به گزارش ایسنا، گرچه آناتولی آنتونوف، سفیر روسیه در آمریکا عنوان «منفورترین مرد واشنگتن» در حمله روسیه به اوکراین را به خود اختصاص داده، اما روز پنجشنبه با زلمای خلیلزاد، نماینده پیشین آمریکا در امور افغانستان دیدار کرد. این دو میهمان دیمیتری سیمز، رئیس و مدیر عامل مرکز امنیت ملی آمریکا بودند.

یک خبرنگار روزنامه پولیتیکو که در میز کناری این سه تن حضور داشت، بخش زیادی از مکالمات آن‌ها را شنیده و و از آن یادداشت برداشت.

به گفته این خبرنگار، سفیر روسیه درباره لزوم دستیابی به یک توافق برای پایان دادن به جنگ اوکراین و روسیه، با خلیلزاد موافق بود. آنتونوف درباره چشم‌انداز یک توافق صلح به خلیلزاد گفت: آمریکا از ما (روسیه) می‌خواهد چه امتیازی بدهیم؟ خلیلزاد به آنتونوف پیشنهاد کرد که با سفیر اوکراین در آمریکا دیداری داشته باشد. آنتونوف در ارجاعی آشکار به ادعای روسیه مبنی بر اینکه اوکراین به دست "نئونازی‌ها" کنترل می‌شود، از خلیلزاد پرسید: شما در آمریکا یهودی‌های بسیاری دارید، چرا آن‌ها وقایع کی‌یف را تحمل می‌کنند؟

آنتونوف نسبت به شخصیت ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین ابراز سردرگمی کرد و گفت که «نمی‌داند او چه چشم‌اندازی برای آینده اوکراین دارد».

آناتولی آنتونوف همچنین در هنگام بحث درباره روابط روسیه و آمریکا شکایت کرد که واشنگتن به مسکو احترام نمی‌گذارد و گفت: «روسیه به احترام نیاز دارد، می‌خواهیم آمریکا به ما احترام بگذارد». این سفیر روسیه در آمریکا همچنین در پاسخ به این سوال که چه چیزی می‌تواند موجب عادی‌سازی در روابط آمریکا-روسیه شود، گفت: تضمین‌های امنیتی.

آنتونوف در این گفت‌وگو با خلیلزاد و سیمز، از نبود مکالمه میان آمریکا و روسیه شکایت کرد و آن را با بحران موشکی کوبا مقایسه کرد، زمانی که آمریکا و شوروی به رغم بحران، به گفت‌وگو ادامه دادند.

در انتهای صرف نهار، آنتونوف نماینده سابق آمریکا در افغانستان را به نام کوچک صدا کرد و گفت: «زل، می‌خواهم از ارتباطات تو در این دولت استفاده کنم» و خلیلزاد هم درباره لزوم «دیپلماسی پنهان و محرمانه» در ارتباطات آمریکا و روسیه سخن گفت، یعنی برقراری ارتباط دیپلماتیک از طریق مراجع غیردولتی.

در این دیدار، سیمز یک پیشنهاد تجاری را مطرح کرد: تاسیس یک شبکه تلویزیونی در مسکو. خلیلزاد این ایده را «بسیار سودمند» دانست و آنتونوف به شوخی گفت: «فراموش نکن که من هم می‌خواهم شریک جزء باشم». مشخص نیست که سیمز تا چه حد درباره این ایده جدی بوده، اما این نخستین حضور او در تلویزیون روسیه نخواهد بود. او در سال ۲۰۱۸ نیز بر خلاف انتظار بسیاری از کارمندان اندیشکده‌اش، یکی از مجریان برنامه‌ای پربیننده به نام «بازی بزرگ» در شبکه‌ای شد که صاحب بخش اعظم آن دولت روسیه است.

سفارت روسیه به درخواست‌ها برای اظهار نظر در این باره پاسخی نداد و خلیلزاد هم از اظهار نظر خودداری کرد. سیمز بخش‌هایی از مصاحبه را نقض کرد، اما از ارائه جزئیات خودداری کرد.

او در پیامی گفت: بر من آشکار است که شما حتی متوجه نشدید که آن مکالمه درباره چه بود. حقیقتا شما به اندازه کافی نزدیک نبودید که مکالمه را به خوبی شنیده و بتوانید آن را بر مبنای واقعیت گزارش کنید.

انتهای پیام