میدان نقش جهان و مجموعه بازارهای اطراف آن در زمان شاه عباس اول در آغاز قرن هفدهم میلادی ساخته شده است، این بنا در سال ۱۳۱۰ شمسی ثبت ملی و در سال ۱۳۵۸ به همت شهریار عدل، در زمره نخستین آثار ایران در فهرست جهانی یونسکو درآمد. این میدان در طول تاریخ به‌عنوان مرکز فرهنگ، اقتصاد، مذهب، قدرت اجتماعی، حکومت و سیاست مطرح بوده و به همین دلیل حائز اهمیت است.
محوطه این میدان متعلق به شهرداری اصفهان است و این میراث جهانی توسط اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اصفهان اداره می‌شود. بازارهای اطراف میدان در اختیار اداره اوقاف اصفهان است و منابع مالی آن از طریق بودجه ملی، شهرداری اصفهان و افراد خصوصی تأمین می‌شود و حالا با وجود متولیان بسیاری که دارد، در شرایط نامناسب ظاهری به سر می‌برد و آسیب‌های بسیاری بر این بنا وارد شده؛ وضعیتی که تداوم آن، ساختار وجودی این بنای تاریخی را تهدید می‌کند.
حفظ ارزش این بنای جهانی در طول زمان مستلزم تصویب و اجرای برنامه مدیریتی با مشورت همه ذی‌نفعان است و باید با در نظر گرفتن نیازهای زیرساختی، چشم‌اندازی با هدف «اطمینان از عدم آسیب دیدن این بنا از اثرات نامطلوب توسعه» در دراز مدت تعریف شود.