دکتر محسن ارسلانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: طی دو دهه گذشته جنگل‌های بلوط زاگرس در ایران با آفات متعددی مواجه شده‌اند؛ مهم‌ترین این آفات، قارچ زغالی بوده که در بازه زمانی کوتاهی منجر به مرگ درخت می‌شد و گستره پهناوری از زاگرس را تحت تاثیر قرار داد.
وی ادامه داد: لورانتوس آفت دیگری است که درختان کهنسال و ضعیف را برای رشد و تکثیر خود انتخاب می‌کند و پروانه جوانه‌خوار نیز با تغذیه از برگ‌ها در اوایل فصل رویش منجر به کاهش تاج پوشش درختان بلوط می‌شود و بر رویش آنها تاثیر منفی می‌گذارد.
طغیان آفات در زاگرس
این اقلیم‌شناس و پژوهشگر جنگل‌های بلوط زاگرس با بیان اینکه هر سه این آفات همزاد درختان بلوط هستند و در صورت فراهم شدن شرایط بهینه محیطی برای فعالیت آنها، در داخل جنگل‌های بلوط زاگرس گسترش می‌یابند، تصریح کرد: نتایج مطالعات اخیر نشان داده که همزمان با نوسانات بلند مدت اقلیمی در قالب خشکسالی‌های شدید و همچنین افزایش دمای فصلی این آفات در زاگرس طغیان کرده‌اند.
ارسلانی تاکید کرد: مطالعات آناتومی که بر روی بافت چوبی درختان بلوط انجام شده نشان داده که درختان بلوط در طی دو دهه اخیر که نوسانات اقلیمی تشدید شده‌اند با تولید بافت چوبی کمتر و افزایش تعداد آوندهای خود تلاش کرده‌اند که با تنش‌های رطوبتی در زاگرس سازگاری پیدا کنند.
وی گفت: متاسفانه فعالیت‌های مخرب انسانی در این عرصه‌های جنگلی همزمان با شدت یافتن نوسانات اقلیمی منجر به کاهش مقاومت درختان بلوط شده و طی سال‌های اخیر صدها هکتار از آنها از بین رفته است.
فعال شدن پاتوژن قارچ‌ها و پروانه جوانه‌خوار در جنگل‌های بلوط
این پژوهشگر جنگل‌های بلوط زاگرس با بیان اینکه افزایش دمای زمستانه طی سال‌های اخیر منجر به فعال شدن پاتوژن قارچ‌ها و همچنین گسترش جمعیت آفاتی مثل پروانه جوانه خوار بلوط شده است، افزود: پروانه جوانه‌خوار در مقیاس محلی با حذف جوانه‌های بلوط مانع از شکل‌گیری کامل تاج پوشش شده و در رویش آن اختلالاتی ایجاد می‌کنند ولی به تنهایی منجر به خشکیدگی درخت بلوط نمی‌شود.
ارسلانی با اشاره به اینکه در طغیان آفات ذکر شده، نوسانات اقلیمی بسیار تعیین کننده بوده‌اند، اظهار کرد: مادامی که عوامل طغیان کننده این آفات در محیط وجود داشته باشند متاسفانه این آفات همزاد بلوط باقی خواهند ماند و راهکارهایی نظیر محلول پاشی یا راهکارهای مکانیکی برای حذف این آفات در رویشگاه زاگرس فاقد کارایی لازم بوده و در عین حال منجر به افزایش مخاطرات جدی برای صدها هزار زیسمند دیگر در این زیست بوم می‌شود.
وی تصریح کرد: متاسفانه اقدامات غیرعلمی و غیرکارشناسی در سال‌های اخیر در مواجه با این آفات منجر به آسیب‌های بیشتر به رویشگاه زاگرس شده است؛ از جمله این اقدامات غیرکارشناسی حذف پایه‌های آلوده درختان خشکیده به قارچ از جنگل و همچنین حذف سرشاخه‌ها برای مقابله با آفت لورانتوس بوده که منجر به آسیب جدی به خاک رویشگاه و کارکرد حفاظتی این رویشگاه جنگلی شده است.
رویشگاه زاگرس باغ میوه نیست که سمپاشی شود
این پژوهشگر جنگل‌های بلوط زاگرس عنوان کرد: با گسترش پروانه جوانه‌خوار اخیرا سمپاشی در زاگرس شدت گرفته که متاسفانه مسئولین مربوطه رویشگاه زاگرس را با یک باغ میوه اشتباه گرفته‌اند.
وی افزود: این سمپاشی‌ها در حالی انجام می‌شود که حتی هیچ مقیاس کمی از طرف سازمان جنگل‌ها و مراتع برای مناطق درگیر آفت ذکر نشده و یا یک پایلوت موفق برای این محلول پاشی وجود ندارد.
ارسلانی تصریح کرد: لازمه چنین اقداماتی در یک زیست بوم انجام پژوهش‌های دقیق آزمایشگاهی و در نظر گرفتن تمام جوانب احتمالی آن است که متاسفانه ضعف بنیادی در ساختار سازمان‌های متولی برای انجام برنامه‌ریزی‌های لازم در زمینه مدیریت اصولی جنگل، صرفا منجر به اقدامات فیزیکی و مکانیکی برای مقابله با این بحران‌های زیست محیطی شده است.
ضرورت احیای قرق در سرتاسر زاگرس برای حداقل یک دهه
این پژوهشگر و اقلیم‌شناس لرستانی دانشگاه ارلانگن- نورنبرک آلمان گفت: راهکار اصلی برای جلوگیری از نابودی کامل درختان بلوط و شکل‌گیری بیابان‌های زاگرسی احیای قرق در سرتاسر زاگرس برای حداقل یک دهه است.
وی خاطر نشان کرد: وضعیت موجود حاصل چند دهه مدیریت غیرعلمی ادارات منابع طبیعی و اعمال فشارهای خارج از توان اکولوژیکی این رویشگاه است و فاجعه‌ای را که طی چند دهه ایجاد شده را نمی‌توان با قطع سر شاخه‌ها یا سمپاشی درختان مدیریت کرد بلکه با تقویت پوشش گیاهی و کمک به زاداوری بلوط‌ها می‌توان به آنها در کاهش اثرات تنش های دمایی و رطوبتی کمک کرد و لازمه آن حذف تمام فعالیت‌های مخرب انسانی در رویشگاه بلوط زاگرس است.
ضرورت ماندگاری رطوبت پاییزه و زمستانه در رویشگاه زاگرس
ارسلانی اضافه کرد: هر راهکار مکانیکی یا شیمیایی برای مقابله با خشکیدگی و آفات بلوط‌ها در زاگرس صرفا اتلاف وقت و از دست دادن زمان برای مدیریت اصولی این درختزارها خواهد بود.
وی بیان کرد: برای کمک به افزایش مقاومت جنگل‌های بلوط زاگرس در برابر تنش‌های دمایی و رطوبتی در حال وقوع و آفات ذکر شده، باید تمرکز اصلی بر روی ماندگاری حداکثر رطوبت پاییزه و زمستانه در رویشگاه زاگرس انجام شود که برای این امر حفظ و تقویت پوشش گیاهی از کلیدی ترین فاکتورها در این رویشگاه محسوب می‌شود.
انتهای پیام