به گزارش ایسنا و به نقل از فست کمپانی، جستجوی خبرهای خوب در مورد آینده سیاره زمین می‌تواند مانند ماهیگیری کردن در رودخانه‌های کثیف و گاهی قابل اشتعال(به دلیل ریخته شدن مواد صنعتی)، کاری بیهوده باشد اما احتمال یافتن دلیلی برای خوش‌بینی ممکن است خیلی کم هم نباشد.
در این گزارش، به بررسی فناوری‌هایی می‌پردازیم که ممکن است نجات‌دهنده زمین باشند.
نیروگاه بادی دریایی
"نیروگاه‌های بادی دریایی"(Offshore wind power)، مجموعه‌ای از توربین‌های بادی هستند که برای تولید برق، در دریا مستقر شده‌اند و از باد قوی‌تر و پایدارتری بهره می‌برند. آمریکا در استفاده از این فناوری، تا حدودی عقب مانده است. در حالی که اتحادیه اروپا تا تابستان گذشته بیش از ۵۰۰۰ توربین بادی داشت، آمریکا هفت توربین بادی را به کار گرفت که پنج مورد از آنها در رودآیلند و دو مورد نیز در خارج از ویرجینیا قرار گرفته‌اند.
در هر حال، به نظر می‌رسد که شرایط در حال تغییر کردن است. دو توربین بادی که در ساحل ویرجینیا قرار دارند، پیش‌آهنگ پروژه‌ای شامل ۱۷۶ توربین هستند که به کارگیری آنها توسط شرکت "دومینیون پاور"(Dominion Power) برنامه‌ریزی شده است. این توربین‌ها در صورت بهره‌برداری، در سال ۲۰۲۶ باید ۲.۶ گیگاوات برق تولید کنند که برای بیش از یک ششم واحدهای مسکونی این ایالت خوب است.
همتای این پروژه در خشکی هم وجود دارد؛ یکی از کارخانه‌های شرکت "زیمنس گامسا"(Siemens Gamesa) در "ترمینال دریایی پورتسموث"(Portsmouth Marine Terminal)، پره‌های غول پیکری را تولید می‌کند که توربین‌های مذکور و سایر توربین‌ها به آنها نیاز دارند. این پره‌ها در حال حاضر وارداتی هستند و همین یکی از دلایل بالا بودن هزینه راه‌اندازی پروژه دومینیون پاور است. این همکاری، نشان‌دهنده اعتماد قابل توجه یکی از تولیدکنندگان پیشرو توربین در جهان به استفاده از قدرت باد در سواحل آمریکا است.
انرژی خورشیدی
پایین بودن هزینه‌های انرژی خورشیدی باعث شده است که این انرژی نه تنها منبعی جدید برای تولید برق تجدیدپذیر باشد، بلکه به منبع اصلی برای تولید برق تبدیل شود. "اداره اطلاعات انرژی آمریکا"(EIA) در ماه ژانویه تخمین زد که انرژی خورشیدی، ۴۶ درصد از ظرفیت تولید را در سال ۲۰۲۲ تشکیل می‌دهد. گاز طبیعی با ۲۱ درصد، باد با ۱۷ درصد و باتری‌ها با ۱۱ درصد از ظرفیت تولید، به ترتیب در این فهرست قرار می‌گیرند.
انرژی خورشیدی به خاطر هزینه‌های نصب و راه‌اندازی، کاهش قابل توجهی را در هزینه‌ها نداشته است اما اداره اطلاعات انرژی آمریکا پیش‌بینی می‌کند که این منبع، هشت درصد از برق ما را تا سال ۲۰۵۰ تولید خواهد کرد. با وجود این، پیش‌بینی این سازمان ممکن است با توجه به پیشرفت‌های اخیر در زمینه انرژی خورشیدی، به تجدید نظر نیاز داشته باشد. به عنوان نمونه، در نمایشگاه "CES" امسال، نمونه هایی از "کالار بام"(Roof shingle) همراه با پنل‌های خورشیدی یکپارچه به نمایش گذاشته شدند که به یکی از بزرگترین نامها در این زمینه تعلق داشتند. این فناوری طوری طراحی شده است که همه کارکنان فعال در این زمینه، با کمک ابزار استاندارد می‌توانند آن را نصب کنند.
وسایل نقلیه الکتریکی
وسایل نقلیه الکتریکی شاید برای افراد ثروتمندی که نسبت به اقلیم زمین وسواس دارند، لذت‌بخش به نظر برسند اما آنها معمولا بر سواری‌های سطح بالایی مانند خودروی ۱۰۰ هزار دلاری موسوم به "هامر"(Hummer) شرکت "جنرال موتورز" متمرکز هستند. به نظر می‌رسد که وسایل نقلیه‌ای مانند "بولت"(Bolt) شرکت شورلت و "ID.۴" شرکت "فولکس‌واگن"، تفاوت بسیار بیشتری ایجاد کنند. از آنجا که هزینه‌های سوخت و تعمیر این وسایل نقلیه بسیار پایین است، در حال حاضر خرید آنها می‌تواند به‌صرفه‌تر از خرید خودروهای گازسوز مشابه باشد.
سازمان پژوهشی "بلومبرگ ان‌ای‌اف"(BloombergNEF) در ژوئن گذشته تخمین زد که خودروهای الکتریکی تا سال ۲۰۲۶ در آمریکا و اتحادیه اروپا، ارزان‌تر از خودروهای دارای موتور درون‌سوز خواهند بود. افزایش اخیر قیمت بنزین ممکن است این روند را تسریع کند.
پتانسیل نیروی محرکه الکتریکی را برای بهبود حمل و نقل در برد بسیار کوتاه‌تر نادیده نگیرید. دوچرخه‌های برقی، رفت و آمد کردن در مسافت‌های کوتاه را در شهرها بسیار آسان‌تر می‌کنند و هنگامی که با نرخ کمی در سیستم‌های اشتراک دوچرخه در دسترس قرار بگیرند، بالا بودن هزینه اولیه آنها به یک مسئله کوچکتر تبدیل می‌شود.
جذب مستقیم هوا
در مورد دی‌اکسید کربن که گرما را به دام می‌اندازد، چطور؟ "جذب مستقیم هوا"(DAC) که استخراج دی‌اکسید کربن از اتمسفر را در مقیاس صنعتی شامل می‌شود، یک فناوری قابل مشاهده است. شرکت‌هایی مانند "استرایپ"، "مایکروسافت" و "یونایتد ایرلاینز" در حال حاضر سرمایه‌گذاری‌هایی را در این فناوری انجام می‌دهند.
در هر حال، موانعی بر سر راه این فناوری قرار دارند و کاربرد مقرون‌به‌صرفه کربن بازیافتی، همچنان موضوعی است که باید به آن رسیدگی شود. یونایتد ایرلاینز در اواخر ماه مارس، پروژه‌ای را برای استفاده از کربن دی‌اکسید بازیافت‌شده راه‌اندازی کرد تا از آن برای تولید سوخت مصنوعی موشک‌هایش استفاده کند. هزینه کردن برای این فناوری در حال حاضر ممکن است بعدا مزایای بسیار زیادی را به همراه داشته باشد.
پیش‌بینی‌های گذشته
یافتن دلیل برای خوش‌بینی نسبت به آینده باید از نگاه کردن به گذشته حاصل شود. برای نمونه، اداره اطلاعات انرژی آمریکا حدود بیست سال پیش تخمین زد که ذغال‌سنگ در سال ۲۰۲۰، همچنان ۴۶ درصد از تولید انرژی آمریکا را تشکیل می‌دهد؛ در حالی که سهم انرژی‌های تجدیدپذیر از حدود ۹ درصد در سال ۲۰۰۲، به سختی افزایش خواهد یافت. واقعیت این است که در سال ۲۰۲۰، تولید زغال سنگ به ۱۹ درصد کاهش یافت؛ در حالی که این آمار در انرژی‌های تجدیدپذیر به ۲۱ درصد رسید.
وضعیت پیش‌بینی‌های "آژانس بین‌المللی انرژی"(IEA)، سازمانی که پس از بحران نفتی سال ۱۹۷۴ ایجاد شد، حتی بدتر از این بوده است. به عنوان نمونه، این آژانس در سال ۲۰۱۰ پیش‌بینی کرد که تولید برق خورشیدی در سراسر جهان در سال ۲۰۲۴، به ۱۸۰ گیگاوات برسد اما این نتیجه در واقعیت در اوایل سال ۲۰۱۵ به دست آمد.
در همه این پیش‌بینی‌ها، درسی وجود دارد و آن این است که اگرچه نباید عوارض جانبی بی‌تفاوتی و ناآگاهی انسان را نادیده گرفت اما شرط‌بندی کردن روی نبوغ انسان نیز اشتباه است؛ به ویژه اگر قصد دارید با راهنمایی متصدیان صنعت، پولی به دست آورید. بنابراین، طوری رفتار کنید که گویی همه چیز تا این اندازه تغییر نخواهد کرد.
انتهای پیام