در روز ۱۶ بهمن ۱۳۵۷ استانسفیلد تورنر، رئیس سازمان «سیا» در تحلیل اوضاع ایران گفت: «... چیزی که ما پیش بینی نمی‌کردیم این بود که یک مرد ۷۸ ساله، یک آیت‌الله، که ۱۴ سال در تبعید بود، این نیروها را به هم پیوند زند و همه آتشفشان‌ها را به یک آتشفشان عظیم، یک انقلاب واقعی و ملی مبدل سازد».
در تظاهرات خونین آغاجاری ۱۳ نفر کشته شدند. جیمز بیل، کارشناس مسائل ایران در مقاله‌ای در نیوزویک نوشت: «... دوات آمریکا نباید کم‌ترین تردیدی در وطن پرستی، دیانت، ایمان تقوا و فضیلت امام خمینی به خود راه دهد».
در همین روز بختیار، ماهیت جمهوری اسلامی عنوان شده از سوی امام خمینی را زیر سوال کشید و گفت: «هیچ کس نمی‌داند که جمهوری اسلامی او چیست؟ او نه کثرت‌گرایی سیاسی و نه دموکراسی را می‌پذیرد. او می‌خواهد روحانیان، قانون الهی را اجرا کنند و همه حرف آنها همین است. می‌گویند شما فرمانتان را از شاه گرفته‌اید. بنده می‌توانم بگویم که دکتر مصدق‌ها، مستوفی المملک‌ها و خیلی اشخاص که از ما بزرگ‌تر بوده‌اند همین کار را کرده اند و تمام این وزرای جبهه ملی و تمامی این قضات پاک دامن هم، همین فرامین را داشته‌اند. بنده نمی‌توانم ببینم چرا این فرمان وقتی به دست من رسید این قدر ارزشش کاسته شده یا منفور تلقی می‌شود».
تظاهرات مردمی هم همچنان در شهرهای مختلف ادامه دارد. امروز مردم بروجن در تظاهرات خود خواستار برکناری بختیار و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی شدند. در ملایر عده‌ای از جوانان که خود را سربازان اسلامی می‌نامند توزیع و تقسیم بنزین و نفت و کنترل عبور و مرور اتومبیل‌ها و همچنین کشیک شبانه را به عهده گرفتند. در مسجدسلیمان کارگران شهرداری، ضمن تحصن در شهرداری خواهان برکناری سرپرست شهرداری هستند.
در سنقر سه روز است که اهالی به مناسبت ورود امام خمینی(ره) به کشور کارناوالی از کامیون، سواری‌ها و موتورسیکلت‌ها ترتیب دادند. در شیراز جمعیت دفاع از آزادی و حقوق بشر فارس طی اعلامیه‌ای شاپور بختیار را عامل اصلی کشتار اخیر معرفی و علیه او اعلام جرم کرد. بیش از ۱۰۰ تن از اهالی جهرم که برای استقبال از امام به تهران رفته بودند در راه بازگشت به جهرم و در مرودشت دست به راهپیمایی زدند که در این تظاهرات گروه کثیری از طبقات مختلف مردم مرودشت نیز شرکت کردند.
در آباده بیش از پنج هزار نفر از زنان و دختران در یک جلسه سخنرانی مذهبی شرکت کردند و پس از آن در خیابان‌ها به راهپیمایی پرداختند. در لنگرود عده‌ای از دانش‌آموزان دختر و پسر در میدان امام خمینی (فلکه سابق) جمع و خواستار باز شدن آموزشگاه‌های لنگرود شدند. تعداد تظاهرکنندگان حدود دو هزار نفر بود که پس از آن به راهپیمایی پرداختند. در اردبیل مردم در گروه‌های چند هزار نفری که اکثر آنها را جوانان تشکیل می‌دهند در تظاهرات متعددی شرکت کرده و ضمن غیرقانونی شمردن دولت بختیار خواستار استعفای نماینده اردیبل در مجلس شورای ملی شدند.
در زنجان حدود ۵۰ هزار نفر از مردم در خیابان‌های شهر دست به تظاهرات علیه رژیم و پشتیبانی از امام خمینی(ره) زدند. در یزد دانشجویان، استادان و کارکنان دانشسرای عالی یزد با صدور اعلامیه‌ای ورود امام به ایران را تبریک گفتند و در بیانیه دیگری خواستار استعفای دولت بختیار شدند. در گرگان در حالی که از تحصن حدود ۲۰ هزار نفر از مردم گرگان در بیمارستان امام خمینی این شهر چند روز می‌گذرد، دیروز هیاتی از سوی آیت‌الله قمی وارد این شهر شد و با متحصنان اعلام همبستگی کرد. مردم مشهد و ساری هم با این متحصنان اعلام همبستگی کردند.
در نراق، اهالی شهر محافظت از شهر را به عهده گرفتند و به نوبت پاس می‌دهند. در بانه روحانیون این شهر با انتشار اعلامیه‌ای شایعات مربوط به تجزیه‌طلبی را محکوم و اعلام کردند که مردم بانه خواهان ایران متحد و برقراری جمهوری اسلامی هستند. در سقز هم شورای اجتماعی شهرستان طی نامه سرگشاده‌ای وجود تمایلات تجزیه‌طلبی در بین کردها را یک اتهام ناروا خواند.
همچنین سرلشگر علاءالدین ناظم، امیر بازنشسته و فرمانده اسبق رکن سوم ارتش در گفت‌وگویی اعلام کرد «در صورت ملاقات با امام خمینی تمام حقایق ارتش را در اختیار ایشان خواهم گذاشت».
از طرفی به دنبال اعلام احتمالی جهاد از طرف امام خمینی(ره)، عشایر بیرانوند خرم‌آباد آمادگی کامل خود را برای اجرای فرمان امام اعلام کرده و برای جهاد آماده شدند.
منبع:
*نجاتی، غلامرضا(۱۳۷۳): تاریخ سیاسی بیست و پنج ساله ایران از کودتا تا انقلاب، جلد دوم، موسسه خدمات فرهنگی رسا، تهران.
*روزنامه کیهان،۱۶ بهمن ۱۳۵۷.
انتهای پیام