محمدرضا منصوری در گفت‌وگو با ایسنا درباره اینکه چرا سراغ زنان جنگ رفتند ؟ بیان کرد: اگر فکر می‌کردم موضوعی که می‌تواند به آن بپردازم قبلا به آن پرداخته شده و تازه و جدید نیست به آن نمی‌پرداختم،، بنابر این جای خالی پرداختن به این قصه در سینمای ایران وجود داشت و به همین دلیل فکر کردم که اگر دنبال این قصه برویم ، جای کنکاش بسیاری دارد.

وی ادامه داد: داستان «دسته دختران» قبل از اینکه درباره زنان یا مردان یا حتی از طرف زنان و مردان باشد درباره انسان‌هایی است که تلاش می‌کنند به کاری که خودشان ایمان دارند و دوست دارند و در توانشان است بپردازند. در وهله اول این فیلم مساله زنان نیست بلکه یک مساله انسانی است. در نهایت این قصه چند خانم است که می‌خواهند بیشتر از آنکه فکر می‌کنند، موثر باشند. بنابراین قصه زنانی است که می‌خواهند تاثیر بیشتری داشته باشند.

این تهیه‌کننده درباره بازگشت سرمایه این فیلم با توجه به موضوع آن گفت: هر فیلمی که یک تهیه‌کننده می‌خواهد بسازد، فارغ از پروداشکن‌ ، این تردید برایش وجود دارد مگر میشود اقتصاد مهم نباشد. اما آنچه که قبل از اقتصاد مهم است موضوعیت‌ و ضرورت مطرح کردن این ابهام است و اینکه آیا به این موضوع درست پرداخته شده است؟! به نظرم زمانی که این تردیدها برطرف شد اقتصاد فیلم مطرح می‌شود بنابراین ضرورت داستان گویی قبل از مسائل اقتصادی اهمیت دارد.

محمدرضا منصوری  در پایان صحبت‌های خود با اشاره به سامانه آرا مردمی(سمفا) جشنواره  فیلم فجر و عملکرد آن بیان کرد: حرف‌های ما همان حرف‌های پارسال است ( این تهیه کننده سال قبل شیشلیک را داشت ) و شرایط با سال گذشته تغییری نکرده است. ما به عنوان صاحبان آثار دسترسی به هیچ اطلاعاتی نداریم و همین الان هم اگر ۱۰ فیلم اول اعلام شود حرف و حدیث‌های زیادی خواهد بود زیرا هیچ کنترلی بر روی آرا مردمی وجود ندارد و کسی هم به آن توجهی ندارد و از مبنا غلط است. چه کنیم که صدای ما به جایی نمی‌رسد و هیچ‌کس توجهی به اتفاقاتی که پارسال افتاد ندارد و مطمئنم که امسال هم همان اتفاقات رخ خواهد داد.

انتهای پیام