به گزارش ایسنا و به نقل از آی‌ای، یک استارتاپ اسپانیایی موسوم به "کریوس اسپیس"(Kreios Space) مستقر در بارسلون می‌خواهد پتانسیل ماموریت‌های ماهوارهای در مدار بسیار نزدیک زمین(VLEO) آزاد کند و سلاح مخفی آن، توسعه یک سیستم هوازی برای ماهواره‌ها است.
این شرکت در حال توسعه یک سیستم پیشران بدون نیاز به سوخت است که ماهواره‌ها را قادر می‌سازد بسیار نزدیک‌تر به زمین بچرخند.
"یان ماتارو" مدیر ارشد فناوری این استارتاپ در مصاحبه‌ای گفت: در حال حاضر، مدار بسیار نزدیک زمین، صرفاً به دلیل فقدان سیستم‌های پیشرانی که قادر به ماندن در این مدار باشند، یک مدار بدون استفاده است. اما این مدار می‌تواند امکان افزایش چشمگیر وضوح را هم برای کارهای مخابراتی و هم برای رصد زمین فراهم کند.
مدار بسیار نزدیک زمین چیست؟
مدار بسیار نزدیک زمین(VLEO) تقریباً به عنوان مداری در محدوده بین ۹۵ تا ۲۵۰ مایلی از سطح زمین تعریف می‌شود. به عنوان یک نقطه مرجع، "خط کارمن" که برخی آن را به عنوان مرز فضا تعریف می‌کنند، حدود ۶۵ مایل ارتفاع دارد.
اغلب مأموریت‌های ماهوارهای در حال حاضر در حدود ۳۷۰ مایلی یا بسیار بالاتر کار می‌کنند، جایی که می‌توانند یک مدار زمین‌ثابت در ارتفاع بالاتر از ۲۲ هزار مایلی را حفظ کنند که باعث می‌شود با کمترین نیروی رانش به دور زمین بچرخند.
به گفته این استارتاپ اسپانیایی، عملیات در مدار بسیار نزدیک زمین می‌تواند مزایای قابل‌توجهی را به همراه داشته باشد، اما در حال حاضر به دلیل این واقعیت که برای جلوگیری از خروج ماهواره‌ها از مدار به دلیل اثر کشش جوی در این ارتفاع نسبتاً کم، یک نیروی رانش ثابت مورد نیاز است، این مدار تاکنون یک مدار غیرقابل بهره‌برداری مانده است.
این تصحیح مداری با فناوری‌های کنونی بسیار پرهزینه خواهد بود، اما "کریوس اسپیس" فکر می‌کند راه‌حل آن را در آستین دارد و این راه‌حلی است که می‌تواند به مشکل روزافزون ازدیاد زباله‌های فضایی نیز کمک کند.
سیستم هوازی این شرکت که "ABEP" نامیده می‌شود و مخفف عبارت "پیشران برقی هوازی"(Air-Breathing Electric Propulsion) است، با جذب هوا برای تولید پلاسما کار می‌کند که سپس از طریق یک رانشگر و نازل الکترومغناطیسی شتاب می‌گیرد.
گفتنی است که در آن ارتفاع، هنوز مقداری هوا وجود دارد که سیستم "ABEP" با آن هوا به فعالیت خواهد پرداخت.
تیم توسعه "کریوس اسپیس" معتقد است که سیستم آن هزینه‌های عملیات در مدار بسیار نزدیک زمین را به اندازه کافی کاهش می‌دهد تا استقرار ماهواره‌ها در این مدار را امکان‌پذیر کند.
هیچ زباله فضایی در مدار بسیار نزدیک زمین وجود ندارد
اما مزایای اصلی عملیات در مدار بسیار نزدیک زمین چیست؟ "ماتارو" می‌گوید: نزول به مدار بسیار نزدیک زمین، دو پیشرفت بزرگ را به همراه خواهد داشت. اولین مورد، افزایش گسترده وضوح تصاویر ماهوارهای است و دومی از این واقعیت ناشی می‌شود که زباله‌های فضایی در این ارتفاع انباشته نمی‌شوند.
"کریوس اسپیس" به طور دقیق می‌گوید که کار در مدار بسیار نزدیک زمین باعث افزایش ۱۶ برابری وضوح تصویربرداری ماهواره‌های رصد زمین و ارتباط ماهواره‌های مخابراتی می‌شود.
علاوه بر این، این شرکت ادعا می‌کند که سیستم جدید آن، پسماند و زباله فضایی تولید نمی‌کند، زیرا ماهواره‌هایی که در چنین مدار پایینی کار می‌کنند، در نهایت باید یک سقوط برنامه‌ریزی شده را انجام دهند.
"ماتارو" می‌گوید: وقتی عمر یک ماهواره به پایان برسد، به سادگی از مدار خارج می‌شود و متلاشی می‌شود.
اغلب اوقات، ماهواره‌ها در پایان عمر خود در مداری موسوم به "قبرستان" قرار می‌گیرند که منجر به تجمع گسترده زباله‌های فضایی در طول سالیان می‌شود. طبق گزارش آژانس فضایی اروپا، تقریباً ۹۸ هزار تن زباله فضایی در مدار زمین وجود دارد که در حال حاضر در حال چرخیدن به دور زمین هستند.
شرکت "کریوس اسپیس" می‌گوید قصد دارد تا سال ۲۰۲۴ اولین سیستم عملکردی کامل "ABEP" را آماده کند. برای انجام این کار، آنها امیدوارند که ۲.۵ میلیون یورو سرمایه جذب کنند.
اگر استارتاپ "کریوس اسپیس" که متشکل از شش مهندس اسپانیایی موسس این شرکت است، به تحقق هدف خود مبنی بر ایجاد اصلاحات مداری و پایین آوردن مقرون به صرفه مدار ماهواره‌ها پایبند است که راه کاملا جدیدی را به روی اپراتورهای ماهوارهای باز خواهد کرد. این کار، تصاویر با وضوح بسیار بیشتری را برای ما فراهم می کند و هزینه تصاویر با وضوح بالا را کاهش می‌دهد و آنها را برای همه قابل دسترس‌تر می‌کند و برای جامعه علمی که بیش از هر زمان دیگری به رصد زمین متکی است، سود زیادی خواهد داشت.
انتهای پیام