به گزارش ایسنا، نشست خبری برنامه «دست فرمون» با حضور مسعود صنم ـ کارگردان ـ کامران تفتی ـ مجری ـ محمود محمودی ـ تهیه‌کننده ـ حامد تهرانی ـ مجری مثبت دست فرمون ـ بهنام صفاریان ـ کارشناس و طراح پیست ـ کامران سیف الله ـ مستندساز و حسین حاتمی ـ مدیر نور و تصویر ـ در اداره کل روابط عمومی صدا و سیما برگزار شد.
محمودی، تهیه کننده برنامه در این نشست گفت: «دست فرمون» دیگر خداراشکر برند شده است و این چیزی است که شبکه نسیم بلد است.
او خاطرنشان کرد: دشواری‌های کرونا باعث نشد که شبکه نسیم جلوی تولید این برنامه را بگیرد. این برنامه را ۹۸ ساختیم فصل دو را بلافاصله سال ۹۹ شروع کردیم و اوایل ۹۹ برنامه تمام شد. بعد شبکه نسیم به ما گفت طراحی فصل سه را انجام دهیم. بعد از دو فصل دیدیم که برنامه قابلیت این را دارد که از تهران دور شود و این اتفاق باعث شد که به باشگاه اتومبیلرانی فکر کنیم و بتوانیم استعدادیابی کنیم.
تهیه‌کننده دست فرمون اظهار کرد: برنامه را به سمت تیمی شدن بردیم و اینکه امکان شرکت استان‌ها فراهم شود. البته استان‌هایی بود که نمی‌خواستند شرکت کنند یا به خاطر کرونا و کمبود امکانات نتوانستند حاضر شوند. فصل سوم ما سه بخش داشت. یکی حرکات نمایشی بود زیرا شعار برنامه ما در این فصل(ارامش در خیابان و هیجان در پیست) بود که میخواستیم ثابتش کنیم. گفتند هر کس هر هنری دارد اجرا کند و مردم رای دهند. بخص دیگر بخش امدادی بود که از استان های مختلف شرکت کردند و بخش دیگر باشگاه اتومبیل رانی بود که اردوهای استان ها برگزار و به پیست ختم شد.
محمودی درباره ثبت نام در این برنامه گفت: تنها شرطی که برای حضور در برنامه هست داشتن گواهی نامه است. هیج شرط دیگری ندارد.حتی شرکت کننده داشتیم که ماشین نداشته از دوسش گرفته یا ما در اختیارش گذاشتیم. امسال چون تیمی بود خود تیم ها می توانستند به هم کمک کنند. بعد راستی آزمایی انجام می شود و آدم ها را برای برنامه انتخاب می‌کنید. ما در انتخاب شرکت کننده ها گستردگی جغرافیایی را در نظر گرفتیم. در استان های مختلف امکانات را در اختیار شرکت کننده ها قرار دادیم. دو سال به خاطر کرونا هیچ اتفاق اتومبیل رانی نیفتاد و این شبکه نسیم و صدا و سیما بود که این ورزش را در این دو سال زنده نگه داشت. اگر این کار را نمی‌کردیم علاقه مندان به این حوزه مجبور بودند درخیابان این حرکات را انجام دهند. خودشان اذعان دارند این برنامه باعث شده خیلی از مسوولین استان ها کمک کنند که پیست هایی برای تمرین علاقه مندان ایجاد شود.
مسعود صنم، کارگردان«دست فرمون» گفت: کارگردانی این برنامه، کاری شخصی نیست و کمک همه بچه هاست. خدا من را دوست داشت که بچه های تیم فنی مان خیلی قوی هستند. سختی کارگردانی این برنامه برگزاری مسابقه است. یعنی ما در کنار یک شوی تلویزیونی که داریم یک مسابقه جدی هم برگزار می‌کنیم. برای همین خیلی جای مانور هنری باقی نمی‌ماند. زمان محدودی هم در اختیارمان بود. مستندسازی و شخصیت پردازی احتیاج داشت. خیلی سخت نبود کارگردانی این کار چون تیمی کار کردیم و بچه‌ها از من بیشتر زحت کشیدند. اما من معتقدم برنامه‌سازی در تلویزیون چند وجه دارد. بخشی از آن در استودیو اتفاق می افتد که مهمان محور است یکی دیگر مثل دست فرمون این است که هم مسابقه برگزار شود هم سکانس های مختلف کنار هم بچسپد که بشود یک برنامه. مثلا وسط برنامه آقای تفتی در تهران پاس می‌داد به شیراز یا کرمانشاه و بعد بازمی‌گشتیم به تهران و آن چیزی که به آنتن رساندیم تلاش چند ماهه بود.
پس از پخش «دست فرمون» تلفات خیابانی و جاده‌ای کمتر شد
کامران تفتی، مجری برنامه «دست فرمون» در این نشست گفت: تولید کردن این کار در شرایط کرونایی خیلی دشوار بود. من در فصل یک شرکت‌کننده بودم، در فصل دو اجرا کردم و در فصل سه با اعتقاد بیشتری آمدم؛ چراکه این جنس برنامه‌سازی، صرفا مسابقه نبود، صرفا شو محور نبود و تمام اینها را پوشش می‌داد. برای همین ما چند استودیو و نورپردازی دشواری داریم اما هیچوقت اتفاق نیفتاد که بیاییم توضیح دهیم داریم بزرگترین برنامه تلویزیونی را تولید می‌کنیم. به نظرم شبکه نسیم خیلی محبت کرد حمایت کرد و ما توانستیم در این سه فصل با دست فرمون رشد کنیم. در فضایی که همه دنیا و رسانه ها سعی می‌کنند بلاگری و کوتاه عمل کنند و فقط کدی بدهند و سیاستی را در میان مردم جا بیندازند، وجود برنامه‌هایی مثل دست فرمون یک غنیمت فرهنگی است که خیلی نیاز به حمایت دارد. خودم حالم با این برنامه بسیار خوب است دوستش دارم زیرا مطالبه گر بودیم و رفتیم سراغ استعدادها و حرف مردم. در فصل یک گفتند چرا فوتبالیست ها و هنرپیشه‌ها را می‌آورید مسابقه دهند ما که این ها را دیده ایم. در فصل دو شرایط فرق کرد و نوع نگاه برنامه ساز تغییر کرد. دستمان باز شد و توانستیم مطالبه‌گر باشیم. بعضی جاها تیم دارند پیست ندارند. از سیستان و بلوچستان و ارومیه تیم داشتیم. خدا را شکر که شبکه نسیم و تلویزیون توانست این صدا را برساند. خیلی نکته مهمی است که بتوانیم صدای آدم هایی باشیم که این کار عشق و انگیزه‌شان است و به آن اهمیت داده نمی شود. وظیفه ما این است که حرف مردم گفته شود و صدای مردم شنیده شود. امیدوارم که به دل مردم نشسته باشد. با تلفن هایی که داشتیم فهمیدیم دست فرمون از ۵ـ۶ سال تا خانم های بالای ۵۰ سال مخاطب دارد. برنامه‌ای که می تواند این طیف مخاطب را درگیر خودش بکند به شدت قابل حمایت و دیدنی است. نمی‌گویم ماستی که ما تولید می‌کنیم خیلی ماست خوشمزه ای است اما در این برنامه گروهی بیش از صد نفر با تمام جانشان تلاش می‌کنند تا به جان مردم بنشیند و حداقل تلفات جاده ای و خیابانی‌مان کمتر شود و ریخت و شمایل رانندگی‌مان که در تمام دنیا نشانه شخصیت است، درست‌تر شود. رسالتی بر دوش این برنامه بود و تمام تلاشش را کرد. با اینکه مسوولان خودروسازی کشورمان برای حمایت از این برنامه نیامدند. جایشان اینجا بود نه روی بیلبوردهای شهری. در این برنامه که می تواند به تولیدات داخلی کمک کند باید این حمایت اتفاق می‌افتاد که نیفتاد. خیلی‌ها تمام امکاناتشان را می‌گذارند تا از طریق رسانه ای که انقدر مخاطب دارد بتوانند محصولشان را برند کنند ولی عجیب است در ایران وقتی هم در مسیر درست قرار می‌گیریم آن مدیری که باید بیاید، نمی‌آید بعدا می‌گویند چه برنامه خوبی بود چرا مشارکت نکردیم.
تفتی درباره حضور در فصل‌های آینده «دست فرمون» گفت: ان‌شاءالله اگر فصلی باشد و بتوانم، باز هم ادامه می‌دهم. ان‌شاءالله با تمام توانمان بتوانیم قدمی به جلو برداریم. نه اینکه فقط تکرار کنیم و بگوییم تلویزیون حضور دارد و برنامه‌هایش را ادامه می دهد.
او درباره بازخوردهایی که از این برنامه گرفته است، گفت: با توجه به تماس هایی که الان خودم جواب دادم و دیگر دوستان، مردم صد درصد برنامه را دوست داشتند و با آن ارتباط گرفته بودند. چیزی که به عنوان انتقاد شنیدم این بود که خیلی سخت می‌توانیم وارد این برنامه شویم، اما تنها شرطش داشتن گواهی نامه است. پارامترهای یک رئالیتی شو از جنس مردم بودن و حرف مردم بودن است. ما رسالت برنامه‌مان اشاعه ورزشی بود که شاید از نظر خیلی‌ها ورزش لوکس و اشرافی است اما خیلی از افرادی که شرکت می‌کنند دارای شرایط اقتصادی خیلی مناسبی نیستند. وسیله نقلیه همیشه دم دست مردم هست به همین دلیل با برنامه ارتباط نزدیکی پیدا می کنند. خدارا صد هزار مرتبه شکر همه بخش ها را دوست داشتند. من چیز بدی درباره برنامه نشنیدم. تنها نکته ای که ممکن است این برنامه را دچار حاشیه کند قضاوت هاست که آن هم ذات مسابقه است. برای اینکه این حاشیه در کمترین حالتِ ممکن باشد، کلی داور و کارشناس بالای سر برنامه هست. تمام اینها این برنامه را برده به این سمت که کاملا صادقانه و آیینه وار حرف مردن را اشاعه دهد و مطالبشان را طلب کند. در این دو سال سختی که می توانستیم بنشینیم یک سری مهمان های چهره بیاوریم و صحبت کنیم و از مصاحبه ها حاشیه و تخریب دربیاوریم. در این برنامه سعی کردیم فرهنگ سازی کنیم.
تهرانی، مجری برنامه «مثبت دست فرمون» که با حضور چهره‌های معروف پخش می شود نیز گفت: در «مثبت دیت فرمان» هم پشت صحنه دست فرمون را داریم هم قسمتی با حضور هنرمندان را داریم. مردم هم دوست داشتند. خداراشکر می‌کنم که توانستم کار کوچکی کرده باشم. خوبی برنامه «دست فرمون» این است که شبیه ندارد. هر برنامه ای که ساخته می شود شبیه برنامه ای است که قبلا ساخته شده اما دست فرمون کپی رایتی ندارد و همه چیزش برای خودش است. مسابقه اتومبیل رانی هست اما طراحی زیبایی شد و بازخورد بسیار خوبی هم گرفتیم. یک تیم خیلی خوب دور هم جمع شدیم من هم فرد کوچکی از خانواده بزرگ «دست فرمون» بودم و خوشحالم که توانستم کار کوچکی کرده باشم. بخش کودک هم داریم که فیلم‌هایشان را می فرستند و خیلی هم مردم استقبال کرده‌اند.
تفتی در همین زمینه ادامه داد: برای ما فیلم فرستادند که سعی می‌کنند پیست مارا طراحی کنند و با بچه ها بازی کنند. وقتی رسانه می تواند آنقدر در ذهن یک کودک تاثیر بگذارد وظیفه ماست که برنامه‌ای بسازیم که او را جذب کنیم که نرود سراغ اینکه جای دیگری با سیاست و مدلی دیگر، از مسیری که باید دور شود و سلامتی‌اش به خطر بیفتد.
حاتمی، مدیر نور و تصویر «دست فرمون» که با برنامه‌های «خندوانه» و «دور همی» هم همکاری دارد، درباره ساخت این برنامه گفت: «دست فرمون» با برنامه های دیگری که کار کردم فرق دارد. وسعت خیلی زیاد پیست که حدود ۱۳ هزار متر است و تعداد استودیوهای بیشتر نسبت به برنامه‌های دیگر که یکی اصلی است و سه تا جانبی. تفاوت دیگر خود ذات مسابقه‌های اتومبیلرانی و موتورسواری است که نوع خاص‌تری از تصویربرداری را می طلبد. همکاران تصویربردار هم باید خیلی جوان و سرحال باشند که بتوانند با دقت کار را انجام دهند. تصویربرداری در شب هم کار را سخت‌تر می کند که می‌تواند شرایط جوی متفاوتی داشته باشد. تصویربردارهای ما تا ارتفاع ۱۱ متر هم می‌رفتند. در بخش‌های مختلف تعداد دوربین‌ها متفاوت بود اما در مجموع ۲۶ دوربین داشتیم.
صفارین، مجری کارشناس و طراح پیست مسابقه «دست فرمون»، در این نشست گفت: در فصل سوم مسابقه «دست فرمون» ما سه بخش داشتیم بخش حرکات نمایشی، باشگاه اتومبیلرانی و بخش امدادی بود. بچه‌های آماتور در بخش باشگاهی مشغول آموزش و بعد وارد پیست شدند، در بخش حرکات نمایشی بچه‌های حرفه‌ای بودند که حرکات نمایشی اجرا می‌کردند و در بخش امدادی هم برای اولین بار در تلویزیون این اتفاق افتاد که مسابقه اتومبیلرانی را به صورت تیمی برگزار کردند. بانوان هم شرکت داشتند و همینطور موتورسواران. در بخش امدادی، دوندگی های زیادی داشتیم و دوستان متوجه شدند باید آمادگی جسمانی هم داشته باشند.
صفاریان افزود: طراحی پیست برای مسابقه تلویزیونی مقداری متفاوت است زیرا هم باید در بخش تصویر و کارگردانی قابل قبول باشد، هم در بخش فنی و مهارت‌های رانندگی. من هر دو بخش را باید رعایت می‌کردم؛ یعنی هم جذابیت تصویری داشته باشد هم از نظر فنی قابل قبول باشد. این رشته را خودم ابداعش کردم تلفیقی از سه رشته اتومبیلرانی است. مثل موسیقی پاپ سنتی که الان خیلی هم طرفدار دارد ما هم دو سه رشته اتومبیل را ترکیب کردیم به خاطر ماشین هایی که شرکت کننده ها داشتند و خود راننده و موارد دیگر. باید برای این رشته اسم بگذاریم و فکر می‌کنم همین اسم دست فرمون اسم زیبایی است. هیچ جای دنیا همچین چیزی ساخته نشده و برای اولین بار این اتفاق افتاده است. چون رشته ورزشی ام همین بود از من می پرسیدند ما چطور می توانیم وارد پیست شویم ما سعی کردیم با حداقل ماشین هایی که زیر پای مردم هست بتوانند شرکت کنند و لزوما ماشین مسابقه‌ای نباشد. با ماشین خانوادگی‌شان آمده اند و حتی روی سکو هم با همان ماشین رفته‌اند.
سیف اللهی، مستندساز «دست فرمون» در ادامه این نشست، گفت: مستندهای آکادمی و آنچه به عنوان رئالیتی در «دست فرمون» می‌دیدند را به کمک اساتید به تصویر کشیدیم. در تماس‌هایی که مردم می‌گرفتند، خانم ۶۵ سالهای که معولیت داشتند، تماس گرفتند و گفتند این برنامه را دوست داشتند خداراشکر این شب‌ها و روزهای سردی که با کمک دوستان آنجا سپری کردیم ثمره‌ای داشته است.
او افزود: اگر بخواهیم رئالیتی‌شو و رئالیتی تی وی را از هم جدا کنیم، ما در دست فرمان کاملا داریم رئالیتی تی وی می سازیم. جاهایی را نمی‌توانیم شو کنیم. اینکه راننده‌ای در پیست می‌بازد و من باید در آن لحظه از آن شخص ری اکشن بگیرم. تا کنون در ایران ما رئالیتی تی وی را تجربه نکرده‌ایم. «دست فرمون» برای اولین بار رئالیتی تی‌وی را برای مردم نشان می‌دهد. ۸۰ نفر راننده‌ای که آمدند و رانندگی در پیست را یاد گرفتند و رسالت بزرگ و عجیب و غریب «دست فرمون» این بود که همان آموزش‌ها را به مردم انتقال داد و نسلی را تربیت کرد که علاوه بر آن ۸۰ نفر، چندین هزار نفر آموزش دیدند. حتی اگر با تماشای این برنامه ۱۰ درصد رانندگی در جامع اصلاح شود، ما کار خودمان را کرده‌ایم.
تفتی در تکمیل صحبت‌های سیف‌اللهی گفت: در شرایط کرونا که فدراسیون اتومبیلرانی فعالیت رسمی نداشت، «دست فرمون» برای تمام ورزشکاران مسابقه خیلی جدی بود. کسانی که برای بار اول آمدند و در پیست فرمان دست گرفتند با مربی‌های ما کار کردند و الان صاحب سکو و مقام شدند، در مسابقات کشوری. امیدوارم این رویه را بتوانیم بین المللی کنیم. نگاهمان این است که کشور های دوروبرمان هم بتوانند دخیل شوند.
محمودی درباره ساخت فصل آینده برنامه «دست فرمون» گفت: ما ناگزیریم که که برنامه را بسازیم اگر شبکه مساعدت کند. چون از همین الان پیگیرند و ثبت نام از طریق صفحات مجازی ما انجام می شود. از طرفی هم دوست نداریم که فقط بسازیم دو ست داریم رو به رشد باشیم. داریم فصل جدید را طراحی می کنیم. جزو آرزوهایمان است که مسابقه را بین‌المللی‌تر کنیم. ایران را که دخیل کردیم، آرزو داریم که بین‌المللی هم بشود. دوست داریم از کشورهای اطراف بیایند در مسابقه ما شرکت کنند.
شرکت‌های خودروسازی حمایتمان نکردند
در ادامه صفاریان، طراح پیست «دست فرمون»، در پاسخ به این سوال ایسنا که چرا شرکت‌کنندگان با ماشین‌های مختلف در مسابقه شرکت کرده و برای آنها ماشینی یکسان در نظر گرفته نشده است، توضیح داد: در سالهای پیش برای علاقه‌مندان این یک دغدغه بود که از کجا شروع کنیم و ماشینمان را چه کنیم. ما جوری پیست را طراحی کردیم که با هر ماشینی و با هر توانی بتوانند وارد مسابقه شوند و رقابت کنند.
او همچنین در پاسخ به این سوال که متفاوت بودن ماشین‌ها روی نتایج مسابقه تاثیر می‌گذارد؟ توضیح داد: بهترین حالت این است که یکی از شرکت‌های خودروسازی داخلی مثلا چهار خودرو صفر کیلومتر در شرایط یکسان در اختیار برنامه قرار بدهند که ما فقط راننده‌ها را عوض کنیم و ماشین‌ها یکی باشد، این حالت ایده ال است. اما این کار انجام نشده و خودروسازهای داخلی حمایت نمی‌کنند. برای همین مجبور شدیم که هر کسی با ماشین خودش بیاید و بیشتر هم تولید داخل بوده‌اند. بیشتر بار برنامه روی مهارت و دست فرمون راننده است. بارها مشاهده شده دو راننده با یک ماشین دو زمان با فاصله زیاد ثبت کردند و این نشانگر این است که مهارت راننده خیلی مهم است.
میخواستیم بخش اشرافی را حذف کنیم
تفتی نیز در پاسخ به همین سوال گفت: در فصل اول، یک ماشین ثابتی داشتیم که تمام راننده‌ها از جمله خود من با همان ماشین رانندگی کردیم و شرایط یکسان بود. اما الان ۳۰ تا تیم و هر تیم ۶ شرکت کننده دارد و از طرفی بخش باشگاه که هر کدام برای اولین بار در پیست قرار می‌گیرند. از طرفی نبود همان حمایتی است که گفتند و دیگر اینکه ابزار این مسابقه برای یک راننده ماشینش است و طبعا با ماشین خودت راحت تر در مسابقه شرکت می‌کنی. ما میخواستیم این بخش اشرافی را از مسابقه بگیریم که الزامی نیست شما هزینه آنچنانی بکنی و برای ماشین ساده ات خرج کنی که مختص پیست شود. شعار برنامه این بود، آرامش در خیابان هیجان در پیست و هیجان در پیست حتی با همان ماشین‌های ساده هم می‌توانست اتفاق بیفتد.
محمودی درباره اینکه چرا هیجان برنامه نسبت به نمونه‌های خارجی کمتر است توضیح داد: ایده اصلی برنامه مهارت رانندگی بود. ولی خب الان بعد از سه فصل دنبال این هستیم که هیجان را بیشتر کنیم. دو سال پیش در فصل‌های اول جایش نبود ولی الان می‌توان به آن فکر کرد و هیجان را بیشتر کرد. و با ژانرهای دیگر مسابقات اتومبیل رانی تلفیق کرد.
این مسابقه هیجان کافی را داشته
تفتی درباره همین موضوع ادامه داد: هیجانی که الان از طریق دوربین ها به مردم منتقل می شود، هیجان قابل لمس و قابل احساسی هست ولی در پیست می توانید این هیجان را در قهرمان های این رشته پشت فرمان ببینید. ما برای اولین بار در تلویزیون ملی‌مان داریم حرکات نمایشی پخش می‌کنیم که خودش هیجان عجیبی ایجاد می‌کند. برای اولین بار برای کسانی که برای مسابقه پشت فرمان ننشسته‌اند این شرایط را فراهم می‌کنیم که این هیجان را تجربه کنند. برای اولین بار ۳۰ استان کشور به صورت همزمان در یک مسابقه امدادی شرکت می‌کنند این «اولین بار»ها را با غرور می‌گویم چون خیلی سختی بابتش کشیدیم. برای اولین بار در کل تاریخ تلویزیونی این مملکت موتورهای سنگین بالای هزار سیسی جلوی دوربین و در پیست قرار گرفتند و شرایط متفاوتی را ایجاد کردند. چه در فصل گذشته چه در این فصل به نظرم این مسابقه هیجان کافی را داشته است. اگر قرار است رویکرد متفاوتی اتفاق بیفتد فقط باید جنس حمایت مدیرهای سازمان و حکایت مدیرهای خودروسازی‌ها اتفاق بیفتد و دست به دست برنامه «دست فرمان» بدهند که ان‌شاءالله رنگ و لعاب بیشتری را ببینید از لحاظ ورود ماشین‌های آزاد از هر برندی در پیست «دست فرمان» ببینید. باید اجازه این را داشته باشیم که مسابقه سرعت برگزار کنیم که جنسش شبیه مسابقه‌های دیگر اتومبیلرانی بشود. اگر برای فصل‌های جدید این تصمیم بگیری و حمایت از طریق مدیرهایمان و حمایت‌هایی که می‌شویم وجود داشت باشد می‌شود کمی هیجانش را بیشتر کرد. برای اولین بار خانم و آقا در پیست مسابقه جلوی مسابقه با هم مسابقه می‌دهند و «دست فرمون» خانم‌ها باری اولین بار در این مسابقه به چالش کشیده می‌شود. برای اولین بار شأن و حرمت خانم‌های ما برای رانندگی فرهنگ سازی‌اش در برنامه «دست فرمون» دارد حفظ می‌شود.
محمودی درباره مسابقه موتورسواری گفت: جابه‌جایی موتورها سخت بود. کارشناس موتورسیکلت در تهران تدابیری در نظر گرفتند اگر موتور سواری در شهرستان‌های دور می‌توانست بیاید ولی موتورش را نمی توانست بیاورد، ما موتور را در اختیارش قرار می‌دادیم.
این تهیه‌کننده همچنین درباره حضور زنان در «دست فرمون» عنوان کرد: در ابتدا با ترس و لرز این اتفاق را رقم زدیم. فکر می‌کردیم از طرف خانم ها مورد استقبال واقع نشود اما دیدیم که خانم‌ها آمدند و خیلی رانندگی خوبی هم داشتند. در فصل یک جزو هشت نفر فینالیست ما یک خانم بود الان هم جزو چهار فینالیست ما راننده‌های خانم بودند که به تیم کمک کردند که ارتقاء پیدا کند.
ما فقط خوب بلدیم حرف بزنیم
کامران تفتی درباره اینکه چرا خودروسازی‌های کشور از این برنامه حمایت نکرده‌اند توضیح داد: ما متاسفانه فقط خوب بلدیم حرف بزنیم. تمام ماده و قانون را برای شرکت بزرگ خودروسازی می‌گذاریم و روابط عمومی که خیلی خوب حرف می‌زند. اما آن چیزی که مورد نیازمان است، برنامه‌ای که قرار است محصول ما را به نمایش بگذارد، برنامه‌ای که آمار مخاطبانش بسیار بالاست، در سبد مسوول روابط عمومی و تبلیغاتش قرار نمی‌گیرد. بعد که برنامه را می‌بینند می‌گویند برنامه خوبی بود کاش در این برنامه شرکت می‌کردیم. روی صحبتم با جفت خودروسازی‌های بزرگ کشورمان است. در فصل بعد می‌خواهند ورود کنند اما مدیرعامل عوض می‌شود و باز مشارکت نمی‌کنند. بعد دوباره فصل بعد را می‌بینند و پشیمان می‌شوند. این دایره باطل پشت سر هم می‌گردد. اینجاست که می‌گویم ما بلد نیستیم کار درست سرمایه‌گذاری کردن انجام دهیم. خیلی برایشان بهتر است تا اینکه دنبال یک سلبریتی بگردند و روی سقف ۲۰۶ بنشاندنش که شاید در عددهایشان تغییری ایجاد کند. تاسف بار است ولی هر برنامه موفق و هر ایده موفقی در کشور اول باید صد سال خودش را ثابت کند و بعد وقتی مرد، قدرش دانسته شود و بگویند چقدر آدم خلاقی بود چه حیف که با او کار نکردیم.
انتقادی از بازرگانی صداوسیما
صنم، کارگردان «دست فرمون» در همین زمینه افزود: باید از بازرگانی سازمان انتقادی کنم. بازرگانی می‌تواند در اینجا ورود کند و خودش را محدود به چند برنامه نکند. این همه دارد هزینه می‌شود، بازرگانی می‌تواند کمک کند. استادیوم آزادی این همه جای بیلبورد دارد اما هیچوقت از یک متر آن برای تبلیغ یک برنامه استفاده نشده است. اگر بازرگانی ورود می‌کرد و هزینه تولید بالاتر می‌رفت، استرس تهیه‌کننده برای اینکه باید از جیبش هزینه کند، کمتر و آن هیجان لازم هم دیده می‌شد. انتقاد من اینجا به آقای مهدوی‌مهر و دوستانشان در اتاق بازرگانی سازمان برمی‌گردد که نگاه نقطه‌ای به چند برنامه نداشته باشند. گسترده‌تر نگاه کنند و به شبکه‌ها کمک کنند. برند با سرمایه‌گذاری و بازرگانی می‌تواند بماند و البته سازمان محدودیت بودجه دارد.
پیشکسوتان را هم به «دست فرمون» بیاورید
قرایی، مدیرکل روابط عمومی سازمان صداوسیما که در پایان این نشست حاضر شد، با بیان خسته نباشید به عوامل «دست فرمون» گفت: من به روستا زیاد می‌روم و می‌بینم که کارهای شما را خیلی دنبال می‌کنند. خواهشی که از شما دارم این است که شرکت کننده‌ها را از میان روستاییان هم جذب کنید. گزارش‌ها نشان می‌دهد که این برنامه کار خوب و موفقیت آمیزی بوده و از سمت مردم تحسین شده‌اید. قطعا صداوسیما گاهی نقص‌هایی دارد. آن نقص‌ها را هم گوشزد بفرمایید. مردم شما را دوست دارند این کارها را بیشتر کنید. جاهایی هست که پیست درست و حسابی ندارد من موافقم با هم سر بزنیم به این مناطق.
مدیر کل روابط عمومی صدا و سیما عنوان کرد: حدود ۲۰_۳۰ روز است که به روابط عمومی آمده‌ام. من می‌گویم وقتی مسوول می‌شویم فحش را هم تحمل کنیم. قرار نیست بالا قرار بگیریم باید بیاییم پایین هم سطح شویم درد دل مردم را بشنویم. آقای جبلی یک کار ویژه از من خواست که به پیشکسوتان سر بزنیم در ماه به حدود ۵۰ نفر سر می‌زنیم. ببینید برای پیشکسوتان سرزمینتان چه‌کار می‌توانید انجام دهید، می‌توانید اینها را به بازی بیاورید؟ این ها احساس می‌کنند ما توجهی به آن ها نداریم. آقای تفتی هم ۲۰ سال دیگر همینطور می شود. باید ببینیم از این چاه‌های زرخیز نفت وقتی به دوره بازنشستگی می رسند چطور باید تقدیر کنیم؟ به نظرم می‌توانید در برنامه‌تان فضایی برایش در نظر بگیرید.
تفتی نیز پس از صحبت‌های حسین قرایی، گفت: امیدوارم فرهنگ حمایت از پیشکسوتان ادامه پیدا کند و تقدیری که سازمان از آنها می‌کند بیشتر از کاغذ باشد تا بتوانند شرایط بهتری داشته باشند زیرا اصولا قشر مهجوری هستند و وقتی سرمایه می‌شوند باید نگاه ویژه‌تری به آنها شود. در همین فصل سوم از ۲۳ روستای کشور راننده داریم که می‌بینید. راننده‌هایی که در مسابقات قهرمانی کشور شرکت می‌کنند و از برنامه «دست فرمون» کشف شده و بالا آمده‌اند. امیدوارم این نگاه حمایتی وجود داشته باشد که بتوانیم برنامه را برنامه بهتری کنیم. ما با جان برای مردم کار کردیم قطعا جواب روی خوش روی خوش است. امیدوارم که بتوانیم از این جنس برنامه ها کارهایی انجام دهیم که به دل مردم بنشیند.
در پایان این نشست تندیس برنامه «دست فرمون» به حسین قرایی اهداء شد.
انتهای پیام