محسن هاشمی در گفتوگو با ایسنا که به مناسبت روز شوراها انجام شده است در مورد وضعیت شوراها گفت: وضعیت شوراها به نسبت چهارسال گذشته تفاوت زیادی داشته است، بخشی از آن بدلیل شرایط کشور و بخشی هم بدلیل عملکرد مدیریت شهری بوده است، شورای شهر تهران در دوره پنجم با بیشترین حمایت شهروندان و بیش از سه برابر دوره فعلی، توانست رای بیاورد.
وی با اعتقاد به اینکه پاره ای از مشکلات، موجب یک نوع سرخوردگی اجتماعی شد، افزود: البته عملکرد مسئولان چه در حوزه اجرا و چه در تایید صلاحیت ها در آن بی تاثیر نبود و به جایی رسیدیم که امروز تقریبا بسیاری از نهادهای مردم سالار کشور از جمله شورای شهر با چالش حمایت اجتماعی مواجه هستند، در مورد شورای شهر مشکل دیگری نیز وجود دارد و آن تعمیق شکاف بین شورا و شهرداری است که به نظر می رسد به کارآمدی مدیریت شهری آسیب می زند.
رییس سابق شورای شهر تهران در پاسخ به این سوال که آیا شوراهای شهر توانسته اند جایگاه اصلی خود را پیدا کنند؟ تصریح کرد: تا زمانی که اختیارات مشخص شده در قانون اساسی به مدیریت شهری منتقل نشود و همچنین ابزارهای نظارتی موثر در اختیار شورا برای نظارت برعملکرد شهرداری قرار نگیرد، طبیعتا جایگاه شوراها به جایگاه اصلی خود نخواهد رسید و البته ممکن است در برخی مقاطع نزدیکی و انسجام بیشتری بین مدیریت شهری و دولت یا شهرداری و شوراها وجود داشته باشد که این خلاء قانونی کمتر دیده شود و برخی مقاطع هم این شکاف بیشتر خود را نشان می دهد.
هاشمی افزود: در هر صورت تجربه تاریخی نشان می دهد با حاد شدن شرایط اجتماعی و اقتصادی، سیستم به سوی تمرکزگرایی و کنترل بیشتری می رود تا بتواند چالش ها را مدیریت کند و در این شرایط طبیعتا واگذاری اختیارات به ساختارهای مردم نهادی نظیر شوراها با مشکل مواجه می شود، در مجموع می توان گفت که شوراها درون سیکل معیوبی از مشکلات ساختاری و ضعف های اجرایی وعملکردی افتاده اند که با گذشت زمان و رسیدن به ۲۳ سالگی، در این نهاد همچنان بخش عمده ای از ناکارآمدی ها باقیمانده و در بخشی از ابعاد حتی افزایش یافته است و نمی توان تقصیر را به گردن یک نهاد گذاشت بلکه هر چهار دستگاه دولت، مجلس، شورا و شهرداری در وضعیت موجود سهیم هستند و منافع بخشی و دستگاهی اجازه اصلاحات بنیادی را نمی دهد.
وی در مورد چشم انداز شوراها با توجه به وضعیت فعلی نیز با بیان اینکه تداوم و تعمیق مشکلات اقتصادی مدیریت شهری را نیز به سوی چالشهای جدی پیش میبرد تاکید کرد که اگر امید ایجاد نشود ، مشارکتها باز هم کاهش خواهد یافت مگر اینکه با عبور از دوقطبی سازیها با یک ابتکار بتوانند این آسیبها را ترمیم و امید را به جامعه تزریق کنند.
انتهای پیام