دکتر مهدی مطهرنیا در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به بحث توافق موقت در مذاکرات وین، بیان کرد: ایران می‌تواند یک توافق موقت را بپذیرد، زیرا تا حدی باعث بهبود شرایط اقتصادی کشور خواهد شد، اما از طرف دیگر هم این کار می‌تواند به میزان زیادی از خواسته‌ها و انتظارات مردم را برانگیزاند. به علاوه توافق موقت موجب بروز انتقادات گروه‌های مخالف نیز خواهد شد، چراکه انجام توافق موقت این طور القا می‌کند که جمهوری اسلامی، تحت فشارهای فزاینده آمریکا و تحریم‌های حداکثری، حتی در دولت انقلابی سیزدهم اقدام به پذیرش توافق موقت کرده است.
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل ادامه داد: لذا باید توجه داشت که اگرچه دستیابی به توافق موقت یک دوره‌ای از آرامش نسبی و خشنودی اولیه را ایجاد می‌کند، اما می‌تواند توقعات فزاینده‌ای را هم برانگیزاند که عدم مدیریت آن‌ها، مخاطرات و پیامدهایی را به دنبال خواهد داشت.
مطهرنیا در خصوص مهم‌ترین موانعی که برای دستیابی به توافق پایدار وجود دارد، عنوان کرد: تلاش‌های ایالات متحده برای شکل دادن به نظم نوین جهانی و رقابت دیگر قدرت‌های بزرگ بر سر کد ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک ایران و از سوی دیگر برخی از مواجهات ایران به عنوان یک بازیگر منطقه‌ای و بین‌المللی انقلابی در نظام بین‌الملل، از موانع شکل‌گیری توافق پایدار هستند؛ چراکه جامعه جهانی و قدرت‌های شرق و غرب باوجود تمام تنش‌هایی که با یکدیگر دارند، در زمینه ایجاد فضای مثبت برای رسیدن به نظم هماهنگ جهانی، با یکدیگر همراهی می‌کنند.
وی افزود: امروز روسیه و چین با آمریکا و کشورهای اروپایی کاملا در رقابت اند، اما در عین حال برای شکل‌دهی به آینده جهان، در یک ارتباط منطقی با یکدیگر عمل می‌کنند. لذا این کشورها در خصوص مسائلی مانند مسئله هسته‌ای ایران با یکدیگر همراهی دارند. این موضوع و همچنین مفهوم انقلابی بودن در ایران، دستیابی به یک صلح پایدار با آمریکا را دچار مشکل می‌کند. لذا اگر توافقی هم در مذاکرات وین انجام شود، یک توافق موقت خواهد بود.
انتهای پیام