هرجا که می‌روی این روزها حرف، حرف ِ آب است. گاهی به طنز، گاهی با اکراه و زمانی هم با عصبانیت از وضعیتی که پیش آمده و در میان تائید و تکذیب‌ها گم شده سخن به میان است.
هفته گذشته بود که رئیس شبکه بهداشت و درمان دشتستان در جلسه شورای اداری این شهرستان، آب شش روستا از بخش ارم را آلوده به مدفوع و کلیفرم خواند و گفت: روستاهای جمیله، شاه پسرمرد، پشت پر، رونی، موردخیر، کمه زرد شش روستایی هستند که آب شرب آن‌ها آلوده و حتی در منبع آب یکی از روستاها کرم زالو دیده شده است.
دکتر ماریا خویشدوست بابیان اینکه در سال ۱۴۰۰ با توجه به آمارها و مستندات آب سالم نداشته‌ایم، اعلام کرد که بارهابه اداره اطلاعات و فرمانداری دشتستان نامه زده و موضوع را انعکاس داده است.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود می‌گوید که در شهرستان دشتستان ۴۳ روستا بدون متولی هستند، ۱۲ روستا لوله کشی آب دارند، اما متولی ندارند و ۳۱ روستا فاقد لوله کشی آب هستند.
رئیس شبکه بهداشت و درمان دشتستان در آخر هم عنوان کرده که اگر برای حل معضل آب‌رسانی به مردم در روستاها مشکل اعتباری داریم بدون تعارف دست نیاز خود را به سمت خیرین و مردم دراز کنیم تا با مشارکت آنان بر مشکلات غلبه کنیم.
آبفا: پوشش خبری نامطلوب بوده است!
در این بین، اداره کل آبفا استان بوشهر با رد سخنان ریاست شبکه بهداشت شهرستان دشتستان در بیانیه‌ای آورده است که «آب توزیعی از طریق شبکه‌های توزیع آب این شهرستان هیچگونه مشکل کیفی و میکروبی نداشته و آمار مرکز بهداشت این شهرستان به‌عنوان دستگاه ناظر دال بر نادرست بودن اخباری از این نوع است.»
در بخش دیگر این بیانیه گفته شده که «آلودگی میکروبی آب توزیعی از طریق شبکه‌های توزیع این شهرستان، برای این شرکت پذیرفتنی نیست کما اینکه باتوجه به آمارهای ارائه شده در زمستان ۱۴۰۰ از سوی مرکز بهداشت شهرستان و با اقدامات انجام شده از سوی آبفا در سال گذشته، وضعیت کیفیت آب بهبود قابل توجهی یافته و این تلاش‌ها جهت رسیدن به وضعیت مطلوب‌تر به‌صورت مستمر ادامه دارد.»
اداره کل آبفا استان بوشهر در این بیانیه مواردی مانند وجود زالو در آب به دلیل پوشش مناسب مخازن و مبادی ورودی آب وایزوله کردن را به هیچ وجه در منابع آبی تحت پوشش این شرکت در شهرستان دشتستان نپذیرفته و گفته است که پوشش خبری انجام شده نامطلوب بوده است.
شبکه بهداشت و درمان و آبفای دشتستان پاسخگو نیستند
همه این تائید و تکذیب‌ها، اما برای همان روز بود و بعد از آن نه شبکه بهداشت و درمان شهرستان و نه اداره آبفای دشتستان پاسخگوی خبرنگار ایسنا نبوده‌اند؛ و همچنان سوالات بسیاری پیرامون سلامت آب برازجان و شهرستان دشتستان مطرح است.
طرح این مسئله و بی پاسخ گذاشتن سوالاتی که ذهن مردم را درگیر خود می‌کند با هیچ عرف مدیریتی همخوانی ندارد. در چنین وضعیتی مشخص نیست مردم کدام روستا یا شهر باید دست به اقدامات احتیاطی بزنند. یا برای مثال برای جبران این وضعیت چه اقداماتی از سوی نهادهای متولی درحال برنامه ریزی یا انجام است؟! سپردن کار به خیرین و استمداد طلبیدن از آن‌ها در موضوع حساسی چون بهداشت آب با کدام سازوکار مدیریتی همخوانی دارد؟!
در حدود سه سال پیش که شهرداری برازجان آبنمای جانمایی شده در پارک لاله را افتتاح کرد پس از گذشت چند روز شاهد شیوع نوعی از مسمومیت در میان کودکانی بودیم که از این آبنما استفاده کرده بودند. در آن مقطع‌شبکه بهداشت مدعی شد آب برازجان مشکلی از بابت آلودگی ندارد و ارتباط این مسمویت‌ها را با آب استفاده شده در آبنما تکذیب کرد. همچنین شهرداری برازجان در بیانیه‌ای اذعان کرد از آب چاه مرتبط با پارک لاله برای این آبنما استفاده می‌کند و اخطار داد که این آب قابل شرب نیست.
در همان ایام و با دیدن واکشن‌های مردمی نسبت به این موضوع نمایندگان شورای اسلامی وقت در نامه‌ای از شبکه بهداشت درخواست آزمایش آب شرب برازجان را می‌کنند که بی جواب می‌ماند.
در این چندسال و درگیری مردم و شبکه بهداشت و درمان با همه گیری کرونا موضوع آب به کلی فراموش می‌شود تا اینکه باردیگر در جلسه شورای اداری شهرستان مطرح شده و افکار عمومی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.
حال باید دید نتیجه پیگیری‌ها و ابهامات پیش آمده چیست گرچه که تا امروز جز بیانیه‌های روز نخست واکنش خاصی از هیچکدام از نهادهای مسئول و حتی فرمانداری دشتستان شاهد نبوده‌ایم.
موضوعی که اگرچه در پس تعطیلی‌های عید فطر و سیل خبرهای افزایش قیمت آرد و موادغذایی به فراموشی سپرده شده است اما چیزی نیست که بی توجه از کنار آن عبور کنیم.
انتهای پیام