مصطفی کرمپور در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: تقویت مطالعات لایههای بالای جو برای دقت در پیشبینی سیلاب، رعایت حریم بستر رودخانهها در رابطه با ساخت و سازها و کشاورزی، آگاه کردنهرچه بیشتر مردم از خطرات سیل تابستانه یا همان پدیده مانسون، تقویت سیستمهای هشداری سیل، آگاه کردن هرچه بیشتر مدیران در رابطه با مباحث مدیریت بحران، تقویت پوشش گیاهی و اقداماتی همچون آبخوانداری و آبخیزداری و ... از جمله مهمترین فعالیتهایی است که برای پیشگیری و مقابله با سیل باید انجام داد.
وی در رابطه با پدیده مانسون، ادامه داد: این پدیده که برآمده از اقیانوس هند است در کشورهای پاکستان و هندوستان باعث بارشهای فراوان میشود و گاهی اوقات به علت برخی تغییرات در لایههای جو وارد ایران میشود.
کرمپور بیان کرد: تغییرات لایههای جو باعث میشود گاهی اوقات شرایط برای جذب رطوبت از اقیانوس هند، خلیج فارس، دریای سرخ، و حتی پهنههای دورتر فراهم شده و وارد ایران شوند.
این عضو هیئت علمی گروه آموزشی جغرافیا دانشگاه لرستان افزود: بارشهای پدیده مانسون چون از سیستمهای همرفتی و گرم ناشی میشوند از نوع شدید و رگباری هستند، شدت بارش فرصت نفوذ آب به درون خاک را نمیدهد و بنابراین اکثر بارشها به روانآب تبدیل میشوند.
وی عنوان کرد: در ایام تابستان که پوشش گیاهی در مناطق تضعیف میشود سیلاب با کندن خاک قدرت تخریب بیشتری دارد.
کرمپور افزود: این نکته اهمیت دارد که با راهکارهای علمی، کاربردی و دانشگاهی بتوانیم در کشور، خسارات ناشی از پدیدههایی همچون سیل را کاهش بدهیم.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه لرستان بیان کرد: ارتباطات بین نظام دانشگاهی در هر استان با مدیریت بحران آن استان بایستی گسترش یابد و از ظرفیت و توانمندیهای دانشگاهها و مراکز آموزش عالی استانها برای کمک به مدیریت بحران، استفاده شود.
وی اظهار کرد: همچنین در مباحث مربوط به آگاهسازیهای عمومی، این نکته اهمیت دارد که ارتباط پایدار و مستمر بین دانشگاهها، رسانهها و مدیریت بحران استانها، تقویت شود تا سطح دانش عمومی درباره پدیدههایی همچون سیل را در جامعه ارتقاء دهیم.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه لرستان، تصریح کرد: یک بخش مهم از مدیریت بحران، مدیریت پیشابحران است؛ هرچقدر اقدامات پیشگیرانه همچون رعایت حریم بستر رودخانهها و تقویت پوشش گیاهی، بیشتر و جدیتر انجام شوند سطح و میزان خسارات نیز کاهش خواهد یافت.
انتهای پیام