مجید دبیریان در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: بخش خصوصی بخش عمده بار تولید برق در کشور را به دوش میکشد و امروز آماری که صنعت برق منتشر کرده نشان میدهد تقریبا ۹۲ درصد انرژی مورد نیاز کشور را نیروگاههای حرارتی تامین میکنند، در این ۹۲ درصد ۶۰ درصد سهم بخش خصوصی است، لذا باید برای توسعه نیروگاه حرارتی به سراغ بخش خصوصی برویم و در حال حاضر راهی به غیر از این نداریم.
او با بیان اینکه باید به بخشهای دیگر بها دهیم درست است، اما میزان تولید بخش های دیگر عدد کوچکی است که نمیتواند در حال حاضر مشکلی از کشور حل کند، اظهار کرد:حداقل در کوتاه و میان مدت نمیتوانند راه گشا باشند، شاید در بلند مدت و در جاهایی که احداث نیروگاه اقتصادی نیست و نمیتوان خط انتقال احداث کرد این موضوع کمک رسان باشد ولی در وضعیت فعلی بخش خصوصی با نیروگاه حرارتی برای تولید انرژی برق راهگشا است.
وی با تاکید بر اینکه اولین گام این است که انگیره برای سرمایهگذاری در صنعت برق ایجاد شود و به سرمایههایی که مانند موج خروشان از این بازار به بازار دیگری میروند نظم داده شود، گفت: در این شرایط هم به زیرساخت صنعت برق کمک می شود و هم سرمایهگذار میتواند ضمن تامین برق پایدار به سودآوری نیز دست یابد. گام دوم این است که وزارت نیرو برای پرداخت مطالبات بخش خصوصی چاره ای بیاندیشد. در حال حاضر حجم این مطالبات بسیار زیاد شده و عملاً قدرت هرگونه حرکتی را از بخش خصوصی سلب کرده است.
این عضو سندیکای شرکتهای تولیدکننده برق با بیان اینکه اکنون کسانی که در صنعت برق فعال هستند همین مشکل را دارند یعنی با روزمرگی جلو می روند یکبار میگوییم ارز عراق یکبار روپیه پاکستان و یکبار دینار می گیریم، حتی گزینه تهاتر را انتخاب می کنیم اما اینها راه حلهایی هستند که برای کوتاه مدت جواب می دهند اما برای میان مدت و بلند مدت اصلا جوابگو نیستند، گفت: تهاتر در کوتاه مدت جواب می دهد اما بخشی از پول به خاطر کارمزد و هزینه های جا به جایی از بین می رود. درصدی که از پول کم می شود نیز یک ضرر دیگر است. اما بازهم این کار در کوتاه مدت انجام می شود اما برای میان مدت وبلند مدت اصلا جوابگو نیست و باید فکری برای این موضوع شود.
دبیریان ادامه داد: بحث آخر قیمت برق بوده که مهمتر است، سرمایه گذار باید بتواند برق تولیدی را با قیمتی که واقعا تمام می شود بفروشد نه به قیمتی که به آن تکلیف می شود. این باعث می شود که درآمد واقعی وجود نداشته باشد. قیمت واقعی برق این قیمتی نیست که اکنون وجود دارد. بحث قیمت گذاری برق باید واقعی شود و راهکار برون رفت از این وضعیت تعرفه بندی جدید مصارف خانگی نیست.
وی با بیان اینکه اکنون نهادهایی که بتوانند بخش خصوصی را کمک مالی کنند، بهطور مثال تسهیلات بدهند مثل صندوق توسعه ملی، یا بانکها باید تقویت شوند. پرداخت کنندگان تسهیلات باید قوانینی داشته باشند که سرمایه گذار از عهده آن بربیاید، گفت: به نظر من باید نهادهای بالادستی بالاتر از وزارت نیرو در سطح کلان دولت ورود کنند که تسهیلات ویژه ای برای صنعت برق فارغ از همه مبادلات اقتصادی که در کشور جریان است در نظر بگیرند.
این عضو سندیکا صنعت برق با بیان اینکه تسهیلات ویژه ارزی با یک قیمت مشخص که قطعا نمی تواند ۳۰ هزار تومان باشد با بهره کم، پرداخت کنند و قطعاً بخش خصوصی نیز هر تعهدی لازم باشد می دهد چراکه اعتقاد ما این است که باید بسازیم و در حال حاضردغدغه فعالان این حوزه، نجات صنعت برق است، گفت: این معضل بزرگ شده است و می طلبد یک راهکار ویژه اقتصادی برای صنعت برق دیده شود. یک وام ارزان قیمت با بازپرداخت آسان با طول مدت مناسب برای کسی که این کار را می کنند می تواند این صنعت را نجات بدهد.
دبیریان با بیان اینکه سال گذشته شاهد این مساله بودیم که اعمال محدودیت در تامین برق موردنیاز صنایع، در قیمت تمام شده محصول اثر گذاشت، نه اینکه خود کارخانه این کار را بکند بلکه کمبود تولید در بازار و نبودن محصول در بازار باعث افزایش قیمت شد، گفت: اینکه شرکتها چقدر ضرر کردند عدد دقیقی ندارد و صنایع بایستی اعلام کنند.
به گفته وی اینکه صنایع به دنبال تولید و ساخت نیروگاه بروند و بگوییم ناراحت هستیم که آنها رقیب ما شدهاند، اینگونه نیست، به نظر من بازار رقابتی وجود ندارد. آنقدر در این موضوع بازیگر کم است که هر چه اضافه کنیم باز هم به نقطه مطلوب نمیرسیم، چرا که در ابتدای صحبت اشاره کردیم هزینه ساخت ۱۰ هزار مگاوات نیروگاه در حدود ۵ میلیارد یورو است که اگر اکنون موجود داشته باشیم فارغ از رشد مصرف پنج سال بعد به چیزی که اکنون میخواهیم می رسیم.
این عضو سندیکای شرکتهای تولیدکننده برق اظهار کرد: در شرایط فعلی هلدینگهای انرژی توانمندی در کشور داریم و تشکیل کنسرسیومی از سرمایه گذار و یک هلدینگ انرژی میتواند یک ترکیب برنده برای ورود به این حوزه باشد.
انتهای پیام