کاظم لک‌پور در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به وضعیت کمپ‌ها و مراکز ترک اعتیاد البرز، گفت: در استان ۵۴ کمپ ترک اعتیاد، دو مرکز جامع درمان اعتیاد آقایان، یک مرکز ماده ۱۶ و یک کمپ زنان فعال در البرز داریم. یک مرکز زنان نیز در حال راه‌اندازی است که زیر نظر بهزیستی فعالیت می‌کند.
لک‌پور افزود: ۲۲۰ معتاد متجاهر در حال حاضر در استان جمع‌آوری شده و در مراکز بازپروری ساماندهی شده‌اند. اگرچه تعداد این معتادان در شهر خیلی بیشتر است.
وی با اشاره به اینکه معتادان متجاهر براساس متد علمی دنیا نیاز دارند در بلند مدت در جایی تحت درمان قرار بگیرند، گفت: باید جامعه پذیری و برگرداندن این افراد به اجتماع هم در نظر گرفته شود که چالش بسیار حساسی است. در کشور ما بیشتر به جمع آوری توجه شده ولی بازگشت و جامعه پذیری در طول مدتی که این افراد نگهداری می‌شوند باید انجام شود.
وی ادامه داد: این افراد عملا با دستگیری فقط از لحاظ فیزیکی از مواد فاصله می‌گیرند و روی مسائل روحی یا جامعه پذیری آنها کاری انجام نمی‌شود. ۷۰ درصد این افراد منزلی ندارند یا اکثرا فاقد اوراق هویتی هستند. در حالی که یک بهبود یافته اعتیاد در اولین مرحله بعد از رها شدن، نیاز به جایی برای خواب و زندگی دارد ولی دقیقا جایی که بهبود یافته را رها می‌کنیم و به بیرون می‌رود جایی ندارد، کاری ندارد، کسی منتظرش نیست و این اولین چالش است. این افراد سال‌ها دچار پس زدگی شده‌اند و دوباره به چرخه معیوب برمی‌گردند.
لک‌پور با اشاره به تجربیات کشورهای پیشرفته برای بازگشت معتادان متجاهر به زندگی گفت: در برخی کشورهای دنیا مانند انگلیس و سوئد به کارفرمایانی که در شهرک‌های صنعتی این افراد را به کار بگیرند ۵۰ درصد تخفیف مالیاتی می‌دهند و اگر این فرد بیش از یک سال در جایی کار کند تا زمانی که برایش در آن واحد شغل ایجاد شده باشد حق بیمه از وی دریافت نمی‌شود. به این صورت هم به کارفرما تخفیف‌های مالی داده شد هم برای معتاد بهبود یافته شغل و درآمد ایجاد شده و هم تعامل در سیاست‌های بازار کار و شغل به وجود می‌آید. به این ترتیب در یک ظرفیت خیلی کوچک پتانسیل بزرگی ایجاد شد. حال اگر ما به شهرک‌های صنعتی بگوییم به این افراد کار بدهند ابتدا به دنبال حاشیه امن برای خود هستند بنابراین در اولین گام نیاز داریم انگ زدایی انجام دهیم که نیاز به تعامل بسیار زیادی دارد.
به گفته این مشاور نیاز است در حوزه علوم انسانی در کشور کار بیشتری صورت بگیرد زیرا نتایج ریشه‌ای و عمیقی دارد.
این مشاور اعتیاد به اهمیت حمایت از معتاد بهبود یافته تاکید کرد و گفت: یکی از آیتم‌های اصلی درعدم بازگشت معتاد این است که ساختار کلی اعتیاد فرد را تک به تک بررسی کنیم و عوامل خطر آفرین شروع اعتیاد و عوامل موثر بر اعتیاد و منابع حمایتی را مشخص و از آنها کمک بگیریم تا مشکلات و موانع رفع شود. به عنوان مثال معتادی بعد از ۱۴ ماه که در مرکز بوده، پاک شده ولی اوراق هویتی ندارد، بیماری اچ آی وی دارد و بعد از رهایی نمی‌داند کجا برود. در حالی که باید نهادهای مختلف با یکدیگر تعامل داشته باشند تا به تمام مسائل یک بهبود یافته اعتیاد رسیدگی شود. باید شبکه حمایتی برای بازگشت این فرد به زندگی فعالیت کند. در مورد مشکل اوراق هویتی توسط ثبت احوال، بیماری توسط شبکه بهداشت و در مورد خانواده اش توسط سازمان مددکاری بهزیستی پیگیری صورت بگیرد. این فرد نیاز به شغل و در کل نیاز به مراقبت کامل صد درصدی دارد.
به گفته لک پور فرد معتاد متجاهر بهبودیافته برای مراقبت‌های درمانی، آموزشی، شبکه حمل و نقل شهری و بسیاری موارد دیگر باید مورد حمایت قرار بگیرد. کاری که کشورهای پیشرفته انجام می‌دهند و از این قشر حمایت همه جانبه انجام می‌شود.
وی ادامه داد: باید با رویکردهای محله محور نه به صورت کلی سیاست‌های حمایت از افراد معتاد متجاهر تدوین و عملی شود و ظرفیت‌ها در همان محله شناسایی و از آنها استفاده شود.کارهایی می توان انجام داد که شاید خیلی ساده است ولی به آنها توجه نمی‌شود.
انتهای پیام