به گزارش ایسنا بنابر اعلام سامیکس، از نرم افزار بهای تمام شده یا حسابداری صنعتی می توان برای پیدا کردن بخش های سودده یک کسب و کار و نقاط بهبود آن استفاده کرد. برخلاف حسابداری مالی، کاربرد اصلی حسابداری صنعتی برای فعالیت‌های عملیاتی درون یک سازمان است.
علاوه براین، از حسابداری صنعتی برای محاسبه میزان دارایی‌ها و مخارج گزارش شده در اظهارنامه‌های مالی استفاده می‌شود. برای مثال، یک حسابدار صنعتی ارزش موجودی پایان دوره یک نهاد را محاسبه کرده و مقادیر به دست آمده را در ترازنامه ارائه میکند. به طور مشابه، حسابدار صنعتی هزینه محصولات فروش رفته شده را محاسبه کرده و سپس مقادیر آن را در اظهارنامه وارد میکند. به دلیل وجود متغیرهایی مانند هزینه سیستم‌ها، تخصیص سربار و بهایابی محصولات، به دست آوردن مقادیر مذکور در حسابداری کار دشواری است.
برخی از فعالیت‌های مربوط به حسابداری صنعتی شامل موارد زیر است:
• هزینه یابی بر مبنای فعالیت (ABC)
• تحلیل نقطه سر به سر
• بودجه‌بندی
• کنترل هزینه‌ها
• تحلیل هزینه‌ها و حاشیه سود
• تحلیل کمترین بهای کالا
• تعیین هزینه هدف
• قیمت‌گذاری و تحلیل جابجایی‌ها
• تجزیه و تحلیل انحراف
سیستم‌های حسابداری صنعتی با توجه به نوع کسب و کار متغیر هستند، چرا که معیار واحدی برای نحوه شکل‌گیری آنها وجود ندارد. از این لحاظ آنها در نقطه مخالف سیستم‌های حسابداری مالی – که دارای معیارهای جامعی هستند – قرار دارند (مانند سیستم های GAAP و IFRS).
• حسابداری صنعتی هزینه‌های تولید
حسابداری هزینه‌ای تولید شامل بررسی مواردی می‌شود که بر عملیات تولید و فرآیند ارزش‌گذاری موجودی تاثیر میگذارند. وظیفه اصلی یک حسابدار صنعتی ارزیابی فعالیت‌های حسابداری در بخش تولید است. مهمترین شاخص در حسابداری هزینه تولید، تحلیل محدودیت‌ها است، چرا که مدیریت صحیح محدودیتهای یک شرکت نیروی محرکه سودآوری خواهد بود. در نهایت هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم و هزینه‌های سربار در تولید باید ارزیابی، تجمیع و تسهیم شوند تا در محاسبه بهای تمام شده و صورت سود و زیان شرکت منعکس شوند.
• ارزش گذاری موجودی
ارزش گذاری موجودی به معنای جمع‌بندی تمام هزینه‌های موجودی در انتهای یک دوره حسابرسی بوده، و ارزیابی صحیح از میزان موجودی یکی از پیش نیازهای اصلی در استانداردهای حسابرسی مختلف است. ارزش گذاری موجودی کاربردی در فعالیت و تولید روزمره یک شرکت ندارد. با این حال، حسابرسان خارجی زمان زیادی را وقف بررسی گزارش‌های هزینه موجودی یک شرکت کرده و به همین دلیل حسابداران صنعتی نیز زمان زیادی را صرف تنظیم این اسناد میکنند. به منظور ارزش گذاری موجودی یک شرکت از روشهای متنوعی مانند FIFO، LIFO و روشهای استاندارد استفاده می‌شود.
• بهای تمام شده کالای فروخته شده چیست؟
بهای کالای فروش شده یا COGS نشان دهنده نسبت مورد نیاز فروش و هزینه یک شرکت برای تولید و ذخیره یک کالا است. در واقع هزینه‌های لازم برای تولید یک کالا با وضعیت قابل فروش در انبار را می‌توان بهای تمام شده کالا در نظر گرفت. با استفاده از این شاخص مالی می‌توان میزان موفقیت یک محصول را با توجه به تعداد موجودی آن در انبار ارزیابی کرد. به این ترتیب می‌توان علاوه بر بررسی شاخص بازدهی محصولات، میزان موجودی آنها در انبار در یک بازه زمانی را نیز به دست آورد.
از شاخص بهای کالای فروخته شده عموما در حوزه کسب و کار استفاده شده، و در حوزه صنایع از شاخص دیگری به نام بهای خدمات فروخته شده یا COSS استفاده می‌شود. با این حال، در محاسبه هر دو شاخص از یک منطق پیروی شده و تنها در زمینه داده‌های استفاده شده با یکدیگر تفاوت دارند.
محاسبه بهای کالای فروخته شده چه مزایایی به همراه دارد؟
اضافه کردن شاخص COGS صحیح در ترازنامه شرکت مزایای خود را به همراه داشته و به آن اجازه می دهد تا بر نتایج به دست آمده و تولید خود کنترل داشته باشد. یکی از مزایای استفاده از این شاخص با استفاده از سیستم ERP، آگاهی از مسائل مربوط به هزینه های فعالیت شرکت است. در محاسبه بهای کالای فروخته شده از هزینه های انبار و تولید استفاده می‌شود، و به این ترتیب می‌توان از عدم هدر رفتن سرمایه برای ارائه محصولات یا خدمات راکد خودداری کرد.
شاخص COGS چه اطلاعاتی را نشان میدهد؟
محاسبه دقیق هزینه انبار و همچنین بهای کالای فروش رفته از اهمیت بالایی برخوردار است. شما باید از مخارج تاثیرگذار در هزینه نهایی محصول اطلاع داشته باشید، چرا که در زمان فروش محصول این اطلاعات را به عنوان بهای کالای فروخته شده در اظهارنامه خود وارد خواهید کرد.
با دسترسی به این ارقام میتوانید درک درستی از حاشیه سود خود داشته باشید. حاشیه سود برای تمام کسب و کارها از اهمیت بالایی برخوردار بوده و بسیاری از شرکت‌ها به دلیل کاهش حاشیه سود از بین می‌روند.
اطلاعاتی که در گزارش بهای کالای فروش رفته شده وجود دارند:
- هزینه محصول: هزینه‌ای که برای فروش محصولات به فروشنده میپردازید یا هزینه‌ای که بطور مستقیم برای تولید محصول انجام می‌دهید.
- حمل به داخل: هزینه جابجایی و حمل محصول به انبار
- کارمزد و مخارج: هزینه‌های متفرقه‌ای که در فرآیند دریافت یا تولید محصول متقبل می‌شوید.
اطلاعاتی که در گزارش بهای کالای فروش رفته وجود ندارند:
- حمل به خارج: هزینه‌ای که برای ارسال محصول به مشتری پرداخت می‌کنید.
- هزینه تجهیز: مخارج متقبل شده برای تجهیزات
- تحقیق و توسعه: هزینه‌ای که قبل از آماده‌کردن محصول برای فروش وقف تحقیق و توسعه می‌کنید.
انتهای رپرتاژ آگهی