به گزارش ایسنا بنابر اعلام تهران برج، در کشور ایران جمعیت بسیار زیادی به طور روزانه و سالانه وارد کلان‌شهرها و شهرهای بزرگ می‌شوند و آن‌جا را برای سکونت انتخاب میکنند. از میان کلان‌شهرهای کشور، شهر تهران، انتخاب بسیاری از افراد است.
با افزایش پیدا کردن روزافزون جمعیت شهر تهران، نیاز به مسکن ضرورت پیدا می‌کند. در چنین شرایطی، انبوه‌سازی می‌تواند روش و راهکاری کاملا مؤثر در برطرف ساختن نیاز این جمعیت به مسکن و واحد مسکونی باشد. از طرف دیگر روش انبوه‌سازی مسکن در تهران در این وضعیت، به دلیل سرعت اجرای بالای عملیات ساخت و ساز مورد اقبال قرار می‌گیرد. مخصوصا در مناطقی با شهرسازی مدرن مانند منطقه ۲۲ و سازه هایی نظیر پروژه آفتاب مهتاب در چیتگر تهران .
به این دلیل که کشور ایران از جمله کشورهای در حال توسعه به شمار می‌رود و با در نظر گرفتن این نکته که مسکن یکی از فاکتورهای بسیار مهم در توسعه، شناخته می‌شود لازم است حتما به ساخت و ساز بسیار سریع و در عین حال اصولی و استاندارد آن توجه شود. این مطلب که چرا انبوه سازی در تهران انجام می‌شود، موضوع اصلی این مقاله است. پیش از پرداختن به این موضوع ضرورت انبوه‌سازی در ایران را بررسی خواهیم کرد.
ضرورت انبوه‌سازی در ایران و تهران
در کشور ایران پس از دهه ۴۰ که اهدافی از قبیل صنعتی کردن کشور مورد توجه قرار گرفت و به دنبال آن سیاست‌هایی از قبیل اصلاحات ارضی، اعمال و پیاده‌سازی شد، مهاجرت روستاییان به شهرها و از طرف دیگر مهاجرت ساکنان شهرهای کوچک به کلان‌شهرها شدت پیدا کرد.
انبوه سازی در تهران
یکی از اهداف و مقاصد اصلی این مهاجران، شهر تهران بود. به دنبال این وقایع، انبوه‌سازی در کشور ایران رواج پیدا کرد. چراکه ایران با کمبود واحدهای مسکونی زیادی مواجه بود. نیاز به تامین مسکن برای مهاجران و جمعیت حاضر در شهرهای ایران هم‌چنان نیز احساس می‌شود. در چنین شرایطی انبوه‌سازی، ضرورت اساسی دارد ولیکن هر پروژه ی انبوه سازی به ثمر نخواهد مانند پروژه سران در منطقه ۲۲ تهران ممکن است چند سال مسکوت بماند .
مهاجرت از دیگر نقاط کشور به تهران
تا چند دهه پیش، زندگی در شهرها و روستاهای ایران، شکل دسته‌جمعی داشت. بسیاری از افراد در یک خانه بسیار بزرگ زندگی می‌کردند. اما در شرایط فعلی وضعیت زندگی در کشور ایران تغییر کرده است. در حال حاضر شهرها روبه‌گسترش هستند و نوعی رشد عمودی را نیز تجربه میکنند. با بررسی آمارهایی که در سال ۱۳۳۵ منتشر شده، به این نتیجه دست پیدا می‌کنید که در کشور ایران از جمعیت ۱۹ میلیون نفر ۳۲ درصد در شهرها ساکن بوده‌اند و ۶۸ درصد جمعیت ایران در روستاها زندگی می‌کرده‌اند.
نیاز تهران به انبوه سازی مسکن
اما مطابق با آمارهایی که در سال ۱۳۸۵ منتشر شده این نسبت جمعیت کاملا بر عکس شده است. مطابق با این آمار از جمعیت ۷۰ میلیونی کشور ایران ۶۸ درصد در سال ۸۵، ساکن شهرها بوده‌اند و ۳۲ درصد در روستاها سکونت داشته‌اند. لذا از نظر بسیاری از کارشناسان دلیل اصلی انبوه‌سازی در تهران، مهاجرت است. در حال حاضر تهران، جمعیتی بالغ بر ۸ میلیون نفر دارد.
پایتخت بودن تهران و جذب جمعیت
یکی دیگر از دلایلی که باعث شده، انبوه‌سازی در شهر تهران انجام شود پایتخت بودن این کلان‌شهر است. لازم است بدانید که پایتخت بودن، خود جاذبه‌های زیادی را به همراه دارد. از جمله این جذابیت‌ها می‌توان به جذابیت کار و یا شغل و هم‌چنین سکونت در این کلان‌شهر اشاره کرد. لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که جذابیت‌های شغل و سکونت در تهران و هم‌چنین شهرهای اطراف آن باعث شده تا در شرایط فعلی، سهم استان تهران از کل جمعیت مهاجر کشور به ۲۰٫۲ درصد برسد.
در حالی که این نسبت در سال ۱۳۸۵ چیزی در حدود ۱۹ درصد بوده است. لذا از نظر کارشناسان در این شهر و دیگر کلان‌شهرهای کشور نوعی ویژگی تمرکزگرایی به چشم می‌خورد. این عامل نیز مهاجران و جمعیت زیاد پایتخت را با مشکل مسکن روبرو ساخته است. لذا مطابق با بسیاری از آمارها جمعیت استان تهران به جای این‌که از محل رشد طبیعی و زاد و ولد افزایش پیدا کند به دلیل عواملی از قبیل مهاجرت آن‌هم تنها به‌علت پایتخت بودن، افزایش پیدا کرده است و لذا انبوه‌سازی مسکن به عنوان یک راه حل جدی برای این مشکل مطرح شده است.
وضعیت ساخت و ساز و انبوه‌سازی در ایران
همان‌طور که می‌دانید مسکن به عنوان سرپناه انسان‌ها شناخته می‌شود و جزء نیازهای اولیه جامعه بشری محسوب می‌شود. از طرف دیگر مسکن نقش بسیار مؤثری در ایجاد امنیت اقتصادی و اجتماعی شهروندان یک جامعه دارد بطوریکه حتی ارگانهای دولتی برای تامین نیاز مسکن کارکنان خود اقدام به انبوه سازی میکنند که نمونه آن پروژه پروژه بقیه الله ۳ میباشد
سیاست انبوه‌سازی مسکن در تهران و دیگر شهرهای کشور به عنوان یک راهکار اصلی در ساخت و ساز ایران به شمار می‌رود و به طور جدی پیگیری می‌گردد. در طی سال‌های گذشته و دهه‌های پیش، تامین مسکن به صورت انبوه‌سازی حرفه‌ای، جایگاه چندان مهمی در سیاست‌های کشور، نداشت و تامین مسکن به طور معمول از طریق مصرف کننده نهایی پیگیری می‌شد.
وجود این عوارض نیز باعث شد تا روش تأمین مسکن به شیوه انبوه‌سازی مورد توجه و اقبال بیشتری واقع شود و لذا کیفیت مهندسی ساخت و ساز نیز مورد توجه قرار گرفت. چراکه انبوه‌سازی در شرایطی می‌تواند مؤثر واقع گردد که توسط مجموعه‌ای انجام شود که توانایی‌ها و مهارت‌های کافی در این زمینه را داشته باشند.
انتهای رپرتاژ آگهی