غلامرضا ظریفیان در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه یک اشکال اساسی در نظام سیاسی ما این است که رابطه مستقیمی بین نظام حزبی و انتخابات وجود ندارد، اظهار کرد: در خیلی از کشورهای دنیا نظام انتخاباتی پیوست کاملی با احزاب دارند و احزاب نقش مهمی در انتخابات بر عهده دارند و به میزانی که آرا به دست آورند می‌توانند در دولت و پارلمان نقش ایفا کنند. در واقع نظام انتخاباتی ارتباط مستقیمی با نظام سیاسی دارد.
وی ادامه داد: اما در ایران این گونه نیست و با اینکه احزاب در قانون اساسی جایگاه مهمی دارند اما پیوست ارگانیک و اساسی بین احزاب و انتخابات وجود ندارد و به همین دلیل احزاب فقط در زمان انتخابات فعال می‌شوند و بعد از برگزاری انتخابات احزاب پیروز در دولت حل می‌شوند زیرا در انتخابات جریان آن‌ها فعال بوده نه فقط یک حزب و آن حزب‌ها نقشی در روی کار آمدن دولت نداشتند بلکه موضوع فعالیت جناحی مطرح بوده است. از آن سو احزابی که شکست می‌خورند هم خیلی دنبال بازسازی خود نیستند.
این فعال سیاسی با بیان اینکه احزاب شکست خورده نمی‌توانند نقش دولت سایه را ایفا کنند، تصریح کرد: در سایر کشورها وقتی احزاب در قدرت نیستند، برای تبیین برنامه ها و استراتژی های خود فعال هستند تا وقتی به قدرت برگشتند آماده اجرای برنامه های خود باشند اما در ایران اینگونه نیست. اگر احزاب به سمت دولت سایه بروند، در دوره ای که در قدرت نیستند می توانند خود را برای بدست گرفتن قدرت آماده کنند اما چون این نقش را ایفا نمی کنند، صرفا به احزابی تبدیل می شوند که بیانیه می دهند نه برنامه عملیاتی. به نظر من ریشه این مشکل در عدم پیوند نظام انتخاباتی و حزبی است.
ظریفیان در پایان با اشاره به اینکه نظام سیاسی در کلان نگاه ابزاری. به احزاب دارد، گفت: نظام حزبی چون پیوندی با نظام انتخابات ندارد، شاهد تکثر احزاب هستیم و همین موجب شده که نیروهای توانمند فکری در میان این احزاب توزیع شوند و احزاب نتوانند نقش کامل خود را در آگاهی بخشی،ساماندهی نیروهای خود و ارایه برنامه ها به جامعه ایفا کنند.
انتهای پیام