حمید صابریان در گفتوگو با ایسنا گفت: جریان اصلاحطلبی در ایران از زمان امیرکبیر به وجود آمد، اما در سال ۷۶ نوعی نوزایی برای آن اتفاق افتاد. اصلاحات از اول بنای خود را بر مصلحت کشور و مردم گذاشته بود و سعی داشت تا حد امکان از سیاسیکاری پرهیز کند. با چنین نگاهی اصلاحطلبان میدانند که باید به این دولت وقت داد. باید یک سال بگذرد و سپس اگر وعدههای دولت محقق نشد، بعد میتوان عملکرد آن را نقد کرد.
معاون سیاسی مجمع مشورتی اصلاحطلبان در خراسان رضوی با بیان اینکه تمام احزاب و جناحهای سیاسی در دوران فعالیت خود افت و خیزهایی را تجربه میکنند، عنوان کرد: اما متاسفانه در دولت دوم آقای روحانی، اصلاحطلبان بخش زیادی از سرمایه اجتماعی خود را از دست دادند، در حالیکه از آقای روحانی انتظار میرفت در دولت دوم خود، بیشتر به اصلاحطلبان نزدیک شود.
صابریان با بیان اینکه دولت آقای روحانی دولت اصلاحطلبان نبود، بلکه دولت دوست اصلاحطلبان بود، ادامه داد: متاسفانه ناکارآمدیهای دولتهای یازدهم و دوازدهم به پای اصلاحطلبان نوشته شد و همین باعث ریزش سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان شد که البته خود ما اصلاحطلبان هم در این قضیه مقصریم. در بسیاری از موارد، اصلاحطلبان باید با تصمیمات آقای روحانی مخالفت میکردند، اما متاسفانه چنین نکردیم.
این فعال سیاسی اصلاحطلب بیان کرد: اصلاحطلبان در دولتهای یازدهم و دوازدهم سرمایه اجتماعی خود را از دست دادند، اما اکنون به نظر میرسد این سرمایه روز به روز در حال ترمیم شدن است، البته بعید میدانم مجددا مانند روز اول شود؛ چراکه بخش عمدهای از مردم از اصلاحات ساختاری ناامید شدهاند.
وی با بیان اینکه ماموریت هر حزب و جناحی کسب قدرت برای تحقق اهداف و برنامههایش است، گفت: لذا مادامی که جریان اصلاحطلبی در قالب احزاب و گروههای مختلف فعال است، به دنبال تحقق این ماموریت خود خواهد بود. با توجه به اینکه مبنای اصلاحطلبی این است که تغییرات باید از طریق صندوق رای محقق شود، جریان اصلاحات به صورت پیشفرض بنا دارد در تمام انتخاباتها از جمله انتخابات دو سال آینده مجلس شرکت کند، اما اگر در بحث بررسی صلاحیتها، اتفاقات دو انتخابات اخیر تکرار شود، ممکن است اصلاحطلبان نیز تصمیم دیگری بگیرند.
انتهای پیام