به گزارش ایسنا، در دعای روز بیستم و پنجم ماه مبارک رمضان آمده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِکَ ومُعادیاً لأعْدائِکَ مُسْتَنّاً بِسُنّةِ خاتَمِ انْبیائِکَ یا عاصِمَ قُلوبِ النّبییّن.»
«خدایا قرار بده در این روز دوست دوستانت و دشمن دشمنانت و پیرو راه و روش خاتم پیغمبرانت، ای نگهدار دل‌های پیامبران.»
حجت‌الاسلام والمسلمین مجید سینایی استاد حوزه در شرح عبارت «اللهمّ اجْعَلْنی فیهِ محبّاً لأوْلیائِکَ و مُعادیاً لأعْدائِکَ» می‌گوید: انسان در آخرت و زندگی و حیات بعدی همانطور که در این دنیا با فکر و اعضا و جوارح خود کارهایش را انجام می‌دهد در آن دنیا هم با بهشت دل، قلب، عقیده و خلق روبه‌رو است بنابراین صرف اینکه خودمان انسان خوبی باشیم کافی نیست و باید انسان‌های خوب را هم دوست داشته باشیم و حتی اگر خودمان هم انسان خوبی نیستیم باید آدم‌های خوب همانند اولیای الهی را دوست بداریم. امام راحل فرمودند: «من ورزشکار نیستم اما ورزشکاران را دوست دارم»، این جمله بدین معنا است که این عمل یعنی ورزش کردن عمل به یک معروف است.
وی ادامه داد: انسان برای اینکه در مسیر درست به سمت خداوند حرکت کند نیازمند یکسری نیرو است. تصور کنید کسی در استخر شنا می‌کند و با کرال سینه و دسته‌های خود به سمت جلو می‌رود اما با پاهای خود باید به دیوار استخر بکوبد تا بتواند جلو برود، دو نیرو در اینجا استفاده می‌شود: یکی نیرویی که به سمت جلو رفتن است که شناگر خود را به سمت جلو می‌کشد و یکی هم ضربه‌ای که به دیوار وارد می‌کند تا از آن مکان دور شود(دوری جستن از عقب‌ماندگی). در مسائل اخلاقی و تذهیب نفس هم همینطور است، آن انسان‌هایی که می‌گویند ما همه را دوست داریم حتی آدم‌های بد و فعل بد؛ این افراد حتما یک جای کارشان ایراد دارد. کسی که می‌گوید من عدالت را دوست دارم نمی‌تواند بگوید من ظالم را هم دوست دارم، بنابراین چنین انسانی یا دروغ می‌گوید یا نمی‌داند چه می‌گوید.
این استاد حوزه تاکید کرد: هر اندازه ما دوستدار عدالت و عدل هستیم در مقابل از ظلم و ظالم باید تنفر داشته باشیم. یا به همان اندازه که صلح را دوست داریم از کسی که بی‌جهت جنگ طلبی می‌کند باید بیزار بود. نمی‌توان گفت درود بر امام حسین(ع) اما در مورد شمر و یزید نظری نداشته باشیم. دشمنان امام حسین(ع) دشمنان اسلام و عدالت بودند و باید از آنها برائت جست.
انتهای پیام