به نقل از ارث، رویدادهای آب‌وهوایی شدید اغلب ناامنی غذایی، استرس روانی و عدم اطمینان اقتصادی را برای همه افراد آسیب‌دیده افزایش می‌دهد. این موارد همچنین می‌توانند منجر به بدترشدن برنامه‌های ایمنی برای زنان شوند. علاوه بر این، اثرات طولانی‌مدت می‌تواند شامل زایمان‌های ناخواسته و قرار گرفتن در معرض بیماری‌های مقاربتی ازجمله اچ‌ای‌وی باشد.
محققان اظهار کردند: رویدادهای شدید آب‌وهوایی باعث خشونت نمی‌شوند بلکه محرک‌های خشونت را تشدید یا محیط‌هایی را ایجاد می‌کنند که این نوع رفتار را ممکن می‌سازد.
نکته مهم اینجاست که منبع خشونت به دلیل تغییرات آب‌وهوایی نیست.
ریشه این رفتار ساختارهای اجتماعی و مردسالاری نظام‌مندی است که چنین خشونتی را ممکن و عادی می‌کند. نقش‌ها و هنجارهای اجتماعی موجود، همراه با نابرابری‌هایی که منجر به حاشیه‌نشینی، تبعیض و سلب مالکیت می‌شود، زنان، دختران و اقلیت‌های جنسی را به‌طور نامتناسبی در برابر تاثیرات نامطلوب رویدادهای شدید آسیب‌پذیر می‌سازد.
محققان ۴۱ رویداد آب‌وهوایی شدید را در هر۶ قاره مسکونی شناسایی کردند تا رابطه بین رویدادهای آب‌وهوایی و خشونت مبتنی بر جنسیت را بررسی کنند. این رویدادها شامل سیل، خشکسالی و آتش‌سوزی جنگلی و خشونت مبتنی بر جنسیت شامل خشونت جنسی، خشونت فیزیکی، خشونت عاطفی و ازدواج اجباری بود.
اولین مطالعه موردی طوفان کاترینا در ایالات‌متحده بود. محققان دریافتند که خشونت علیه زنان، پس از طوفان افزایش یافت. در بنگلادش، ازدواج‌های زودهنگام پس از حوادث سیل در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۴ افزایش یافت. محققان معتقدند که این امر به دلیل افزایش فقر پس از سیل است زیرا ازدواج، بار مالی خانواده را کاهش می‌دهد.
برنامه‌های امدادرسانی در بلایای طبیعی باید شامل زیرساخت‌هایی برای زنان باشد تا بتوانند دسترسی ایمن به کمک داشته باشند. علاوه بر این، برنامه‌های امدادی که از زنان حمایت می‌کنند، آنان را توانمند می‌کند و اجازه می‌دهد تصمیم‌گیرنده باشند.
کارشناسان اظهار کردند که مدیریت بلایا باید بر پیشگیری، کاهش و سازگاری با عوامل خشونت مبتنی بر جنسیت تمرکز کند.
نتایج این تحقیق در The Lancet Planetary Health منتشر شده است.
انتهای پیام