نیایش به تعبیری نیایش حالت روحی و معنوی را در بندگان ایجاد می‌کند که حضور خداوند در کنار خود احساس کرده و نوع ویژه‌ای از آرامش را به همراه دارد. نیایش یکی از روحانی‌ترین لحظات زندگی هر مومن به شمار می‌رود.
در این میان پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) نیز نیایش‌های فراوانی داشته‌اند که شرایط و زمان‌های مختلف بیان کرده‌اند که در منابع مختلف گردآوری شده است. برخی از این نیایش‌ها خطاب به افراد گوناگون بوده و توصیه‌هایی را نیز به همراه دارد که در ادامه تعدادی از آن بیان می‌شود.
روزی بی‌پیگرد
خداوندا!
مرا حلالی روزی کن
که بر آن پیگردم نکنی
به بهره‌ای که روزی‌ام کرده‌ای، خرسندم بدار
و با آن، به کار نیکی بگمارم
که از من پذیرا گردی.
غزالی، ترجه احیاء، جلد یک
گوهر اشیاء
خداوندا!
چیزها را
همان گونه که هستند به ما بنما.
میبدی، جلد یک
درست و استوار
بار خدایا!
راهم بنما
و بر آن راه استوارم
بدار
نَوَوی
میبدی، جلد یک
در مرگ
خداوندا!
در تنگناهای مرگ
و بی‌خودشدن‌های آن
یاری‌ام کن.
سیوطی
در چشم خود و دیگران
بارخدایا!
سپاسگزارم گردان و شکیبا
در چشم خود، کوچک
و در چشم مردم، بزرگ
سیوطی
خشنودی خدا و نیک‌نامی
خداوندا!
مرا در آنچه تو را از من خشنود می‌سازد
و یاد مرا در میان مردمان نیک می‌گرداند
کامیاب نما.
میبدی
مرگ بد
بار خدایا!
پناه به تو می‌برم از نگونساری
پناه به تو می‌برم از اندوه
غرب شدن و ویرانی
و نیز آنکه بمیرم، پشت‌کرده به راه تو
و آنکه بمیرم، در طلب این جهانی.
غزالی، ترجمه احیاء، جلد یک
تو بر سر هر راهی ایستاده‌ای
ای شِکوه‌گاه خر شِکوه
ای گواه هر نجوا
تو بر سر هر راهی، ایستاده‌ای
می‌بینی و دیده نمی‌شوی
تو بر بلندترین نظرگاهی.
زمخشری، جلد دو
از آن توست پناه و ثنا
بارخدایا!
از خشم تو به خشنودیت پناه می‌برم
از کیفرت به گذشتت
به پناه تو می‌روم، از تو
ثناهایی را که بر توست، شماره نتوانم کرد.
تو همان‌گونه ستوده‌ای که خود گفته‌ای.
هماره خرسند، هماره شکیبا
خداوندا!
به قضای خود خرسندم بدار
و بر بالای خود، شکیبا
و در آنچه برای من کرده‌ای، فرخندگی ببخش
چنانکه فراپیش آوردن چیزی را که تو فراپس افکنده‌ای و فراپس افکندن چیزی را که تو فراپیش آورده‌ای دوست نداشته باشم.
زنجانی، جلد ۲
شنوای هر آوا
از آموزه‌های پیامبر(ص) به برخی از یاران
ای شنوای هر آوا
ای زندگی‌بخش جان‌ها از پی مرگ
ای که شتاب نداری، چراکه برای
از دست دادن چیزی نمی‌ترسی
ای همیشه استوار
ای برآورنده گیاه از دل خاک
ای زندگی‌بخش استخوان‌های پراکنده و پوسیده
به نام خدا
چنگ می‌زنم به خدا
و بر آن زنده‌ای که نمی میرد، پشت، گرم می‌دارم
و آن کس را که آزارم می‌کند به «لا حول ولا قوة إلا بالله العلی العظیم »
می‌سپارم .
بحار، جلد ۹۱
در بامداد با ملکوت
از نیایش‌های پیامبر(ص) در بامداد
به بامداد در آمدیم
همراه با ملکوت و کبریا و عظمت خداوندی
و آفرینش و فرمان آن
و شب و روز و آنچه در این دو، برای خداوند یگانه بی‌انباز
خانه گزیده‌اند.
خداوندا!
آغاز این روز را، نکویی
نیمروزش را، رستگاری
و پایانش را، کامیابی
بگردان.
بار خدایا!
از تو نیکی این جهان و آن جهان را خواستارم.
ای مهربان‌ترین مهربانان!
زمخشری، جلد دو و ابن ابی‌الحدید، جلد پنج
از گزند و فتنه
به نور روی خدا
و گفته‌های پربهای او
که هیچ نکوکاری و بدکرداری
به گرد آن نرسد
پناه می‌برم
از گزند هرچه در زمین بیافریده و از آن برون شود
از گزند هرچه از آسمان ببارد و در آن فرا رود.
از فتنه‌های نهفته در شب و روز
از گزند ره‌پویان شب و روز
نه آن ره‌پویی که ره خیر می‌پیماید
ای مهر گسترده!
بحار، جلد ۹۱
از تو می‌خواهم
از آموزه‌های پیامبر(ص) به علی(ع) هنگام ختم قرآن
بار خدایا!
فروتنی فروتنان
پاکدلی دین باوران
همراهی نیکان
و شایستگی راهیابی به کنه حقایق ایمان را
از تو می خواهم.
طبرسی
دلم را به کژی مران
از نیایش‌های پیامبر(ص) به هنگام بیدار شدن در شب
هیچ خدایی جز تو نیست و من برای گناه خویش، از تو آمرزش می خواهم
و نوازش تو را درخواست می‌کنم
خداوندا!
دانش مرا بیفزا
و دلم را به کژی مران
زان پس که راهم نموده‌ای.
از نزد خویش مهرانه‌ای به من ببخش که تو بسیار بخشنده‌ای.
میبدی
تندرستی، ایمان و نوازش
بار خدایا!
از تو تندرستی به همراه ایمان
و ایمان به همراه رفتاری نیک می‌خواهم.
کامیابی‌ای که در پی‌اش رستگاری آید.
نواختنی، صحتی، گذشتی و خشنودی‌ای از سوی تو.
سیوطی
اگر ستاندی و اگر روانه‌اش کردی
از جمله آموزه‌های پیامبر(ص)، به یارانش در هنگام خواب
بارخدایا!
اگر جان مرا در خواب ستاندی
آن را بیامرز
و اگر دوباره به این جهان روانه‌اش کردی
نگاهش بدار
به دست همان نگاهبانانی که بندگان شایسته‌ات را
نگاه می‌داری.
طبرسی
فریادخواهی از مهربانی
ای زنده!
ای پاینده!
از مهربانی‌ات، فریادرسی می‌خواهم
مرا چشم‌برهم‌زدنی، به خودم وامگذار
و کارهایم را همه به سامان آر.
غزالی
بیفزایمان، مکاهمان
بارخدایا!
بیفزایمان، مکاهمان
گرامیمان بدار، نه خوارمان
بخشش نمایمان، نه بی‌بهره‌مان
بر گزینمان، نه دیگران را بر ما
خشنودمان کن
و خود از ما خشنود باش.
سیوطی
تسلیم
خداوندا!
جان خویش، به تو سپرده‌ام
کار خویش، به تو سپرده‌ام
پشت خویش، به پناه تو داده‌ام
روی خویش، تنها به سوی تو آورده‌ام
که از تو جز به سوی تو
پناهی و گریزی نیست.
سیوطی
منبع:
جهاد دانشگاهی، ۱۳۸۵، کتاب نیایش‌های پیامبر(ص)، گزینش و ویرایش محمود مهدوی دامغانی و ترجمه کمال‌الدین غراب
انتهای پیام