به گزارش ایسنا، این اثر در تاریخ ۵ تیر ۱۳۸۴ با شماره ثبت ۱۱۹۴۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است. این بنا در دوره قاجار کاربری نظامی داشته و مکانی برای ساخت، تعمیر، ذخیره و نگهداری اسلحه و مهمات نظامی بود. پس از آن تا سال ۱۳۶۱ برای تلگراف و حمل مرسولات پستی استفاده می‌شده‌است. این بنا از جمله بناهای دو طبقه است که ورودی آن در ضلع شرقی واقع شده و همچنین دو ضلع دیگر بنا نیز به صورت دو طبقه‌ای است.
آجرکاری به شیوه رگ‌چین و از نوع خفته و راسته به صورت کتیبه‌ای سرتاسری در قسمت فوقانی دیوار ضلع شمالی در قسمت تحتانی این دیوار در انتهایی‌ترین قسمت شرقی این ضلع نیز دیده می‌شود. تمامی قوس‌های حلالی پنجره‌ای روبه حیاط بنا از نمای بیرون به صورت هره‌چینی آجری مزین شده است؛ ولی تنها قسمت زیرین قوس‌های پنجره‌هلی طبقه دوم ضلع شمالی، دارای تزیینات آجرکاری به شیوه رگ‌چین و از نوع خفته و راسته است؛ لازم به ذکر است که تزیینات آجارکاری و رخبام تنها در ضلع شمالی بنا وجود دارد. مصالح به کار رفته در این بنا آجر، خشت، گچ و ملات گل است.
عکس: سپیده قلندری اسفدن