به گزارش ایسنا و به نقل از ایندیپندنت، این سازه که در تاسیسات "استاربیس"(Starbase) این شرکت در تگزاس در حال ساخت است دارای بازوهایی شبیه به چوب غذاخوری(چاپستیک) است که برای بازگرداندن پیشران موشک به موقعیت اصلی خود پس از رساندن مرحله دوم موشک به مدار استفاده خواهد شد.

"لکس فریدمن"(Lex Fridman)،  محقق رباتیک، این برج پرتاب موشک را، یکی از طوفانی‌ترین طراحی‌های مهندسی ساخته شده تاکنون می‌داند.

اولین پرتاب مداری موشک استارشیپ قرار است طی ۱۰ هفته آینده انجام شود که در آن این فضاپیما از پایگاه استاربیس برخاسته و یک سفر ۹۰ دقیقه‌ای را به انجام می‌رساند و در نهایت در نزدیکی سواحل هاوایی فرود می‌آید.

زمانی که توسعه و آزمایش این فضاپیما به اتمام برسد، اسپیس‌ایکس قصد دارد که موشک‌های استارشیپ را به تولید انبوه برساند. هدف آن استفاده از مجموعه‌ای از موشک‌های نسل آینده برای ایجاد یک کلنی انسانی در مریخ است.

شرکت ماسک به دنبال خرید سکوهای نفتی بلااستفاده و تغییر آن‌ها برای ساخت یک شبکه‌ی جهانی از تاسیسات پرتاب موشک دور از ساحل است.

این میلیاردر پیش از این اعلام کرده بود که قصد ارسال استارشیپ‌ها به ماه تا سال ۲۰۲۴ و ارسال آن‌ها به مریخ تا سال ۲۰۳۰ را دارد با این حال ساخت این فضاپیماها به دلیل شکایت قانونی جف‌بزوس، رئیس شرکت بلواوریجین از ناسا، به تاخیر افتاد.

این اقدام قانونی بلواوریجین به دنبال قرارداد ناسا و اسپیس‌ایکس انجام گرفت. در این قرارداد ساخت یک فضاپیما برای فرود بر ماه به شرکت اسپیس‌ایکس سپرده شد و بزوس این موضوع را ناعادلانه می‌دانست. اگرچه شکایت او در نهایت رد شد.

بلواوریجین هنوز موفق به انجام یک ماموریت مداری توسط موشک نیوشپرد خود نشده است این در حالی است که اسپیس‌ایکس موارد زیادی از ارسال محموله و افراد به فضا را در کارنامه خود دارد.

در سال ۲۰۲۱، شرکت ایلان ماسک رکورد پرتاب موشک را شکست و در طول یک سال ۳۰ موشک به مدار پرتاب کرد.

این شرکت همچنین رکورد پرتاب پیاپی دو موشک را شکست و دو ماموریت مجزا را با استفاده از موشک چندبار مصرف فالکون ۹ با فاصله تنها ۱۵ ساعت از یکدیگر به انجام رساند.

چندبار مصرف بودن موشک‌ها کلید رسیدن به اهداف ایلان ماسک برای استارشیپ است و آخرین برج پرتاب طوری طراحی شده که امکان انجام چندین ماموریت در روز را با استفاده از یک پیشران فراهم می‌کند.

بازوی‌های گیرنده این سکوی پرتاب، نیاز به قراردادن پایه روی پیشران را از بین می‌برند و بدین ترتیب وزن موشک، سوخت و هزینه پرتاب آن کاهش می‌یابد.

بعید است که در اولین تلاش برای پرتاب استارشیپ به مدار از این بازوها استفاده شود زیرا فرصت کافی برای آزمایش مناسب مکانیسم‌های این بازوی رباتیک وجود ندارد. انتظار می‌رود استارشیپ اولین پرواز مداری خود را در ماه مارس تجربه کند.  

انتهای پیام