«داوه‌تا کورمانجی» در زبان محلی خراسانی‌ها، به معنای «جشن عروسی کرمانجی» است. در فرهنگ کردهای خراسان، این مراسم را مهم‌ترین جشن زندگی یک فرد می‌دانند و آن را با شکوه و شادی زیاد برگزار می‌کنند. برخی مردم‌شناسان «عامل ماندگاری فرهنگ کرمانج‌های شمال خراسان» را وجود همین عروسی‌های سنتی و موسیقی کردی می‌دانند که علاوه بر حفظ زبان، باعث حفظ برخی اصالت‌های فرهنگی نیز شده است. این آئین شاد در بین کرمانج‌ها در گذشته گاهی تا سه شبانه‌روز طول می‌کشید.