به گزارش ایسنا و به نقل از اوراسیا تایمز، محققان در پکن، رکورد جهانی ارتباط مستقیم امن کوانتومی(QSDC) را با مسافت ۱۰۲.۲ کیلومتر به ثبت رساندهاند که رکورد قبلی ۱۸ کیلومتری را با اختلاف قابل توجهی شکسته است.
"لانگ گویلو"(Long Guilu) محقق ارشد این مطالعه میگوید: سرعت انتقال بسیار آهسته و ۰.۵۴ بیت در ثانیه بود، اما همچنان برای رمزگذاری پیامهای متنی و تماسهای تلفنی در فاصله ۳۰ کیلومتری به اندازه کافی خوب بود.
این کار در نهایت میتواند منجر به ارتباط ضد هک شود، زیرا هرگونه تلاش برای استراق سمع در یک خط کوانتومی میتواند فوراً شناسایی شود.
ارتباط مستقیم امن کوانتومی(QSDC) از اصل درهمتنیدگی کوانتومی برای ایمنسازی شبکهها استفاده میکند. فیزیک کوانتومی حکم میکند که ذرات درهمتنیده به هم متصل شوند، به طوری که اگر ویژگی یکی را با اندازهگیری آن تغییر دهید، دیگری نیز فوراً تغییر میکند و بنابراین عملاً هک کردن را غیرممکن میکند.
از لحاظ نظری، ذرات حتی اگر چند سال نوری نیز از هم فاصله داشته باشند، به هم مرتبط میمانند، بنابراین چنین سیستمهایی میتوانند در فواصل دور کار کنند.
رکورد قبلی نیز در دست همین تیم تحقیقاتی بود و اکنون طراحی جدیدی از یک سیستم فیزیکی با یک پروتکل جدید برای دستیابی به مسافت طولانیتر ابداع کرده است. آنها آن را با حذف «زیرسیستم جبران فعال پیچیده» که در مدل قبلی استفاده شده بود، ساده کردند. این یک نرخ خطای بیت کوانتومی بسیار پایین(QBER) و پایداری طولانی مدت در برابر نویزهای محیطی را امکانپذیر میکند.
در نتیجه سیستم میتواند اصطلاحا از دست دادن کانال بسیار بیشتری را تحمل کند که رمزگشایی پیامهای رمزنگاری شده را غیرممکن میکند. این به نوبه خود به محققان اجازه داد تا طول فیبر نوری را از ۲۸.۳ کیلومتر به رکورد ۱۰۲.۲ کیلومتر برسانند.
محققان نوشتند: این آزمایش نشان میدهد که ارتباط مستقیم کوانتومی بین شهری از طریق فیبر نوری با فناوری امروزی امکانپذیر است.
محققان چینی قبلاً یک تماس ویدیویی ایمن کوانتومی را توسط ماهواره برقرار کرده بودند، اما فیبر نوری مجموعهای از چالشها را به همراه دارد. "لانگ" میگوید: اگر امروز بخشهایی از اینترنت را که در آن حملات شنود و استراق سمع بیشتر اتفاق میافتد، با کانالهای کوانتومی جایگزین کنیم، این بخشها توانایی بیشتری برای شناسایی و جلوگیری از استراق سمع خواهند داشت و ارتباطات را ایمنتر میکنند.
این مطالعه در مجله Nature منتشر شده است.
انتهای پیام