رضا سلیمان‌نوری در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص تفاوت بارز انقلاب اسلامی ایران با انقلاب سایر کشورها بیان کرد: وجه تمایز انقلاب اسلامی ایران در مقایسه با انقلاب‌های برجسته جهان، دینی و ملی بودن همزمان آن است. سایر انقلاب‌های برجسته دنیا مثل انقلاب کبیر فرانسه یا ملی بوده و یا مانند انقلاب اکتبر روسیه و انقلاب کمونیستی چین انقلابی ضددینی که خود در مفهوم کلی نوعی حرکت دینی است، محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: اینکه بیان می‌شود انقلاب اسلامی ایران دارای ۲ بال ملی و دینی بوده به این جهت است که هر ۲ این موضوعات در جریان ایجاد آن بسیار پررنگ و قوی دیده می‌شود. درباره موضوع دینی بودن این انقلاب سخن بسیار گفته شده و قرار گرفتن یک مرجع بزرگ دینی چون امام خمینی(ره) در نقش هدایتگر مهم‌ترین این دلایل است اما درباره ملی بودن آن باید اشاره کرد علاوه بر حضور تمام اقشار و گروه‌های قومی، دینی و مذهبی ساکن در ایران که در روند پیروزی این حرکت نقش داشتند، تلاش‌های عمومی انجام شده در سال‌های نخست پس از انقلاب برای جلوگیری از هر گونه حرکت تجزیه‌طلبانه‌ای به بهانه خلق‌های مختلفی چون ترکمن، کرد و بلوچ نیز موثر بوده است.
سلیمان نوری خاطرنشان کرد: حرکت‌هایی که در راس هرم مبارزه با افراد فریب‌خورده مجری این برنامه‌های از خارج دیکته شده، خود مردم همان مناطق و افراد همان گروه‌های قومی قرار داشتند. پس می‌توان مدعی شد انقلاب اسلامی ایران تنها انقلاب بزرگ رخ داده در جهان تاکنون بوده که دارای دوبال ملی و دینی است.
رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ خراسان در تشریح انتظار مردم مشهد از انقلاب اسلامی گفت: انتظار مردم مشهد از انقلاب اسلامی ایران بسیار فراتر از اتفاقات و اقداماتی است که تاکنون برای این شهر صورت گرفته است. مشهد نه تنها دومین شهر بزرگ ایران است بلکه به واسطه وجود مضجع شریف هشتمین اختر تابناک امامت حضرت رضا(ع) پایتخت معنوی، مذهبی و به دلیل وجود آرامگاه نگاهبان سخن فارسی حکیم فردوسی توسی پایتخت ملی ایران است.
در دوران پیش از انقلاب توجه لازم نسبت به مشهد وجود نداشته است
سلیمان‌نوری افزود: به تعبیری بزرگترین مکان منتسب به مذهب رسمی کشور جمهوری اسلامی ایران در مشهد واقع شده و بزرگترین مکان منتسب به زبان رسمی کشور نیز در این شهر قرار دارد و خود نشان‌دهنده ظرفیت بسیار بالای مشهد است و درست به همین دلیل باید توجه ویژه‌ای نسبت به آن وجود داشته باشد؛ در حالی که نه تنها در دوران پیش از انقلاب بلکه در دوران پس از انقلاب نیز توجه لازم نسبت به مشهد وجود نداشته است.
وی در خصوص تفاوت رویکرد پیش و پس از انقلاب بیان کرد: در دوران پیش از انقلاب، سیاستمدار درجه یک مشهدی نداشته‌ایم، ولی در حال حاضر تعدادی از مسئولان و سیاستمداران کشور مشهدی هستند. تفاوت دیگری که می‌توان بیان کرد این است که در دوران پیش از انقلاب به دلیل سطح زندگی مردم، توقعات کمتری از حکومت وجود داشت. همچنین با توجه به اینکه حکومت پیشین، حکومتی سکولار و ضددین بود، اهمیت ویژه برای مشهد قائل نبودن تا اندازه‌ای قابل هضم بود، اما پس از انقلاب با توجه به تشکیل حکومتی دینی باید دولت‌های مختلف برای مشهد اهمیت ویژه‌ای قائل می‌شدند که این گونه اقدام نشده است.
رئیس هیات مدیره انجمن توسعه گردشگری چهارباغ افزود: البته در سال‌های نخست پس از انقلاب با توجه به شرایط کشور که نظام همزمان در مرحله تثبیت و البته دفاع مقدس بود، این عدم توجه تاحدودی قابل قبول بود اما از دهه دوم انقلاب اسلامی و از دوران به اصطلاح سازندگی به بعد توجیه قابل قبولی برای این عدم توجه وجود ندارد.
این خراسان‌پژوه تصریح کرد: در واقع باید گفت که حکومت پیشین هماهنگی با مسائل مذهبی شهر نداشت؛ حال اما با توجه به اینکه پس از انقلاب اسلامی هماهنگی با هر دو موضوع مذهبی و ملی وجود دارد، توقع و انتظارات بیشتری نیز وجود دارد و متاسفانه تلاش کافی برای رفع این انتظارات انجام نشده است.
سلیمان‌نوری با اشاره به نگاه غلط موجود نزد اغلب سیاستمداران کشور، گفت: مشهد و آستان قدس رضوی دو موضوع متمایز هستند که متاسفانه در هر دو دوره پیش و بعد از انقلاب این دو امر به صورت یکپارچه در نظر گرفته می‌شوند. این تصور ضربات بدی به شهر مشهد وارد کرده است زیرا به دلیل غنای مالی آستان قدس، حکومت این گونه تلقی می‌کند که مشهد نیازی به کمک مالی ندارد.
وی ادامه داد: اما این تلقی اشتباه سبب شده است تناسب مالی میان مشهد و تهران، مشهد و اصفهان، مشهد و تبریز در مقایسه با جمعیت شهرها و هزینه‌ها به درستی رعایت نشود. امری که خود تبعات بسیار بدی چون داشتن بزرگترین جمعیت حاشیه‌نشین کشور برای مشهد را به دنبال داشته است.
انتهای پیام