به گزارش ایسنا، مراسم تشییع پیکر حبیبالله صادقی ـ هنرمند نقاش ـ امروز ـ شنبه ـ هشتم مرداد ماه از مقابل فرهنگستان هنر به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار شد. جملاتی که در بالا خواندید بخشهایی از مطالب بیانشده در این مراسم، در توصیف این هنرمند بود.
حبیب الله صادقی هنرمند انقلابی در عرصه هنرهای تجسمی چهارشنبه (پنجم مرداد ماه) به دلیل عارضه قلبی از دنیا رفت. مراسم خاکسپاری و تشییع پیکر این هنرمند صبح امروز ساعت ۹ و ۳۰ صبح از مقابل فرهنگستان هنر با حضور محمد مهدی اسماعیلی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، حجت الاسلام محمد قمی (رئیس سازمان تبلیغات اسلامی)، محمدمهدی دادمان (رییس حوزه هنری)، غلامعلی حدادعادل (رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی)، محمود سالاری (معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، عبدالرضا سهرابی (مدیر مرکز هنرهای تجسمی)، بهمن نامور مطلق (رییس فرهنگستان هنر)، سید محمد بهشتی (عضو شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری)، نیکنام حسینی پور (از مسئولان صندوق اعتباری هنری)، هادی مظفری (رییس سابق مرکز هنرهای تجسمی)، علیرضا سمیع آذر (مدیر حراج تهران)، سید مجید هاشمی دانا (مدیرعامل خبرگزاری دفاع مقدس) و … برگزار شد.
قرائت متن پیامهای مقام معظم رهبری و ریاست جمهوری
در ابتدای مراسم، مجتبی رحماندوست، عضو پیوسته فرهنگستان هنر متن پیام تسلیت مقام معظم رهبری و رییس جمهور برای درگذشت حبیب الله صادقی را قرائت کرد.
متن پیام رهبر انقلاب اسلامی به این شرح است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
درگذشت هنرمند برجسته و انقلابی جناب آقای حبیبالله صادقی رحمةاللهعلیه را به هنرمندان و همکاران و دوستان و به ویژه به خانواده مکرّم ایشان تسلیت عرض می کنم و رحمت و مغفرت الهی را برای وی مسألت می کنم.
سیّد علی خامنهای
۵ مرداد ۱۴۰۱ »
متن پیام رئیس جمهور به هم شرح زیر است:
«بسم الله الرحمن الرحیم
درگذشت هنرمند برجسته و استاد متعهد، مرحوم حبیبالله صادقی، موجب تاسف و تالم خاطر شد.
این پیشکسوت عرصه هنرهای تجسمی با پیوستن به نهضت امام خمینی، ذوق سرشار و توانمندی های هنری خود را وقف پیروزی انقلاب اسلامی کرد و در کمال وارستگی و خلق آثار ارزنده، در کنار مردم و انقلاب ماندگار باقی ماند.
اینجانب درگذشت این هنرمند مردمی و انقلابی را به خانواده محترم، جامعه هنری و دوستداران آن فقید سعید تسلیت عرض می کنم و برای ایشان علو درجات و رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان صبر و سلامت از خداوند بزرگ مسالت دارم.
سید ابراهیم رئیسی
رئیس جمهوری اسلامی ایران»
فقدان حبیب الله صادقی به هنر انقلابی ضربه وارد کرد
محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنانی اظهار کرد: «ایام سوگواری آقا حضرت اباعبدالله امام حسین (ع) و فقدان این هنرمند برجسته انقلابی را خدمت جامعه هنری و جامعه دانشگاهی کشور، خانواده عزیزشان و همه شاگردان و علاقهمندان ایشان تسلیت عرض میکنم. آقای دکتر صادقی یک هنرمند برجسته و باسابقهای بودند. در بهمن ماه سال گذشته که نمایشگاهی را در موزه هنرهای معاصر برگزار کرده بودیم، در حضور آقای رییس جمهور به هنگام بازدید، از آقای دکتر خواهش کردم که خودشان زحمات متعددی را که در بحث هنرهای تجسمی زحمت کشیده بودند و به سرانجام رسانده بودند، خودشان کنار تابلوها توضیح دهند.»
او ادامه داد: «اولین تابلوهای ایشان مربوط به سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی بود. سالهای ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶، دورانی که شاید ایشان در ابتدای دوره جوانیشان بودند و کارهای فاخر در حوزه ترویج انگارههای انقلابی را از همان زمان شروع کرده بودند. آخرین کار استاد یک اثر صدمتری بود که از تاریخ پرشکوه ایران اسلامی تا نماز حضرت آقا بر پیکر شهید سلیمانی عزیز را شامل میشد. ایشان این اثر را عاشقانه و شبانهروزی با یک کار جهادی به انجام رساندند و منتظر رونمایی آن بودیم و فرصت نشد که با حضور این هنرمند کم نظیر کشورمان این رونمایی انجام شود.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین اظهار کرد: «در آخرین گفتوگویی که من با ایشان داشتم، با هم تفاهم کردیم که از ظرفیتهای ممتاز ایشان در خارج از کشور استفاده کنیم. خیلی ایده خوبی داشتند و فقدان ایشان یک ضربه بر هنر انقلابی ایجاد کرد و من مجددا درگذشت ایشان را تسلیت عرض میکنم. پنجشنبه شب خدمت آقای رییس جمهور بودم و ایشان تأکید داشتند که در زمان تشییع، سلام و تسلیت ایشان را خدمت همه جامعه هنری به ویژه خانواده عزیزشان ابلاغ کنم.»
حبیب بلند شو و لباسهای رنگیات را بپوش!
محمدعلی رجبی، از دوستان نزدیک حبیب الله صادقی در این مراسم طی یک سخنرانی گفت: «ما از خداییم و به خدا باز میگردیم و این عاقبت همه ماست، ولی هرگز فکر نمیکردم بمانم و حبیب برود. حبیب بلند شو و لباسهای رنگیات را بپوش.»
او ادامه داد: «میگویند در عالم هنر اگر هنرمند از اثرش دل بکند، دیگر نمیتواند کار کند. حبیب ما، عزیز ما همه وجودش را گذاشت و از کار دل نمیکند. کار تمام شد و او هم با کار تمام شد. آنچه که باید در این عالم انجام میداد را انجام داد. قرار نیست که ما هزاران اثر داشته باشیم. هرگز تعداد آثار نشان دهنده هنرمندی هنرمند نیست. هنرمند در یکجا آنچنان میایستد که انگار اولین و آخرین کارش است. حبیب الله صادقی در عالم تصویر زندگی کرد و با عالم تصویر از این دنیای تصویر گذشت. ماندن در عالم تصویر جایگاه چنین هنرمندان بزرگی نیست و باید از آن گذشت. اما چگونه گذشت؟»
رجبی اضافه کرد: «دکتر حبیب الله صادقی، نه دکتر بودن برایش افتخاری بود و نه هیچ نام دیگری جز هنر؛ به همان معنایی که در فرهنگ ما به معنای انسان نیک است. حبیب الله صادقی نیک نفس بود و این اولین شرط کار هنری است. استادان نیک نفس ما گفتند که شرط اول صفاست و براساس صفا هنر شما صاحب شأن میشود. اصل صفا و شأن به عنوان آخرین مرحله تجلی اثری است که خداوند در آن تجلی میکند، شناخته شده است.»
او همچنین اظهار کرد: «حبیب الله میدانست که بدون ولایت هیچ حقیقتی تجلی پیدا نمیکند و بارها میگفت امیدوارم روزی باشد که بتوانیم مضامین آثار او را بازخوانی کنیم. هنر زبان حالِ هر دورهای هم هست و درواقع تاریخ احوالی هر دورهای را هنر بیان میکند. مقام معظم رهبری فرمودند که بگذارید هنرمندان کار کنند چراکه فردا جوانهای ما، مردم ما اسناد را میخوانند، اما نمیدانند چگونه اتفاق افتاد؟ این چگونگی یعنی چه حالی گذشت و حال را فقط هنرمندان بیان میکنند. حبیب صادقی برای حالی که گذشت، اثری از خود باقی گذاشت و کارش جاودانه شد.»
رجبی اضافه کرد: «حبیب هرگز تا آخرین لحظه از پای نایستاد و جلوههای مختلفی را کار کرد. در زمان کرونا و خدمات کادر درمان نیز او وارد شد و تعالیمی را بیان کرد. هنرمند انقلاب اسلامی، هنرمندی است متعهد به خداوند و ولایت خداوند و به واسطه ریشه ولایت خودش را متعهد میداند. دوست دارم آخرین اثر حبیب الله یک رونمایی معنوی داشته باشد و اول خدمت مقام معظم رهبری ببرم. من بگویم، ایشان بگوید و اثر بگوید. حبیب میگفت که برای رونمایی، یک رونمایی خلقی میخواهد و ابتدا میخواست که خانوادههای شهدا کار را ببینند و تصمیم داشت این کار را در مکانی که متعلق به شهدای هفتم تیر است، در آنجا به نمایش بگذارد و خانوادههای شهدا افتتاح کنند. کسی که استاد فاخر هنرهای تجسمی است، معلم بسیار موفق و استاد بزرگان این هنر شریف است. همه دوستان عزیز ما که با ایشان هم درس بودند و با ایشان همکار بودند به خوبی ارزش هنری کار ایشان را میدانند. زمانی که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ما شروع به کار کردیم، آقای حبیب الله صادقی عزیز ما از همان ابتدا پای کار بودند و بنیان یک تفکر را گذاشتند که در یک جمله میتوان آن را چنین نامید: هنر اصیل و شریف انقلاب اسلامی.»
آیت الله محمد قمی، رییس سازمان تبلیغات اسلامی نیز که در این مراسم حضور داشت، طی یک سخنرانی کوتاه، چنین اظهار کرد: «به عنوان یک طلبه و به عنوان یک خادم سید الشهدا حالا که غصهدار هستیم و این هنرمند را از دست دادیم و روز تشییع او روز نخست عزاداران حسینی است و عزاداران جامههای مشکیشان را از کمدها درآوردهاند، امیدوارم در این روز ایشان به مهمانی آسمانیان و به کاروان عاشوراییان بپیوندند.»
حبیب الله صادقی هنرمند مقاومت و مردم بود
بهمن نامور مطلق، رییس فرهنگستان هنر که در این مراسم حضور داشت، چنین اظهار کرد: «به نام خالق هنر و زیبایی. حبیب الله صادقی هنرمند مقاومت و مردم بود. مضامین آثار او حاوی پیامهای مهمی بود. به دور از گرهمندیها فعالیتهای خودش را ادامه میداد. او هم عضو پیوسته فرهنگستان هنر بود و هم همکار حوزه هنری و هم رییس موزه هنرهای معاصر و همه را به همافزایی دعوت میکرد. او آرمانهایی داشت که از یک اصول فکری نشأت گرفته بودند.»
او ادامه داد: «حبیب الله صادقی وارث هنر پر افتخار ایران است. وارث رنگهای مانی و مضامین مردمی رضا عباسی. کار او در نقاشی مقاومت بیسابقه بود و مطمئنا یک اسوه ماندگار خواهد شد. او همچنین خلق، هنر، دانش، معنویت و معرفت، سنت و مدرنیته را با هم پیوند میزد. او هم استادی بااخلاق بود هم هنرمندی خلاق. ایشان قدر زمان را خوب میدانست و سرعت نقاشیهایش با سرعت پرستو در موسیقی برابری میکرد. دست به قلمموکه میبرد رنگها، آسمان آبی، رودی جاری، ابر وباران، گلی زیبا میشدند، میدان نبرد علیه ظلم، دستان گره کرده، شهیدی بر روی خاک، مادری رنج کشیده، چهره نوازندهای تنها، ... میشدند. دوستانش خوب میدانند، وقتی پرنده خیالش به پرواز در میآمد دفترچهها، بومها حتی دیوارها فضا کم میآوردند.»
نامور مطلق همچنین اظهار کرد: «دو سال پیش همه اندوختهها و تجربههای گرانقدر خود را گرد آورد تا یک اثر بزرگ خلق کند. دیگر آثار کوچک او را راضی نمیکردند و گویا حس می کرد فرصت زیادی برایش باقی نمانده است و باید شاهکار زندگی خود را خلق کند. میگفت اثری به مساحت یکصد متر اما همه ما میدانستیم که یکصد یک عدد نمادین است. زمانی که کسی به دیدن او میرفت، از رنجها و خوشیها، از رویاها و آرزوها، از پیروزیها و شکستها و از نجابتها و شهامتهای مردم میگفت.»
رییس فرهنگستان هنر در آخر اضافه کرد: «چه سعادتمند بودند آنهایی که از زبان خودش روایت نقاشیاش را شنیدند و چه کم توفیق آنهایی که دعوت شدند و نیامدند. اما کارهای آخرین اثر او هنوز تمام نشده بود که او از میان ما رفت. درست مانند مثنوی معنوی که بسیار دوستش میداشت، اثری که اگر تمام میشد، ناقص میماند. اثری که گشوده باقی مانده و نسلهای بعد را برای ادامه دعوت میکند و نقاشی حبیب نیز به روی هنرمندان جوان باز است، همانند راهش. خدایش رحمت کند، یادش ماندگار و هنرش پایدار.»
جز عشق از پدرم چیزی به یاد ندارم
امیرحسین صادقی، فرزند مرحوم حبیبالله صادقی نیز در یک سخنرانی با قرائت اشعاری از مولانا اظهار کرد: «فرصت کمی برای گپ و گفت با پدرم داشتم. برنامهها زیاد، اهداف بلند، وظایف خطیر و بار سنگین. هنرمند آیینه است. آیینه کاری جز روایت ندارد. روایتی خنثی و بیطرف. روایتی که جز معنا هیچ ریشه هرمنوتیک دیگری در آن پیدا نمیکنید. هنرمند روایتگر عشق است. جز عشق من از پدرم هیچ به یاد ندارم.»
او همچنین اظافه کرد: «شما یکی از کارهای صد متری را مشاهده کردید، اما من هزاران هزار کیلومتر از آن را دیدم. امروز اول محرم است. پدر من از خانه پدری هیات داشتند و من مفهوم هنر را از پدرم فهمیدم. چه در نقاشی، چه در سینه زنی و چه در عشقی که ایشان به اهل بیت (ع) داشتند، من از ایشان جز اخلاق هیچ چیز دیگری به یاد ندارم.»
در ادامه برگزاری مراسم تشییع از مقابل فرهنگستان هنر، پیکر حبیب الله صادقی به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) بدرقه و در قطعه ۸۸ ردیف ۶۴۰ شماره ۳۶ به خاک سپرده شد.
در ادامه تماشاگر ویدئویی از این مراسم باشید:
* تصاویر این گزارش توسط الهام لایقی در اختیار ایسنا قرار داده شده است.
انتهای پیام