محمدصادق احمدیان طاهری در گفت‌وگو با ایسنا ضمن بیان این مطلب که افزایش تدریجی دامنه نوسان پس از سال‌ها انتظار رقم خورد، بیان کرد: بورس تهران یکی از مهم‌ترین اتفاق‌های خودش را تجربه کرد و افزایش دامنه نوسان که نوعی تابو بود، شکسته شد و بازار سهام یک گام به سمت بهره‌وری و کارایی برداشت. کارشناسان و تحلیل‌گران بازار از سال‌های گذشته بابت دامنه نوسان محدود بازار سرمایه هشدار می‌دادند و آن را مانعی برای تحلیل محوری و بلوغ بازار سرمایه می‌دانستند.
وی درباره ایرادهای دامنه نوسان محدود افزود: محدود بودن دامنه قیمتی موجب سرریز نوسانات یک سهم در روزهای آینده می‌شود و این موضوع باعث تاخیر در کشف قیمت واقعی سهم شده و کارایی اطلاعاتی بازار را پایین می‌آورد. تاخیر در کشف قیمت واقعی باعث این می‌شد که سرمایه‌گذارها در قیمت‌های غیرواقعی معامله کنند و برای برطرف کردن این مشکل مجبور بودند معاملات خود را به تاخیر بیاندازند تا سهم به قیمت واقعی خود برسد. با محدود بودن دامنه نوسان، زمانی که قیمت سهام به سقف یا کف قیمت خود نزدیک می‌شود، شتاب می‌گیرد که به آن اثر کهربایی هم گفته می‌شود و این اتفاق باعث رفتارهای معاملاتی نادرست می‌شود. همچنین دامنه نوسان محدود را می‌توان نوعی دخالت غیرمستقیم در معاملات دانست. البته اکنون تنها یک درصد به دامنه نوسان اضافه شده و دامنه به مثبت و منفی ۶درصد رسیده است ولی گفته می‌شود این عدد به تدریج تا مثبت و منفی ۱۰ درصد افزایش خواهد یافت.
احمدیان طاهری ادامه داد: فعلا در نمادهای بازار اول بورس و فرابوس این اتفاق افتاده و فقط نمادهای خاصی شامل افزایش دامنه نوسان شدند. به‌نظر می‌رسد سیاست‌گذار کلان بورسی، اندازه شرکت، میزان شناوری، نقدشوندگی، شفافیت در اطلاع رسانی، تداوم در سودآوری و ... را معیارهای مهمی برای افزایش دامنه نوسان سهم‌ها در نظر گرفته است و دامنه نوسان سهم‌ها براساس برخی شاخصه‌ها افزایش می‌یابد.
کارگزاری‌ها می‌توانند از هیجان مشتریان بکاهند
وی با تاکید بر اینکه کارگزاری‌ها می‌توانند از هیجانات مشتریان بکاهند، خاطرنشان کرد: با ورود افراد زیادی که در طول دو سال گذشته به بازار سرمایه اتفاق افتاد، این بازار از خلاء آموزش و دانش کافی رنج می‌برد؛ چرا که افراد بدون اطلاع از وضعیت نمادها، سودآوری، سود و زیان شرکت‌ها، وضعیت فروش، تاثیر اتفاق‌های سیاسی بر اقتصاد و ... اقدام به خریداری سهم‌ها می‌کردند و زمانی که افراد بدون اطلاعات و دانش کافی اقدام به سرمایه‌گذاری کنند، نتیجه‌اش زیان‌های فراوان است و متاسفانه سرمایه‌گذاران در این مقطع خیلی از بازار سرمایه رنجیده خاطر شدند و خاطره خوبی در بازار سرمایه برای افراد شکل نگرفت. در چنین شرایطی کارگزاری‌ها می‌توانند در کنار سرمایه‌گذاران و سیاست‌گذاران سازمان بورس از هیجانات مشتریان بکاهند و با ارائه خدمات بهتر و خدمات آموزشی و تحلیلی به افراد کمک کنند تا خرید و فروش سهام افراد بر اساس اتفاق‌های هیجانی نباشد و مبتنی بر تحلیل و ارزیابی باشد.
مدیرعامل شرکت کارگزاری حافظ با اشاره به وضع عوارض بر صادرات و تاثیر آن بر بازار بورس گفت: وضع این عوارض باعث شد تا صنعت فولاد سال جدید را با یک شوک آغاز کند و عوارض ۲۲ درصدی صادرات فولاد که حداقل تا پایان اردیبهشت ماه هم ادامه دارد درحالی‌ست که ایران با مازاد تولید فولاد و فرآورده‌های فولادی مواجه است و شرکت‌ها چاره‌ای جز صادرات ندارند. از طرف دیگر به‌واسطه تحریم‌ها، شرکت‌های فولادی مجبورند کالاهای خود را با تخفیف و به قیمت‌های پایین‌تر در بازارهای جهانی به فروش برسانند. این مسائل باعث شد تا تولیدکنندگان فولادی در نامه‌های جداگانه به وزیر صمت، معاون اول رئیس جمهور و ستاد تنظیم بازار درخواست کنند که در این موارد از نظر متخصصان هم بهره‌مند شوند و افرادی که این نامه‌ها را امضا کرده بودند، تولید بیش از ۹ میلیون تن شمش فولاد کشور که ۵۵ درصد تولید کل کشور و ۱۰ درصد بازار سرمایه را شامل می‌شود در اختیار دارند. وزارت صمت ابلاغیه شرکت‌های فولادی را بر اساس مصوبه شورای عالی اقتصادی سران قوا و با تکلیف ستاد تنظیم بازار ابلاغ کرد که برای یک دوره دو ماهه و تا اردیبهشت ماه است و دولت برای تمدید آن باید مجددا مجوز بگیرد و ممکن است تا شهریورماه تمدید شود.
مکانیزم عوارض بر فولادی‌ها ناجوانمردانه است
احمدیان طاهری مدیریت آثار تورمی قیمت مواد اولیه و تورم حوزه مصرف، تقویت موجودی انبارهای داخل کشور در آستانه فصل گرما، لزوم بازگشت بخشی از رشد قیمت‌های جهانی به خزانه با توجه به تثبیت قیمت گاز طبیعی و انرژی در کشور و اختلاف فاحش آن با قیمت‌های جهانی و اطمینان از اولویت داشتن مصرف‌کننده داخلی و صنایع پایین‌دست نسبت به خریداران خارجی را چهار دلیل وزارت صمت برای اعمال عوارض‌های جدید صادراتی که به صورت پلکانی هم اعمال می‌شوند عنوان کرد و افزود: در لیست عوارض صادراتی گروه‌هایی حضور دارند که در داخل کشور به تولیدات آن‌ها نیاز وجود دارد و حجم صادرات‌شان هم کم است اما مکانیزم عوارض بر فولادی‌ها ناجوانمردانه و تامل برانگیز است. با توجه به جنگ اوکراین و روسیه و بحران شرق اروپا، ترکیه و چین فعال شده‌اند و در تلاش هستند تا جای فولاد ایران را در بازارهای جهانی بگیرند و سخت شدن صادرات، علاوه بر کاهش ورود ارز به کشور، باعث از دست رفتن بازارهای جهانی هم می‌شود و کشورهای دیگر جای شرکت‌های ایرانی را می‌گیرند.
وی با اشاره به مشکلات شرکت‌های تولیدی تصریح کرد: تولیدی‌ها با شرایط عجیبی در تولید روبه‌رو هستند؛ در تابستان با قطعی برق و در زمستان با قطعی گاز مواجه‌اند و ظرفیت‌های تولیدشان کاهش یافته است. حقوق کارگران بیش از ۵۰ درصد افزایش یافته و هزینه شرکت‌ها چند برابر شده است و همه این موارد دست به دست هم می‌دهد تا جذابیت‌های طرح‌های سرمایه‌گذاری و توسعه کاهش یابد و سرمایه‌گذاری و تولید در بلند مدت آسیب‌های فراوانی ببیند. مطمئنا بازار سرمایه هم از این مصوبات متاثر می‌شود و انتظار فعالان بازار لغو چنین مصوباتی است تا شرکت‌ها، آسیب کمتری ببینند.
این کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا بورس در ایران می‌تواند به‌عنوان دماسنج اقتصاد کشور عمل کند، اظهار کرد: بازار سرمایه یک ابزار مدرن مالی است که از حدود ۱۴۰ سال قبل در کشورهایی مانند آمریکا، انگلیس، هلند و ... آغاز به کار کرده و قدمتش در ایران به کمتر از ۵۰ سال می‌رسد. با توجه به اینکه بیش از ۷۰ درصد بنگاه‌های اقتصادی و تولیدی ایران در بازار سرمایه حضور ندارند، بازار سرمایه نمی‌تواند دماسنج اقتصاد ایران باشد.
احمدیان طاهری افزود: بورس در ایران نو پا است و تا حدود دو سال قبل اصلا بازار شناخته شده‌ای نبود و افراد معدودی با بازار سرمایه ارتباط داشتند. با توجه به سیاست‌های دولت قبل، آحاد مردم درگیر بازار سرمایه شدند و نقش این بازار در اقتصاد کشور پررنگ‌تر شد. بازار سرمایه در این مدت نشان داد که قابلیت بزرگ و توسعه داده شدن دارد و این امر نیازمند ایجاد زیرساخت‌ها است. مشاهده کردیم که با ورود میلیون‌ها نفر به بازار، مشکلاتی ایجاد شد و کارگزاری‌ها آماده این هیجانات نبودند؛ از نظر منابع انسانی، افراد کارآموخته و دانش آموخته، فناوری اطلاعات و ... ایراداتی به وجود آمد و مثلا سامانه‌های معاملاتی متاسفانه دچار مشکل و اختلال می‌شدند. باید برای رشدهای بعدی به فکر ایجاد زیرساخت‌ها باشیم.
انتهای پیام