به گزارش ایسنا، نمایشگاه کتاب به نوعی دوپینگ ناشران محسوب میشود. ناشران هرساله به لحاظ نقدینگی چشم به راه برگزاری این رویداد فرهنگی که در واقع فرشگاه بزرگ کتاب است، هستند و از طرف دیگر کتابفروشان و موزعان نمایشگاه را مختلکننده چرخه طبیعی نشر عنوان میکنند و از اینکه مخاطبان در ایام برگزاری نمایشگاه و گاه تا ماهها بعد به کتابفروشان مراجعه نمیکنند گله دارند.
پیشتر نشر چهل کلاغ و مرکز اعلام کرده بودند برای حمایت از کتابفروشان در این رویداد شرکت نخواهند کرد. حالا بر تعداد این ناشران افزوده شده است و نشر فرهنگان با اعلام اینکه در نمایشگاه شرکت نمیکند، نوشته است: تا همین چند سالِ پیش، در غیابِ کتابفروشیهای مستقل و در جای خالیِ کتابفروشیهای کوچک و بزرگ، نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران فرصتی بود برای رویارویی مستقیمِ مردم با کتاب، گروه مولفین و مترجمین و تصویرسازانِ کتاب و ناشرانِ کوچک و بزرگ. هرچند در آن زمان هم این نمایشگاه به جای اینکه محلی باشد برای تبادلِ تواناییها و ارتباط کسب و کارهای فرهنگی، بیشتر جایی بود برای فروش، اما میشد با اغماض از کنارِ این کژکارکردی گذشت و با یک سبک سنگین کردن، در آن شرکت کرد و از قِبَلِ آن به مردم به عنوانِ یگانه مخاطبان کتاب فکر کرد و در آن حضوری پرشور داشت؛ در سالهای اخیر اما با توسعه کمی و کیفیِ فروشگاههای بزرگ و کوچکِ کتاب و با راهاندازیِ کتابفروشیهای بزرگ، این کارکردِ نمایشگاهِ کتاب عملا از دست رفته و این نمایشگاه عملا به رقیبی دولتی برای کتابفروشیهای مستقل بدل شده است. رقیبی که با امتیازها و رانتهایی که در دلِ آن توزیع میشود، عملا به یک ضدِ کارکرد با هدفِ اصلیِ خود بدل شده است. از همین رو نشر فرهنگان اعلام میکند برای حمایت از کتابفروشیها، در نمایشگاهِ امسالِ بینالمللی کتاب تهران شرکت نمیکند زیرا بر این باور است که «نمایشگاه کتاب، فروشگاه نیست».
نشر نظر هم اعلام کرده است در سیوسومین دوره نمایشگاه کتاب شرکت نخواهد کرد و در توضیح خود برای دلایل شرکت نکردن اینگونه آورده است:
نمایشگاه کتاب که عنوان بینالمللی را یدک میکشد مدتهاست از ضرورت وجودی اولیه خود غافل مانده و اینک مبدل به بازار مکارهای شده است که برپایی آن را به دلایل زیر مغایر با منافع ملی میدانیم:
۱. نمایشگاههایی از این دست آشکارا صنف کتابفروشان را بهعنوان مهمترین بخش زنجیره حیاتی کتاب در معرض اضمحلال قرار داده است.
۲. مجموع هزینههای مستقیم و غیرمستقیم حاکمیت و نهادهای وابسته نشان از افزون بودن هزینههای برگزاری نمایشگاه کتاب در قیاس با فواید مالی آن دارد که بر خلاف منافع اقتصاد ملی عمل میکند.
۳. علایق دستاندرکاران بدون ادله مجابکننده و عدم ارائه گزارشهای مالی شفاف موجب میشود تا در این نمایشگاه و نمایشگاه مجازی کتاب حضور نیابیم.
۴. دلایل عدیده دیگری هم میتوان برشمرد که ما را برای این عدم حضور متقاعد میکند.
۵. بهترین شیوه جایگزین کردن منابع مالیِ برپایی نمایشگاه کتاب، خرید ضابطهمند و روشن کتاب از همه ناشران کشور و صرفاً به منظور تجهیز و تقویت کتابخانههای عمومی و تخصصی است.
۶. در مدت برپایی این نمایشگاه، نشر نظر تمهیداتی مبنی بر حمایت بیشتر از کتابفروشان برخواهدگزید تا مخاطبان نشر نظر بتوانند کتابهای این انتشارات را با تخفیف از مراکز عرضه کتاب خریداری کند.
نشر دیبایه هم اعلام کرده برای حمایت از کتابفروشیها امسال هم در نمایشگاه بینالمللی شرکت نخواهد کرد.
این نشر هم نوشته است: نمایشگاه محل تبادل تواناییها و ارتباط کسب و کارهای فرهنگی است.
«نمایشگاه کتاب فروشگاه نیست»
انتهای پیام