دکتر هاشم داداشپور در نخستین روز از جشنواره فرهنگ ملل که ۱۸ تیر ۱۴۰۱ در دانشگاه بینالمللی امامخمینی(ره) در شهر قزوین برگزار شد، اظهار کرد: دانشگاه باید نسبت به شناخت ظرفیتها و خردهفرهنگهای دانشجویان غیرایرانی نگاهی بسیط داشتهباشد. ما باید زبان جامعه بینالملل را بدانیم و بهوسیله آن بتوانیم با دانشجویان غیرایرانی ارتباط خوبی برقرار کنیم که دانشجو احساس مودت و دوستی در ایران داشته باشد.
وی گفت: آمار و دادههای جهانی نشان میدهد که بخش قابلتوجهی از جابهجایی دانشجویان را کشورهای اسلامی به خود اختصاص دادهاند و در این میان دانشگاههای ایران خوش درخشیدهاند. البته با نگاهی به گذشته شاهد هستیم دانشجویان کشورهای منطقه، واگرا نسبت به کشورهای اسلامی و همگرا به سمت کشورهای غربی عمل میکردند.
این مسئول تأکید کرد: در حال حاضر جابهجایی دانشجو در سطح دنیا بسیار گسترده است و بالغ بر ۶ میلیون دانشجو در کشورهای مختلف تحصیل میکنند. پیشبینیها نشان میدهد که در ۱۰ سال آینده این میزان جابهجایی دانشجو تا ۱۰ میلیون نفر افزایش خواهد یافت و این ظرفیت عظیمی است که کشورها برای توسعه مناسبات و معرفی فرهنگ خود به دنیا میتوانند از آن استفاده کنند.
وی خاطرنشان کرد: تحولات یک دهه اخیر جابهجایی علم در کشورهای جهان را نشان میدهد. جذب دانشجو به سمت کشورهای منطقه جابهجا شده که جایگاه علمی مناسبی را نیز در سطح جهان پیدا کرده است. از ۶ میلیون نفر جمعیت دانشجویی که در دنیا جابهجا میشوند یک و نیم درصد آن سهم ایران است.
داداشپور تصریحکرد: هر دانشجوی غیرایرانی به عنوان سفیر فرهنگی ایران در کشور خود برای جذب دانشجو عمل خواهد کرد. چرخه دعوت، جذب، آموزش و پایان تحصیل این دانشجویان در ایران بسیار اهمیت دارد. اگر این چرخه را یاد بگیریم میتوانیم از ظرفیت دانشجویان غیرایرانی برای معرفی فرهنگ، علم، تکنوژی و پیشرفتهای ایران به دنیا استفاده کنیم.
وی با بیان اینکه چرخه جذب و تبادل دانشجو در سه حوزه حائز اهمیت است، خاطرنشانکرد: قبل از ورود دانشجوی غیرایرانی به کشور، حین ورود به دانشگاه و در زمان فراغت از تحصیل ایام مهمی هستند که باید به آن پرداخت تا خاطره خوبی از ورود به ایران و تحصیل در دانشگاه در یاد آن سفیران فرهنگی باقی بماند.
معاون وزیر علوم تحقیقات و فناوری در پایان خاطرنشانکرد: باید با خردهفرهنگهایی که در کشورهای تابعه دانشجویان غیرایرانی برقرار است با قاعده برخورد کرده و آنها را درک کنیم. آن اقتضائات فرهنگی و تاریخی را با فرهنگ و تاریخ ایران نزدیک کنیم که میتواند در تبادل فرهنگی و توسعه مناسبات اقتصادی و سیاسی میان کشورها بسیار حائز اهمیت باشد.
انتهای پیام