سیداحمد برآبادی، امروز شنبه 20 آذر به رسانه‌های گروهی گفت: افزود: کرکی بافی شامل مراحل ریسندگی، بافت و فراوری منسوجی است که در منطقه مود شهرستان سربیشه به این دست بافته کرکی، کورگی یا کورگین گفته می‌شود.

به گزارش ایسنا، به گفته وی بدلیل کارکرد انحصاری کرک بز در پارچه‌های بافته شده، اختصاصاً نام کرکی بر این دستبافته قرار داده شده که در سایر نقاط استان و کشور به برک معروف است.

برآبادی افزود: کورگی بافی فرایند پیچیده‌ای از مرحله آماده‌سازی مواد اولیه (کرک) و بافت منسوجی است که با کمک دستگاه‌های نساجی دو یا چهار وردی انجام می شود و مراحل ریسندگی با جَلَک و مالیدن نهایی پارچه بیشتر توسط مردان و مراحل ریسندگی با چرخ و چله‌کشی و بافت پارچه اختصاص به زنان دارد.

وی گفت: قدمت بیش از هزار سال هنر کرکی بافی در شهر مود بر اساس مستندات باستان‌شناسی سکونت‌گاه‌های دشت مود و تپه گبری و... استقرارهای بخش‌های مختلف در این دشت و دسترسی به بزهای کرکی و گله‌داری بزهای کرکی در این منطقه باعث تمایز دستبافته کرکی مود با سایر نواحی استان شده است.

برآبادی با بیان اینکه پارچه‌های کرکی معمولاً به‌طور خودرنگ و در رنگ‌های قهوه‌ای، سیاه، سفید، شیری و شکری و خاکستری تولید می‌شود، افزود: رنگ این پارچه سفید خیلی کم و خیلی گران است و گاهاً با استفاده از قلاب‌های بافتنی از نوع سفید و روشن آن برای بافت دستکش و شال‌گردن‌های نفیس استفاده می‌شده است.

وی گفت: فرآوری نهایی و منحصربه‌فرد پارچه‌های کرکی در شهر مود با استفاده از محلول تخم‌مرغ و آب ولرم یا محلول مغز سر گوسفند با آب ولرم و مالیدن با دست یا پا برای آهار دادن و از بین بردن پرزهای اضافی و مخملی کردن پارچه‌ی تولیدی منحصربه‌فرد است.

برآبادی افزود: کاربردهای متنوع پارچه‌های کورگی در اشکال پاتابه (پاپیچ)، کمرپیچ، شال‌گردن، مندیل، چادر زنانه، کت مردانه، مانتوی زنانه و ...، حاکی از مزایای کرک در جلوگیری و رفع بیماری‌هایی ازجمله روماتیسم و دردهای عضلانی و آرتوروزها و کاربردهای زمستانی آن در پیشگیری از سرما داشته و به نقش بی‌بدیل تقابل انسان با طبیعت سرد منطقه سربیشه اشاره دارد.

انتهای پیام