به گزارش ایسنا، قاسم عزیزی طی سخنانی با موضوع «تهدیدها و فرصت‌های اقلیمی و زیست‌محیطی پیشرفت دریاپایه» در یازدهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با بیان این‌که «مهمترین عاملی که باعث شده توجه ما به درون کشور باشد تا سواحل آن، شرایط اقلیمی بوده است»، اظهار کرد: محوریت اقتصاد دام و زراعت باعث شده که خاستگاه حکومت‌های ما هم در خشکی‌ها باشد که این بحث در تاریخ ما کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در واقع ساحل همیشه در خدمت خشکی بوده است.
وی افزود: وقتی به نقشه کشور نگاه می‌کنیم اکثر مناطق ایران خشک هستند. چهار عامل برای خشکی در جهان وجود دارد که از این چهار عامل، سه عامل در ایران وجود دارد و همین شرایط باعث شده که جغرافیای ما چنین خشک باشد.
این پژوهشگر با بیان این‌که «مناطق شرقی و جنوبی کشور ما خشک هستند»، اظهار کرد: بارش باران در کشور ما نیز در مقیاس دهه‌ای همبارش ۲۵۰ میلی‌متری را نشان می‌دهد و ما با کمبود بارش در کشور مواجهیم.
عزیزی یادآور شد: ما اگر قرار باشد فرصت‌ها و تهدیدها را در موضوع آب و آبزیان‌پروی و انرژی پسماند مورد توجه قرار دهیم، وسعت عملکرد قابل‌توجهی در سواحل خود داریم و نیز محدودیت دمایی برای فعالیت نیز نداریم.
وی اظهار کرد: همچنین شرایط مناسبی برای پرورش آبزیان گرم‌آبی در سواحل جنوب داریم و پتانسیل تابشی بالایی در این مناطق را شاهدیم که امکان استفاده از انرژی باد و جذر و مد را فراهم می‌کند.
این پژوهشگر با اشاره به برخی تهدیدات موجود در مناطق ساحلی کشور گفت: کمبود بارش و نیز تخریب زیرساختها با بارش‌های شدید، در کنار منابع آب غیردریایی محدود که تامین نیاز آبی ساکنان را با مشکل مواجه می‌کند و تبخیر بالای این مناطق از جمله تهدیداتی است که در پیشرفت دریاپایه باید به آن توجه داشت.
انتهای پیام