به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، «ماراویلا» نام یک کشتی بادبانی اسپانیایی مملو از گنجینه‌های بسیار مجلل بود که غرق شدن آن در منطقه «باهاما» (قاره امریکا) در سال ۱۶۵۶ میلادی موجب شد طی ۳۵۰ سال پس از آن تلاش‌های زیادی برای کشف این گنج پنهان‌شده در اعماق اقیانوس انجام شود.
با آغاز برنامه اکتشاف جدیدی که اخیرا برای یافتن این کشتی غرق شده راه‌اندازی شد، کمتر کسی فکر می‌کرد چیزی از این جواهرات باقی مانده باشد، اما آویزهای نفیس با جواهرات و زنجیرهای طلا از جمله یافته‌های تماشایی هستند که اکنون کشف شده‌اند و صدها سال دست نخورده در بستر دریا مانده بودند.
کشتی «ماراویلا» در ضلع غربی کرانه باهاما، در فاصله بیش از ۷۰ کیلومتری ساحل غرق شد، اما گنجینه‌های تازه کشف‌شده از این کشتی در مسیری طولانی به طول بیش از ۱۳ کیلومتر یافت شده‌اند.
باستان‌شناسان و غواصان دریایی باهامایی و آمریکایی با دریافت مجوز از دولت باهاما، کاوش علمی ماراویلا را آغاز کردند و متعهد شد که یافته‌ها را در موزه جدیدی در باهاما به نمایش بگذارند.
یک زنجیر ظریف طلایی با نقوش رز از جمله گنجینه‌هایی است که نشان می‌دهد برخی از این اکتشافات متعلق به اشراف ثروتمند و یا خانواده سلطنتی بوده است. یک آویز طلا با صلیب سانتیاگو (سنت جیمز) و یک سنگ بزوآر هندی، که آن زمان در اروپا به دلیل خواص درمانی آن ارزشمند بود و به شکل صدف ماهی است، از جمله یافته‌های مربوط به نشان مقدس سانتیاگوست که یک نشان مذهبی ـ نظامی از شوالیه‌هاست که از زائران محافظت می‌کرد و در تجارت دریایی اسپانیا استفاده می‌شد.
همچنین خوشه‌های زمرد و آمتیست استخراج‌شده در کلمبیا که اکنون کشف شده‌اند نیز شواهدی از قاچاق کالا را در آن دوره نشان می‌دهد؛ چرا که در مانیفست کشتی (صورت کامل و خلاصه‌ای از کلیه محمولات کشتی) ذکر نشده است.
دکتر «شان کینگزلی» باستان‌شناس دریایی انگلیسی و سردبیر مجله «Wreckwatch» در این باره گفت: «کشف این گنجینه به شکل ویژه‌ای دراماتیک است؛ چرا که در میانه ناکجاآباد، زیر شن‌های متراکم بودند و این یک عمل جراحی باستان‌شناسی دقیق و موفق بوده است.»
کشتی «واراویلا» که نام آن برگرفته از مجسمه مریم مقدس در یک صومعه مادرید در قرن سیزدهم میلادی است، بخشی از یک ناوگان بود. این کشتی از هاوانا با گنجینه‌هایی از قاره آمریکا، محموله‌های سلطنتی و خصوصی و همچنین کالاهای قاچاق و محموله‌ای مجلل نجات یافته از یک کشتی اسپانیایی دیگر که در اکوادور غرق شده بود، به سمت اسپانیا حرکت می‌کرد، اما در حدود نیمه‌شب چهارم ژانویه ۱۶۵۶، به دنبال یک خطای ناوبری به یک صخره برخورد کرد و تنها ۴۵ نفر از ۶۵۰ سرنشین آن جان سالم به در بردند و بسیاری از آن‌ها توسط کوسه‌ها خورده شدند.
انتهای پیام