به گزارش ایسنا، زندگی بشر از گذشته تا به امروز، مدام دستخوش تغییرات مختلفی بوده است. باوجود توسعه سریع علم و فناوری، همه‌گیری بیماری کووید ۱۹ و ناتوانی در کنترل کامل این بیماری نشان داد که انسان قرن بیست و یکمی هنوز با موانع و محدودیت‌های زیادی روبرو است؛ کرونا با همه بدی‌ها و سختی‌هایی که برای مردم ایجاد کرده است، اما در عین حال مثل کاتالیزور عمل کرده و روند تغییرات زندگی انسان‌ها را سرعت بخشیده است.
تحولات حوزه فناوری، قطعاً نقش انکارناپذیری بر زندگی انسان در این مدت داشته است. همانطور که در طی این دو سال، دانش‌آموزان و دانشجویان به شیوه آموزش مجازی تقریباً عادت کرده‌اند و این انتظار وجود دارد که شیوه آموزش ترکیبی (حضوری- مجازی) در دوره پساکرونا ادامه داشته باشد، حالا اغلب مردم به این باور رسیده‌اند که تهیه کالا و خدمات مختلف از طریق اینترنت، علاوه بر تضمین حفظ سلامت، از لحاظ اقتصادی (کاهش هزینه‌های رفت و آمد و صرفه‌جویی در وقت)، به صرفه و عقلانی‌تر است.
بررسی شیوه خرید مردم طی دو سال اخیر نشان می‌دهد، اگرچه هنوز گروهی ترجیح می‌دهند تا با همان شیوه‌های سنتی یعنی حضور در فروشگاه‌ها و مراکز خرید، کالای مورد نظر خود را خریداری کنند، اما در عین حال، تمایل مردم برای خرید اینترنتی نسبت به گذشته بسیار بیشتر شده است و این رغبت بخصوص در شرایط سخت یک سال نخست شروع همه‌گیری بیماری و قرنطینه‌های اجباری، بیشتر دیده می‌شد.
به نظر می‌رسد اگرچه در این روزهای کرونایی، خریدهای اینترنتی رونق زیادی گرفته، اما خرید بعضی کالاها از جمله عینک، ریسک زیادی دارد و شاید به نوعی، مثل خرید هندوانه در بسته باشد! شاید شما هم مثل ما و البته اعضای این تیم استارت‌آپی جوان، خرید مجازی عینک را تجربه کرده باشید. عینکی که ظاهر آن را روی صورت فرد دیگری می‌بینید و می‌پسندید، بعد به صورت اینترنتی و بدون پُروو خریداری می‌کنید، شاید اصلاً متناسب با حالت صورت شما نباشد و اینجاست که به خودتان قول می‌دهید که قید خرید اینترنتی بعضی از کالاها را بزنید.
اما به قول معروف، هر کاری یک راهی دارد.
تغییرات فناوری در این چند سال اخیر و بخصوص در روزگار دست و پنجه نرم کردن با کرونا چنان زیاد بوده که شیوه‌های خرید را هم دستخوش تغییر کرده است. امروزه مردم می‌توانند با استفاده از فناوری‌های پیشرفته‌ای مانند واقعیت افزوده (AR)، پوشاک را به صورت مجازی پُروو کرده یا حتی مبلمان، فرش و اثاثیه منزل را به صورت مجازی در محیط منزل چیدمان و سپس نسبت به خرید آنها اقدام کنند.
حالا این بار جمعی از مهندسان و پژوهشگران جوان کشور در قالب یک تیم استارت‌آپی دور هم جمع شده‌اند و ایده خلاقانه‌ای را در حوزه فروش عینک با استفاده از واقعیت افزوده (AR) عملیاتی کردند که به شما امکان پُروو مجازی عینک روی صورت‌تان را پیش از خرید فراهم می‌کند.
سبحان عابدین‌نژاد، فعال استارت‌آپی و بنیانگذار استارت‌آپ «پریفما»، از استارت‌آپ‌های ساکن در مرکز نوآوری علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه شهید بهشتی، درباره زمینه شکل‌گیری فعالیت این استارت‌آپ گفت: توانستیم فناوری واقعیت افزوده (Augmented Reality) را با مغازه‌ها “Retail Shop” ترکیب کنیم تا یک پلت‌فرم برای فروش آنلاین محیا کنیم. واقعیت افزوده، پلی میان دنیای مجازی و حقیقی است؛ به وسیله دستگاه‌های مجهز به وب‌کم بر بستر این فناوری می‌توان یک کالا را به صورت مجازی مورد بررسی قرار داد. تیم ما در زمینه عینک فعالیت می‌کند، افراد می‌توانند عینک‌های در دسترس را بدون هیچ محدودیتی روی صورت خود (به شکل مجازی) پروو و سپس اقدام به خرید کنند.
تشکیل تیم نسبت به مشکلات مالی ارجحیت دارد
سیری‌ناپذیر بودن انسان‌ها باعث می‌شود تا همواره به دنبال کشف راهکارهایی باشد که زندگی را آسان‌ن‌تر می‌کند. پس از انقلاب صنعتی، بشر به این باور رسید، می‌توان زندگی راحت‌تر و بهتری داشت و از زمان به بعد در این مسیر گام برداشت. این روزها، روند جهانی شدن و توسعه شرکت‌های بزرگ فناوری محور در عرصه جهانی باعث شد تا به یک الگوی مهم برای فضای کسب و کار استارت‌آپی ایران تبدیل شوند.
عابدین‌نژاد درباره شکل‌گیری ایده خود گفت: در وهله نخست، تصمیم داشتم که در حوزه لوازم خانگی فعالیت کنم تا با تکنولوژی واقعیت افزوده بتوانم وسایل را در خانه‌ها جانمایی کرد ولی گستردگی لوازم خانگی باعث شد تا از ورود به این حوزه منصرف شوم. به همین دلیل دامنه فعالیتم را محدودتر کردم و به کالاهای شخصی‌تر مثل عینک وارد شدم. الگوی خارجی در ارتباط با فعالیت ما وجود دارد، برخی از برندهای خارجی در زمینه فروش فعالیت می‌کنند اما با فعالیت ما فاصله بسیاری دارند؛ در حقیقت فعالیت این شرکت‌ها واقعیت افزوده نیست. همچنین یک تجربه شخصی، من را برای ورود به واقعیت‌افزوده ترغیب کرد. در زمان پیک چهارم کرونا به خرید عینک نیاز داشتم، هزینه زیادی برای خرید عینک پرداخت کردم اما عینک با صورتم تناسب نداشت.
به گفته عابدین‌نژاد، زمانی که با دوستانم تصمیم گرفتیم وارد حوزه اکوسیستم استارت‌آپ‌ها شویم؛ از همان نقطه شروع تا به امروز، چالش‌های متعددی را پشت سرگذاشته‌ایم. تشکیل یک تیم، یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌ها است. نگران این موضوع بودیم که اعضای تیم دارای ویژگی‌های اخلاقی مشترک نباشند. معتقدم تشکیل یک تیم منسجم اولویت بیشتری دارد و پس از آن مشکلات مالی مطرح می‌شود. این احتمال وجود دارد که یک فرد توانایی فنی داشته باشد، اما از نظر اخلاقی نتواند با یک تیم کار کند. با چنین فردی نمی‌توان کار کرد چرا که مشکلات زیادی به وجود می‌آید. استارت‌آپ‌ها در آغاز کار بنیه مالی ندارند بنابراین باید همدلی میان اعضای تیم وجود داشته باشد تا یک کار را پیگیری کنند تا در آینده دور یا نزدیک نتیجه حاصل شود.
نیاز به حمایت مالی بیشتری داریم
نکته مهم این است که استارت‌آپ‌ها به دلیل ساختار خود با چالش‌های متعددی روبرو هستند. مراکز نوآوری دانشگاه‌ها می‌توانند محفلی برای حمایت از این اکوسیستم باشد تا بخشی از مشکلات پیش‌رو حل شود. این فعال استارت‌آپی گفت: دانشگاه شهید بهشتی، فضایی برای دفتر در اختیار ما قرار داد. حمایت‌های مالی دانشگاه خوب بود اما انتظار داریم میزان حمایت‌های مالی بیشتر شود. حمایت مالی و منتورینگ، بزرگ‌ترین حمایتی است که استارت‌آپ‌ها می‌توانند از آن برخوردار شوند. از زمان شروع فعالیت تا به این لحظه، نیاز به فضای بزرگ‌تر را احساس نکرده‌ایم. به طور قطع، هنگامی که استارت‌آپ‌ها به بلوغ برسند نیاز به مکانی بزرگ‌تر دارند. مبلغ برآورد شده برای صفر تا ۱۰۰ فعالیت ما حدود ۹۰۰ میلیون تومان برآورد شده است. بخش اعظمی از فعالیت‌ها با دانش فنی اعضای تیم انجام می‌شود؛ اگر برخی از فعالیت‌ها را برون‌سپاری کنیم، به مبلغ بیشتری نیاز داریم.
شناسایی دقیق بازار اهمیت دارد
فعالان اکوسیستم استارت‌آپ مدعی هستند راه‌اندازی یک استارت‌آپ نسبت به گذشته آسان‌تر شده اما به همان میزان احتمال شکست یک کسب و کار هم در این فضا افزایش یافته که پایداری یک تیم استارت‌آپی را دشوار می‌کند. عدم شناسایی بازار و جامعه هدف می‌تواند به فعالیت استارت‌آپ‌ها پایان دهد؛ این موضوع یکی از بزرگ‌ترین چالش‌هایی است که استارت‌آپ‌ها با آن مواجه هستند.
شناسایی دقیق بازار هدف و مخاطبان از پارامترهایی است که موفقیت یک تیم استارت‌آپی را تضمین می‌کند. اگر اعضای یک تیم استارت‌آپی می‌خواهند به موفقیت برسند، باید طرح جامعی از کسب و کار خود داشته باشند تا بر اساس الگوهای ارائه شده، شتاب‌دهنده‌ها برای حمایت از آنها گام بردارند. پتانسیل درآمدزایی یک استارت‌آپ به شناسایی دقیق از بازار و نیازها وابسته است؛ یعنی هرچه میزان شناسایی بازار هدف و مخاطبان جامع‌تر باشد، دستیابی به موفقیت ممکن‌تر می‌شود.
رضا لواسانی، از دیگر بنیانگذاران این استارت‌آپ درباره شناسایی بازار و نیاز مخاطبان گفت: یکی از مشکلات خرید اینترنتی این است که سفارش با کالای دریافتی مغایرت دارد. همچنین در خریدهای اینترنتی امکان لمس و بررسی کالا از نزدیک برای مشتری وجود ندارد. مشتریان را از دو وجه می‌توان بررسی کرد، نخست کسانی که به خرید اینترنتی علاقمند هستند و با استفاده از فناوری موجود می‌توانند با اطمینان خاطر بیشتری به خرید خود ادامه دهند. در مقابل این گروه، برخی هم هیچ اعتمادی به خرید اینترنتی ندارند؛ شاید با استفاده از بستر فناوری بتوان این افراد به خرید اینترنتی علاقمند کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد، حدود ۳ درصد کالاهایی که به صورت اینترنتی خریداری شده‌اند، مرجوع می‌شوند. ما جزو محدود شرکت‌های ایرانی هستیم که در حوزه واقعیت افزوده (AR) فعالیت می‌کنیم. تصمیم داریم که دستبند، کلاه، پوشاک را هم به کالاهای خود اضافه کنیم. شرکت‌های بزرگ در حال توسعه این فناوری هستند. فناوری واقعیت افزوده (AR) هنوز به بلوغ نرسیده است تا تناسب یک لباس را با بدن مقایسه کند. این احتمال وجود دارد که تا ۵ سال آینده چنین فناوری توسعه پیدا کند.
اولین راهکار، پاسخ قطعی نیست
در میان دنیای پُر هیاهوی اقتصاد ایران، کسب و کارهای نوپای زیادی فعالیت می‌کنند و توانسته‌اند به برخی از اهداف خود دست یابند. اگرچه پیش‌بینی حیات استارت‌آپ‌ها سخت است اما بازهم تجربه‌هایی دارند که به واقعیت بسیار نزدیک است.
لواسانی به دانشجویان علاقمند توصیه می‌کند: به طور قطع، دانشجویانی که تمایل به فعالیت در اکوسیستم استارت‌آپ دارند با چالش‌هایی روبرو هستند. توصیه می‌کنم، به سراغ واضح‌ترین جواب ممکن نروند. این احتمال وجود دارد که پاسخ‌های ابتدایی خیلی دم‌دستی باشد، اما با بررسی بیشتر به پاسخ بهتر خواهند رسید که مقرون به‌صرفه‌تر و با ارزش‌آفرینی بیشتر باشد. من از تجربه شخصی خود می‌گویم، هنگامی که تصمیم به طراحی بسته‌بندی خود گرفتیم، همان بسته‌های کلاسیک رایج را مدنظر داشتیم، اما با بررسی بیشتر توانستیم به بسته‌بندی ارزان‌تر که جذابیت بیشتری برای مشتری داشته باشد، دست یابیم.
اشتغال در دوران تحصیل سودمند است
سودای اشتغال، یکی از موضوع‌هایی است که دانشجویان در ذهن خود پرورش می‌دهند. اگر پای درد دل دانشجویان بنشینیم، همگی از آینده مبهم خود ابراز نگرانی می‌کنند. اشتغال؛ یکی از مهم‌ترین مشکلاتی است که پیش‌روی دانشجویان قرار دارد. دانشجویان همواره از دسترس نبودن موقعیت‌های شغلی انتقاد می‌کنند یا روی به مشاغل کاذب در دوران تحصیل می‌آورند. اکوسیستم استارت‌آپی می‌تواند نه تنها اشتغال در دوران تحصیل را برای دانشجویان فراهم کند، بلکه این اشتغال می‌تواند با رشته دانشجو مرتبط باشد.
محمدحسین لطفی‌زاده، یکی از اعضای دانشجوی این تیم استارت‌آپی در همین رابطه می‌گوید: اشتغال مرتبط با رشته در زمان تحصیل به دانشجویان کمک خواهد کرد. این موضوع نه تنها در زمان تحصیل سودمند است، بلکه کمک شایانی برای ورود به بازار کار در آینده هم محسوب می‌شود.
این دانشجو درباره مشکلات استارت‌آپ‌ها گفت: برخی از استارت‌آپ‌ها به سراغ فناوری روز دنیا می‌روند، ولی برخی از این فناوری‌ها به اندازه کافی رشد نکرده‌اند. این موضوع باعث می‌شود که در پیاده‌سازی با مشکلاتی مواجه شوند. هنگامی که یک فناوری به بازار معرفی می‌شود، نسبت به فناوری‌های قدیمی‌تر کمتر مورد اقبال قرار می‌گیرند. فرهنگ‌سازی برای استفاده از فناوری‌های نوین یکی از مشکلات است.
به طور قطع فعالان اکوسیستم استارت‌آپی مثل بسیاری از گروه‌های اجتماعی و صنوف مختلف از دولت خواسته‌هایی دارند تا زمینه رشد و شکوفایی بیشتری داشته باشند. به گفته لطفی‌زاده، علاوه بر حمایت‌های مالی باید زمینه برخورداری از کمک مشاورانی که این مسیر را طی کرده‌اند برای تیم‌های فعال در اکوسیستم استارت‌آپ فراهم باشد. افرادی به استارت‌آپ‌ها معرفی شوند تا بتوان از دانش و مهارت آنها استفاه کرد.
انتهای پیام