به گزارش ایسنا، بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس در نوشتاری برای نیویورک تایمز نوشت: «در هفته گذشته، در واکنش به صحنه‌های دلخراش در اوکراین، اتحاد غرب چشمگیر و دلگرم کننده بوده است. من از مکالمات تقریباً روزانه خود با رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی می‌دانم که این امر باعث شده تا اوکراینی‌ها در ساعات نیاز خود کمی احساس آرامش کنند.

هرگز در زندگی‌ام بحران بین‌المللی را ندیده‌ام که در آن خط تقسیم بین حق و باطل به این شدت باشد، زیرا ماشین جنگی روسیه خشم خود را بر دموکراسی می‌راند. حمله بی پروای روسیه به نیروگاه هسته‌ای Zaporizhzhia به ما یادآوری می‌کند که خطرات برای همه چقدر سنگین است. بیش از یک میلیون نفر از خشونت فرار کرده‌اند و به سوی آینده‌ای مبهم می‌روند.

رئیس جمهور بایدن رهبری بزرگی را از خود به نمایش گذاشته است، با مشورت و دعوت متحدان و این دروغ را افشا کرد که تعهد آمریکا به اروپا به نوعی کاهش یافته است. اتحادیه اروپا تلاش قابل توجهی را برای همسو شدن با تحریم‌های شدید علیه روسیه انجام داده است. ده‌ها کشور اروپایی در حال ارسال تجهیزات دفاعی به نیروهای مسلح اوکراین هستند. اما آیا ما به اندازه کافی برای اوکراین انجام داده‌ایم؟ پاسخ صادقانه خیر است.

اقدام تجاوزکارانه ولادیمیر پوتین باید شکست بخورد و شکست خورده دیده شود. این درگیری ناتو نیست و به یک درگیری تبدیل نخواهد شد. هیچ متحدی نیروی رزمی به اوکراین اعزام نکرده است. ما هیچ خصومتی با مردم روسیه نداریم و هیچ تمایلی به مخالفت با یک ملت بزرگ و یک قدرت جهانی نداریم. ما از تصمیم فرستادن روس‌های جوان و بی‌گناه به جنگی بیهوده ناامیدیم.

حقیقت این است که اوکراین هیچ چشم‌انداز جدی برای عضویت در ناتو در آینده نزدیک نداشت - و ما آماده بودیم به نگرانی‌های امنیتی اعلام شده روسیه از طریق مذاکره پاسخ دهیم. من و بسیاری دیگر از رهبران غربی با پوتین صحبت کردیم تا دیدگاه او را درک کنیم. انگلیس حتی قبل از حمله روسیه به مسکو فرستاده‌هایی فرستاد تا مستقیماً با سرگئی شویگو، وزیر دفاع روسیه و رئیس ستاد کل ارتش، ژنرال والری گراسیموف، که رهبری این کمپین وحشتناک را بر عهده دارند، ارتباط بگیرند.

اکنون این مسئله روشن است که دیپلماسی هرگز شانسی نداشته است. اما این مسئله دقیقا به خاطر احترام ما برای روسیه است که اقدامات پوتین را "بسیار غیرعادلانه" می‌بینیم. آقای پوتین در حال سعی و تلاش برای تخریب تمامی پایه‌های روابط بین‌المللی و منشور سازمان ملل است: حقوق کشورها برای تصمیم گیری درخصوص آینده‌شان، رهایی از تخاصم و تهاجم. تصمیم پوتین درخصوص حمله به اوکراین با نقض آشکار حقوق بین‌المللی شروع شد و همچنان موجب بیشتر شدن خشونت علیه غیرنظامیان می‌شود.

گرچه قیاسی درخصوص حمله به اوکراین نمی‌تواند وجود داشته باشد، اما ما در انگلیس شاهد بی‌رحمی آقای پوتین بوده‌ایم. چهار سال پیش، ما نتیجه استفاده عملیات‌های روسی از سلاح‌های شیمیایی علیه مردم در سالزبری انگلستان را تحمل کردیم و متحدان ما به سوی ما متحد شدند. در بررسی دفاعی و سیاسی خودمان که یک سال پیش منتشر شد، ما هشدار دادیم که روسیه همچنان حادترین تهدید امنیتی است و آن را بزرگترین افزایش در هزینه‌های دفاعی خودمان از زمان پایان جنگ سرد اعلام کردیم.

ما همچنین هشدار دادیم که جهان وارد عرصه رقابت شده است؛ رقابتی که در آن کشورهای مستبد، شجاعت و عزم غرب را در هر زمینه‌ای آزمایش خواهند کرد. توافق سال گذشته میان انگلیس، آمریکا و استرالیا جهت استقرار زیردریایی‌های هسته‌ای برای ناوگان استرالیا نشان داد که ما چگونه در کنار یکدیگر چالش‌های موجود در منطقه هند-آرام را حل و فصل کردیم.

برای مدت طولانی، از واکنش‌های سخت و خشونت آمیز پرهیز کردیم. هیچ شخصی نمی‌تواند بگوید که به ما هشدار نداده است. ما دیدیدم که روسیه در گرجستان در سال ۲۰۰۸ چه کرد، در سال ۲۰۱۴ در اوکراین چه رخ داد و یا حتی روسیه در خیابان‌های سالزبری چه کرد. همچنین، من از صحبت با همتایانم در سفرهای اخیر به لهستان و استونی متوجه شدم که واقعا چقدر آن‌ها احساس خطر می‌کنند.

ما از قوانین بین‌المللی در مقابل کسانی که قصد دارند با زور و اجبار آن را تغییر دهند، دفاع خواهیم کرد. ما باید بازدارندگی موثری را در اروپا بازیابی کنیم. درواقع، اتفاقی که در اروپا رخ داده است پیامدهای عمیق بین‌المللی را در پی خواهد داشت.

ما خوشحال می‌شویم که ببینیم کشورهای زیادی به درک این موضوع و سختی آن پی می‌برند. در ماه ژانویه، انگلیس در میان کشورهای اروپایی بود که کمک‌ها و تجهیزات دفاعی به اوکراین ارسال کرد. اکنون بیش از ۲۰ کشور به این حرکت پیوسته‌اند. مخارج دفاعی رو به افزایش است اگرچه اوکراین زمان زیادی نیاز دارد تا اقدامات نظامی را با آن‌ها انجام دهد.

این توسعه و پیشرفت خوبی است اما این مسئله کافی نیست تا اوکراین خودش را حفظ کند و یا آتش آزادی را زنده نگه دارد. روسیه نیروهای زیادی دارد و ظاهرا هیچ اطلاعی از قوانین جنگ ندارد. ما باید اکنون اوکراین را برای روزهای تاریک‌تر در آینده آماده کنیم.

بنابراین، ما باید یک برنامه ۶ بندی برای اوکراین اتخاذ کنیم و از امروز آن را شروع کنیم:

اول، ما باید یک ائتلاف بین‌المللی بشردوستانه را بسیج کنیم. روز دوشنبه، من با رهبران کانادا و هلند در لندن ملاقات خواهم کرد تا درخصوص ایجاد گسترده‌ترین ائتلاف ممکن برای افشای خشونت‌هایی که در اوکراین رخ می‌دهد، صحبت کنیم. روز سه‌شنبه، من میزبان رهبران لهستان، اسلواکی، مجارستان و جمهوری چک خواهم بود که اکنون در خط مقدم بحران پناهجویان قرار دارند. انگلیس ۱۰۰۰ سرباز در حالت آماده باش برای عملیات‌های بشردوستانه دارد که بیش از ۲۲۰ میلیون پوند (۲۹۱ میلیون دلار) بودجه دارند. ما باید همه با هم همکاری کنیم تا آتش بس فوری برقرار کنیم و به غیرنظامیان اجازه عبور امن، مواد غذایی و تجهیزات پزشکی را بدهیم.

دوم، ما باید به اوکراین بیشتر کمک کنیم تا از خود دفاع کند. کشورهای بیشتر و بیشتری مایلند تا تجهیزات دفاعی را تامین کنند. ما باید سریعا اقدامی انجام دهیم تا از دولت اوکراین حمایت کنیم.

سوم، ما باید فشار اقتصادی بیشتری را علیه "رژیم آقای پوتین" اعمال کنیم. ما درخصوص تحریم‌های اقتصادی باید ورای وضعیت حال پیش برویم و تمامی بانک‌های روسیه را از سیستم سوئیفت حذف کنیم. سپس پس از آن باید اقدامی درخصوص الیگارش‌های روسی انجام دهیم. تاکنون انگلیس تحریم‌هایی را علیه بیش از ۳۰۰ نخبه و فرد روسی از جمله خود شخص آقای پوتین اعمال کرده است. اما این اقدامات کافی نخواهد بود مگر اینکه اروپا شروع به کنار زدن نفت و گاز روسیه کند؛ عواملی که ماشین جنگی آقای پوتین را تامین مالی می‌کند.

چهارم، مهم نیست چقدر طول می‌کشد، ما باید از هرگونه اقدام عادی سازی که روسیه در اوکراین انجام می‌دهد، جلوگیری کنیم. درس‌هایی که از حمله روسیه به گرجستان در سال ۲۰۰۸ و الحاق کریمه در سال ۲۰۱۴ می‌توان گرفت این است که نتیجه تهاجم روسیه، تهاجم بیشتری را به همراه خواهد آورد. ما به کرملین اجازه نخواهیم داد که تکه‌هایی از یک کشور مستقل را بگیرد و رنج‌های انسانی زیادی را تحمیل کند و سپس به سرکار خودش برگردد.

پنجم، ما باید همیشه درها را به روی دیپلماسی و تنش زدایی باز نگه داریم. هیچ یالتای جدیدی نمی‌تواند وجود داشته باشد که توسط قدرت‌های خارجی درخصوص مردم اوکراین تصمیم گیری کنند.

ششم، اکنون ما باید امنیت یورو-آتلانتیک را تقویت کنیم. این موضوع نه تنها شامل بهبود و پیشرفت ناتو به سمت جناح شرق می‌شود بلکه از کشورهایی که عضو این ائتلاف نیستند، حمایت می‌کند؛ کشورهایی که در خطر حمله روسیه هستند مثل مولداوی، گرجستان و سایر کشورهای بالکان غربی. و کشورهایی مثل بلاورس که در تهاجم روسیه دست دارند و یا با آن‌ها همکاری می‌کنند، تحریم‌های بیشتری را علیه آن‌ها وضع خواهیم کرد.

اوکراینی‌ها شجاعانه از کشور خودشان دفاع کرده‌اند. این رشادت آن‌ها است که جامعه جهانی را متحد کرده است. ما نمی‌توانیم آن‌ها را نادیده بگیریم.»

انتهای پیام