محمدجواد استادی در گفت‌وگو با ایسنا در رابطه با فیلم سینمایی ضد که در نوزدهمین جشنواره فیلم فجر مشهد اکران شد، اظهار کرد: وقتی راجع به جشنواره فیلم فجر انقلاب اسلامی حرف می‌زنیم، انتظار این است که در فضای سینمایی شاهد آثاری باشیم که اساسا به مقوله انقلاب، مانیفست و نگره مرکزی جمهوری اسلامی بپردازد. اتفاق خوبی که طی چند سال اخیر در سینمای ایران و جشنواره فیلم فجر شاهد آن هستیم، تولید آثاری است که انقلاب و حوادث اوایل انقلاب را مرور می‌کند و فیلم‌سازان جوان به این موضوعات می‌پردازند که اتفاق مبارکی است؛ لذا من این موضوع را با تمام آسیب‌هایی که از لحاظ کیفی و فنی ممکن است وجود داشته باشد، می‌پسندم اما اینکه این روند چطور اتفاق می‌افتد و روایت‌مان روایت درستی از حوادث و جریانات انقلاب است یا خیر نکته‌ای است که برای من کمی جای ابهام دارد.
وی افزود: وقتی ما می‌خواهیم در ژانر سیاسی فیلم بسازیم، باید تمام مولفه‌ها را در نظر بگیریم. به خصوص وقتی در رابطه با انقلاب و سازمان منافقین می‌خواهیم صحبت کنیم، خیلی مهم است که چه می‌خواهیم انجام دهیم. بر این اساس به نظرم روایت فیلم ضد روایت درستی نیست. فیلم به جای اینکه راجع به گفتمان جمهوری اسلامی صحبت کند، گفتمان جمهوری اسلامی را به حزب جمهوری اسلامی تقلیل می‌دهد. یعنی انگار تمام ماجرا تقلیل پیدا کرده به درگیری بین حزبی، بین حزب جمهوری اسلامی و منافقین یا همان سازمان مجاهدین و درگیری و تنش بین این ۲ را نشان می‌دهد. در صورتی که مساله در انقلاب مردم و گفتمان جاری بین تمام مردم بوده است.
این منتقد سینما با اشاره به ضعف روایت در فیلم ضد خاطرنشان کرد: در این اثر حزب جمهوری اسلامی را بسیار نفوذپذیر و دارای تشتت نشان می‌دهد. در عوض منافقین را بسیار هوشمند و صبور نمایش می‌دهد. کاراکتر ناصر فردی است که ایده دارد، صبور است و روی برنامه جلو می‌رود.
استادی ادامه داد: جمهوری اسلامی حرفش این است که با اسلام سیاسی سر و کار دارد اما در این فیلم به مخاطب عام دائم گفته می‌شود که هر کس کار سیاسی انجام ده، د با آسیب مواجه است و زندگی راحتی نخواهد داشت. کاراکتر بیتا در فیلم که پدرش سیاسی و وابسته به رژیم پهلوی بوده و خیلی هم روشن نمی‌شود که چه می‌کرده و چرا از ایران رفته است. او جزو معصوم‌ترین و صادق‌ترین کاراکترهای فیلم است. این شخصیت به مردم می‌گوید نباید کار سیاسی انجام دهیم و نگاهمان نباید سیاسی باشد؛ در صورتی که جمهوری اسلامی می‌گوید مسلمان نمی‌تواند سیاسی نباشد و اسلام سیاسی که مانیفست مرکزی و اعتقاد ماست، باید ترویج شود که در این فیلم به نوعی دچار لطمه می‌شود.
وی تصریح کرد: اینکه بتوانیم از مساله عشق در روایت‌های دراماتیک و داستانی انقلاب استفاده کنیم را می‌پسندم اما آن روایت و پیرنگ هم در فیلم ضد ضعیف است و اساسا عشق شکل نمی‌گیرد. شخصیت‌پردازی‌ها در یک سطح حرکت می‌کند و فیلمساز بیشتر در عنصر فرمالیسم حرکت می‌کند. در مجموع این فیلم نمی‌تواند به یک فیلم سیاسی تبدیل شود و دیدگاه واقعی خود را مطرح کند و از ایده مرکزی خود فاصله می‌گیرد.
این منتقد سینما اضافه کرد: این فیلم تلاش می‌کند در سمت فیلم‌هایی مانند ماجرای نیمروز و سیانور حرکت کند اما هیچ به دست ما نمی‌دهد. فیلمنامه به شدت دچار ضعف است و به همین خاطر نمی‌تواند یک قصه درستی که مخاطب را به معنا برساند، ایجاد کند و طبیعتا نتوانسته فیلم‌های قبلی مشابه خود را تکرار کند و مخاطب را به یک پله جلوتر ببرد. انتظار می‌رود که در این ژانر بتوانیم گام به گام به سمت جلو حرکت کنیم و ژانر سیاسی در سینمای ایران شکل بگیرد اما فیلم متوقف است و به سمت جلو حرکت نمی‌کند.
ویدئوی نقد محمد جواد استادی بر فیلم سینمایی ضد را در اینجا ببینید:
انتهای پیام