مجید ساغرچی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه بارها سفالگران لالجین را با دعوت به کمیته و اتاق فکر و جلسات مختلف به برندسازی سفال تولیدی کارگاه هایشان ترغیب کرده‌ایم، اظهار کرد: برندسازی محصولات تولیدی هر یک از کارگاه‌های سفال توسط صاحبان آنان نیاز به سرمایه و هزینه و نیز طی کردن فرایندهایی در پیچ و خم مراحل اداری دارد که در این رابطه باید هر یک از افرادی که تمایل به برندسازی محصولات کارگاه سفال خود را دارند پیگیری و همت و پشتکار داشته باشند.
وی با اشاره به لالجین شهر جهانی سفال افزود: شهر لالجین دارای بیش از هزار کارگاه تولید سفال بوده که از این تعداد ۷۵۰ واحد صنعتی و ۲۵۰واحد به صورت خانگی در حال فعالیت هستند.
ساغرچی با اشاره به اینکه شهر لالجین از نظر اقتصادی به عنوان شهر شماره یک استان بوده و در این بخش بیکاری معنا ندارد و با توجه به پتانسیل‌های موجود آن همه دارای شغل هستند، خاطر نشان کرد: لتگاه با ۱۹۷ کارگاه تولید جوراب بافی، دستجرد با ۳۰۰ واحد تولیدی دوخت لباس از جمله روستاهای بدون بیکار بخش لالجین و شهر لالجین شهر بدون بیکار در کشور به شمار می‌رود.
ساغرچی نبود فضاهای ورزشی، نبود امکانات زیرساختی، نبود شبکه فاضلاب روستایی را از جمله مشکلات روستاهای بخش لالجین یاد کرد و یاد آور شد: هیچ روستایی در سطح کشور دارای شبکه فاضلاب نیست و ما بر آن شدیم تا با پیگیری های لازم روستای دستجرد به عنوان تنها روستای کشور از شبکه فاضلاب روستایی برخوردار شود و تا حدودی کارهای آن انجام شد اما به نتیجه نرسید.
وی در ادامه وجود کارگاه‌ها و سردخانه‌ها در داخل بافت برخی از روستاهای بخش لالجین را یکی از معضلات این بخش دانست و یادآور شد: حسام آباد و هارون آباد واقع در بخش لالجین از جمله روستاهایی است که دارای سردخانه های فراوانی بوده و این سردخانه‌ها در بافت روستا قرار گرفته‌اند و به دلیل ترددهای بسیار، آلودگی صوتی و استهلاک آسفالت معابر روستا برای مردم مشکل ساز شده و این مشکلات برای سایر روستاهای بخش که دارای کارگاه‌ها تولیدی متعدد در بافت روستا هستند نیز صدق می‌کند.
ساغرچی گفت: وجود خوشه صنعتی در کنار هر یک از روستاهای اینچنینی و ساماندهی کارگاه‌های موجود در بافت هر روستا در حاشیه روستا از نقش موثری در کاهش مشکلات این روستاها برخوردار خواهد بود.
انتهای پیام