر مریخ شد، به صفر مایل در ساعت کاهش دادند و همه اینها فقط در هفت دقیقه اتفاق افتاد.
هنگامی که این عملیات انجام شد، سخت افزار در هنگام ورود، در حال فرود و فرود مانند چتر نجات، پوسته پشتی، سپر حرارتی و بالگرد همگی از مریخ نورد استقامت خارج شدند و در فاصله‌ای دورتر از مریخ نورد در مریخ پراکنده شدند تا آسیبی به آن وارد نشود.
در طول یک سال و نیم گذشته، مریخ نورد استقامت چندین قطعه از قطعات باقی مانده هنگام ورود، در حال فرود و فرود (EDL) را شناسایی و فهرست‌بندی کرده است. اولین قطعه در ۱۶ آوریل ۲۰۲۲ کشف شد، زمانی که یک جسم درخشان غیرعادی در یکی از عکس‌های پانوراما دوربین Mastcam-Z استقامت مشاهده شد.
چند ماه بعد، استقامت به آن مکان در دلتا، به نام Hogwallow Flats، رسید. در ۱۲ ژوئن ۲۰۲۲، از یک شی مرموز که گمان می‌رود قطعه ای از عایق چند لایه (MLI) بالگرد مریخی باشد، عکس گرفت. در همان منطقه، مریخ نورد همچنین یک عکس فوری از یک جسم توپ مانند گره دار گرفت. به گفته محققان این تصویر می‌تواند داکرون( توری که در پتوهای حرارتی استفاده می شود) باشد.
جالب اینجاست که Hogwallow Flats بیش از ۱.۲۵ مایل (دو کیلومتر) از مناطق برخورد سخت‌افزار در هنگام ورود، در حال فرود و فرود مریخ‌نورد استقامت فاصله دارد.
بالگرد مریخی نبوغ (Ingenuity) همراه استقامت، از نزدیک با برخی از زباله‌های ورود، در حال فرود و فرود رو به رو شده است. در ۱۹ آوریل ۲۰۲۲، بالگرد مریخی نبوغ بر فراز محل سقوط پوسته پشتی و چتر نجات استقامت پرواز کرد و تصاویری با وضوح بالا از آنها گرفت.
انتهای پیام