دکتر هاشم قربانی به مناسبت فرارسیدن سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، در تبیین الزامات اخلاقی انقلابی‌گری در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: برای تبیین الزامات اخلاقی انقلابی‌گری باید سه مسئله تبیین درست از اهداف انقلاب اسلامی، پایبندی عملی به مسیر انقلاب اسلامی و مواجهه‌های منطقی و اخلاقی را درنظر بگیریم.
وی گفت: امروز پاسداشت انقلاب اسلامی از حیث تئوری پردازی و گفتمان سازی امری ضروری و حیاتی است؛ زیرا ما با ۲ جریان مخرب مواجه‌ایم؛ جریان اول، استعمار نوین فرهنگی غرب است. این جریان، با نومیدی از جنگ سخت، بیشتر آمال خود را بر اهداف فرهنگی نهاده است. در این جریان تلاش می‌شود از حیث فرهنگی، آرمان‌های انقلاب اسلامی تضعیف و نابود شود.
این استاد دانشگاه افزود: این جریان مخرب، البته به‌واسطه رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی و به‌واسطه بصیرت مردمان ایران اسلامی کارساز نبوده است اما باید توجه داشت جریان استعمار نوین فرهنگی، استراتژی و تاکتیک‌های مختلفی در رسیدن به اهداف خود دنبال می‌کند و هر لحظه ممکن است با چهره‌ای جدید ظهور یابد.
وی اظهار کرد: وقوف به آن‌ها و از کار انداختن آن‌ها یک بصیرت انقلابی می‌طلبد. این تاکتیک‌ها، گاه در قالب اسلام‌هراسی، گاه در قالب ایجاد تقابل بین اسلام و ایران باستان، گاه در قالب بزرگنمایی فساد ادارای و مالی در دستگاه‌های حکومتی، گاه در قالب تفرقه بین قومیت‌های ایران باستان و ... خود را نشان می‌دهد. آگاهی از این جریان مخرب موجب می‌شود در مسیر آن‌ها حرکت نکنیم و خود را در دام این فتنه‌جویی‌ها نیاندازیم.
معاون آموزشی و پژوهشی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌های استان قزوین ادامه داد: اما جریان دیگر که دامنه تخریب آن از مورد نخست بیشتر است، دگماتیسم و افراط‌گراییِ مخرب است. هم‌آغوشی این امر با برخی افراد و جریان‌های انقلابی، بیش از جریان استعمار نوین فرهنگی می‌تواند انقلاب اسلامی را تهدید کند. رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها بر خطر بی‌بصیرتی هشدار دادند.
وی بیان کرد: مهمترین رکن این جریان دوم، بی‌بصیرتی است. فرد مبتلا بدین امر، توانایی مطالعه در خصوص بنیادهای اصیل انقلابی را ندارد و قادر به تمایز امور نیست. افراط‌گرایی در این جریان، چند ویژگی دارد: اول آنکه از گفتمان‌سازی انقلابی پیش‌گیری می‌کند و عمدتا فرد دگماتیسم، خود را معیار تمام عیار انقلابی فرض می‌کند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: بنابراین در تصمیم‌سازی‌های خود، به صورت فردی عمل نموده و اعتقادی به سنجش و مطالعه بیشتر و احاطه بر جنبه‌های مختلف مسئله نمی‌بیند. او تنها، یک‌جانبه‌نگر است و انقلاب را با خوانش فردی خویش تفسیر می‌کند.
وی افزود: ویژگی دوم، قضاوت‌های ناصحیح و شتاب‌زده است. فرد دارای این انگاره، همواره با عینک کوته‌بین خود دیگران را مورد ارزیابی قرار می‌دهد و معمولاً این ارزیابی، منجر به تهمت‌پراکنی، اتهام‌زنی و سیاه‌نمایی علیه دیگران می‌شود. ویژگی سوم، نادیده انگاشتن عملکرد مثبت و سازنده افراد است.
قربانی گفت: در نگاه افراد گرفتار به دگماتیسم، هیچ خوبی در دیگران وجود ندارد و تنها خود او منشأ خیرات و برکات قلمداد می‌شود. ویژگی چهارم، ناقدردانی است؛ عدم سپاسگزاری! برای او، تنها یک چیز مهم است و آن ایده ذهنی خویش است. هرکس با آن ایده ذهنی مخالف باشد، فردی عاری از باورهای انقلابی خواهد بود. ویژگی پنجمِ دگماتیسم مخرب، تنگ‌تر کردن دامنه انقلابی‌گری و محدود ساختن دامنه انقلابیون است. برای او، تنها خود مهم است و دیگران عاری از ارزش‌اند؛ او خود مفسر انقلاب است و دیگران اهمیتی ندارند.
وی تأکید کرد: بر این اساس، هم‌اینک ما بیش از زمان‌های پیشین، نیازمند اخلاق انقلابی‌گری هستیم؛ امری که به‌واسطه تأسی به بنیادهای عقلانی و اخلاقی قرآن کریم و احادیث امامان معصوم (ع) قابلیت تحقق دارد.
مدیر گروه معارف اسلامی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) در پایان بیان کرد: در این میان، به نظر می‌آید بازآفرینی جدی گفتمان انقلاب اسلامی در سطوح مختلف لازم است. این گفتمان‌ها، می‌توانند عقلانیت و اخلاق انقلابی‌گری را ترویج کنند. آن گونه که رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیانیه گام دوم بدان تأکید داشتند، اخلاق رکن بنیادین و بستر تمام فعالیت‌های جهادی است. دوری از اخلاق و فرآیندهای عقلانی، موجب گسست پیوندهای جریان‌های انقلابی خواهد شد.
انتهای پیام