به نقل از ویفروم، نتایج این بررسی نشان داد میانگین انتشار سالانه گازهای گلخانه‌ای جهانی بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ در بالاترین سطح خود در تاریخ بشر بوده اما سرعت انتشار از آن زمان کاهش یافته است و برای جلوگیری از فاجعه آب‌وهوایی و رسیدن به اهداف توافقنامه پاریس کاهش فوری و عمیق انتشار گازهای گلخانه‌ای در تمام بخش‌ها نیاز است.
علی‌رغم این هشدار جدی البته برخی نشانه‌های مثبت هم وجود دارد زیرا از سال ۲۰۱۰ کاهش مستمر در هزینه‌های انرژی‌های تجدیدپذیر با کاهش ۸۵ درصدی برای انرژی خورشیدی، ۵۵ درصدی برای انرژی بادی و ۸۵ درصدی برای باتری‌ها همراه شده و نیاز فوری به تغییر از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر نه تنها یک جایگزین ضروری بلکه از نظر مالی نیز مقرون به صرفه است.
همچنین حذف دی‌اکسید کربن باید ترکیبی از راه حل‌های مهندسی شده و مبتنی بر طبیعت باشد زیرا اگر ما فقط از روش‌های احیای جنگل استفاده کنیم، برای مکش کربن به جنگل‌هایی پنج برابر بزرگتر از هند نیاز داریم. پس دولت‌ها و مشاغل باید به شهروندان خود برای انتخاب روش درست کمک کنند زیرا با افزایش قیمت جهانی انرژی انتخاب صحیح دشوار خواهد بود.
بحران انرژی موضوع امنیت انرژی را مورد توجه بیشتری قرار داده و تقاضای بیشتری برای سوخت‌های فسیلی در کوتاه‌مدت ایجاد کرده است. جنگ در اوکراین و شوک‌های جهانی قیمت انرژی همچنان بر اقتصاد جهانی فشار وارد می‌کند.
اکنون بیش از هر زمان دیگری به سرمایه‌گذاری بیشتر در انرژی‌های تجدیدپذیر، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کاهش هزینه برای مصرف‌کنندگان نیاز داریم. اکنون زمان اقدام عملی است.
انتهای پیام